नदीला सागराची ओढ असली तर असू द्या ना

बिया होऊन जगण्याचा वसा मी घेतला आहे
भले रुजणार कोठे ज्ञात नाही तर... नसू द्या ना<<< सुंदर

जरासे मौन धरले तर तमाशा केवढा करता
मला माझ्याच सान्निध्यात घटकाभर बसू द्या ना

तगादा आत्महत्येचा कशाला लावता मागे?
गिधाडांनो मला जमिनीस तर आधी कसू द्या ना>>>> जबरी! हृदयास भिडते.

पहिला आणि शेवटचा खूप आवडले. बाकीचे थोडेसे कमी आवडले

सगळे शेर आवडले सगळे खयाल मस्त आहेत
संपूर्ण गझल आवडली

नदीला सागराची ओढ असली तर असू द्या ना
मला तुमच्यामधे थोडा तरी सागर दिसू द्या ना >>>>>वा !

नका सांगू मला प्रेमात पडण्याचे नफे तोटे
तुम्ही फसलात ना! आता मलासुद्धा फसू द्या ना >>>>> वा वा !

जरासे मौन धरले तर तमाशा केवढा करता
मला माझ्याच सान्निध्यात घटकाभर बसू द्या ना>>> क्या बात !

किती ढाळाल नक्राश्रू, व्यथांना पाहुनी माझ्या
किती मी सांत्वने सोसू, मला थोडे हसू द्या ना >>>>> आह ! मस्त मस्त !!

बिया होऊन जगण्याचा वसा मी घेतला आहे
भले रुजणार कोठे ज्ञात नाही तर... नसू द्या ना>>>>> सुंदर !

असू द्या ना ...नसू द्या ना....छान का...र...

छान गझल

आवडली गझल.

मला तुमच्यामधे थोडा तरी सागर दिसू द्या ना<<व्वाह !

जरासे मौन धरले तर तमाशा केवढा करता
मला माझ्याच सान्निध्यात घटकाभर बसू द्या ना

मस्त .

गझल आवडली .

शेवटचे चार शेर आवडले

मिलिंद,

हे श्रेय तुमच्या गझलेचेच आहे. मनापासून दाद द्यावीशी वाटली की माणूस ती देतोच.

गझल आवडली !

मस्त गझल, धन्यवाद