बीएमसीचे श्वानपालनचे नियम व माहिती.

फ्लॅट मध्ये ठेवण्यासाठी योग्य कुत्रे ब्रीड्स
डॅशुंड, पॉम, चिव्हावा, मिन पिन. मिन डॅश. लॅब, रिट्रिवर.

लायसन्स पेट पेरेंट ला दिले जाते म्हन जे त्यांनीच काळजी घेणे आवश्यक आहे. कुत्र्याचा लोकांना त्रास होउ न देणे ही सर्वस्वी पेट पेरेंट ची जबाबदारी आहे. हे लायसन्स घेतले आहे का म्हणून व्हेट तसेच बीएम सीचे आरोग्य इन्स्पेक्टर विचार तात. पैसे भरल्याचा रिसीट नंबर त्या एरिआतल्या इन्स्पेक्टरला सांगाअचा असतो.

मुस्की म्हणजे मझलच असावे. मेरी मराठी उतनी अच्छी नही है. ह्या लायसन्सची एक प्रत बाहेर जिथे आपण च पला बूट ठेवतो तिथे ठेवावी. सोसायटीतील कोणी विचारल्यास किंवा इन्स्पेक्टर आलयास दाखवता येते. ओरिजिनल कपाटात लॉकर मध्ये!

ह्या शिवाय सोसायटीत नीयम असतत ते पालन करणे बंधन कारक आहे. आमच्य इथे पीथ्री व टू वर कुत्रे नेण्यास मनाई आहे. पीथ्री वर लहान मुले खेळतात व म्हातारे वॉक करत असतात. हायजीन व सेफ्टी दोन्ही बाजूंनी हे बरोबर आहे कारण विजेच्या वेगाने पळ नारे कुत्रे हेल्धी तरूण माणसाला पाडू शकतात. कुत्र्याने गवतात काही केल्यास मुलांना संसर्ग होउ शकतो. माझे कुत्रे फुल्ली ग्रोनप असले तरी साइज लहान आहे व तुमचा विश्वास नाही बसणार पण मुले फार मागे लागतात. मी फिरवतो म्हणतात. एक मुलगी तर पार घरापरेन्त येत असे. तिची आई काळजी करील ही मला काळजी!

सतत बांधलेले कुत्रे जास्त भुंकतात. ही पण मालकाची चूक आहे. बरेच लोक हौसेने कुत्रे घेतात व जमले नाही की हेळसांड करतात. अश्या कुत्र्यांना बिहेविअरल प्रोब्लेम्स येतात. व तेही अ‍ॅड्रेस केले जात नाहीत.
सर्वत्र पॉप्युल्र असलेले पग हे ब्रीड खरेतर आजीबात पाळण्याच्या लायकीचे नाही. त्या कुत्र्याला फार प्रॉब्लेम्स अस्तात हेल्थ चे. श्वास नीट् घेता येत नाही. आणि इतर प्रश्न अस्तात.

प्रचंड भावना प्रधान, हुषार व संवेदनशील प्राणी असल्याने( जसे इतर ही असतातच - हत्ती चित्ता घोडा माउ इत्यादी) कुत्र्याना इमोशनल बिहेवयरल इश्यूज येतात. व ते सॉल्व्ह करायला कॅनाइन थेरपिस्ट असतात .
मारिको ह्या प्रसिद्ध कंपनीच्या मालकांची मुलगी अशी थेरपिस्ट आहे. मुंबईत काम करते. खरेतर वाचायला वेळ कमी पडेल इतकी माहिती जालावर उपलब्ध आहे.

कुत्रा ही सर्वस्वी आपली जबाबदारी आहे हे पचनी पडले तरच घरी पपी आणावे. कुत्रा घरी आल्यास घरी स्वच्छता काँप्रमाइज होते. जसे अगदी लहान बाळ घरी असताना आपण घर नीट ठेवू शक तोच असे नाही. But we are experiencing a joy that is so different and purely on a personal level. मी स्वतः म्हातार्‍या माणसांचे सर्व काम केले आहे त्यामुळे कुत्र्याचे करायला काही वाटत नाही.

परफेक्ट डॉग वॉक बॅगः ह्यात खालील साहित्य असावे.
१) मुं बई मिररचे चौकोनी तुकडे.
२) प्लास्टिक गार्बेज बॅग.
३) एक एक्स्ट्रा बेल्ट
४) टॉर्च,
५) थोडे पैसे
६) फोन व गाणि ऐकायला हेडफोन्स
७) घरची किल्ली.
८) पावसाळ्यात कपडा
९) पाणी.

आम्ही सर्व वयाचे ह्युमन्स, बेबीज चिल्ड्रेन, ह्यांच्या पासून दूर राहतो. लोकांच्या गाड्या पार्क केलेल्या असतात त्या पासून दूर राहतो. कुत्र्याने शी केल्यास उचलून प्लास्टिक बॅगेत टाकतो व ती बॅग गार्बेज बिन मध्ये टाकतो.
लीश सोडत नाही. ( पीपल एरिया मध्ये तरी) इतर बारक्या / नाजूक ब्रीड चा कुत्रा दिसला तरी बाजूला जातो व
भयानक मोठ्या मेल कुत्र्या पासूनही. खरेतर कुत्रे फिरवताना बसायला सवडच मिळत नाही इतके ते पळत असतात हा माझा अनुभव!

मुंबई मिररच का बरे? >> मुंबई मिररचा जो साइज आहे तो एका शीटचे चार तुकडे पटकन होतात. मिडडे कधीकधी स्टेपल असतो. टीओआय किंवा इकॉ नोमिक टाइम्स फार पाने असतात व पटकन फाडता येत नाहीत. एका कुत्र्याचा कारभार आटपेस्तोवर दुसरे पळून जाते. काही एक नवा क्रायसिस उद्भवू शकतो. डॅशूंड ब्रीड ला रोड सेन्स नाही त्यामुळे पीटू वरून जोरात गाडी आली तर कुत्रे मरेल हे एक त्यापेक्षा बिचकून कारवाला खांबावर आपटेल व अपघात होईल. परवाच एक कुत्रे गाडी खाली अर्धातास उंदीर शोधत होते. त्या भानगडीत बेल्ट त्या गाडीत अडकला. मग मी त्या बिल्डिंगच्या वॉचमनला दाखवले व काही खर्च आल्यास मला फोन कर असे सांगितले. अजून तरी कोणी कार्मालक आलेला नाही व बेल्ट ही दिसत नाही आहे. आता स्ट्रिकटली कार च्याखाली जायचे नाही असा फतवा काढला आहे.