असा मी कसा मी निराळा निराळा

किरण, गझल तंत्र वगैरे जाणकार सांगतिल. एकुणात प्रयत्नं चांगला आहे.

'पुन्हा एकदा' चं ग्रामिण स्वरूप - पुन्यांदा ऐकलय. पण 'पुन्हांदा'?
कुंडलांची द्वीपदी बर्‍यापैकी वळसा घालून गेली. <<कि धिक्कारतो >> गझल लिहिताना र्‍हस्व-दीर्घाचा तोल संभाळायला(च) हवा नाही का?

मला अगदी आवडलेली द्वीपदी शेवटली. सुंदर आहे.

कुठेही करावा कडेलोट माझा
नसावा तिचा गाव त्या पायथ्याला << व्वा ! व्वा! >>

वा किरणशेठ वा

सावलीच्या शेरात तेवढी अलामत भंगली बघा

बाकी उत्तमच आहेत सगळे खयाल
अभिव्यक्ती / मांडणी चारचौघांपेक्षा खूपच वेगळी आणि अतीशय सुखदही आहे

विठ्ठलाच्या शेरात खयाल जरा कमी सखोलतेने हातळला गेला आहे की काय असे वाटले म्हणजे दुसरी ओळ अप्रतीम आहे पण पहिली तिच्याशी एकजीव वाटत नाही (वैयक्तिक मत)
पण माझ्यमते शेर भन्नाट वेगळा/ नाविन्यपूर्ण झालाय मला आवडला

मक्ता हा या गझलेतला मला सर्वात जास्त आवडलेला शेर आहे (कडेलोट हा शब्द एकदातरी मी गझलेत वापरावा ही माझी जुनी इच्छा होती ती तुम्ही आज पूर्ण केलीत :))

असा मी कसा मी निराळा निराळा>>सर्वात जास्त अवडलेला मिसरा

धन्यवाद किरणशेठ

कुठेही करावा कडेलोट माझा
नसावा तिचा गाव त्या पायथ्याला<<< अतिशय सुंदर शेर!

बेफिकीर
सर्वात पहिल्यांदा माफी आणि मैत्रीप्रस्ताव स्विकारल्याबद्दल आभार.<<<

गझलेवरील प्रामाणिक प्रेम हे प्रतिसादाचे प्रयोजन आहे. येथे माझा कोणीही मित्र वा शत्रू नाही, ना मी कोणाचा मित्र वा शत्रू आहे.

बदल मनातील गझलेला योग्य दिशेने घेवून जणारे !!!!!
आवडले

कशाला पुरावा कशाला दुरावा
अता माफ केले पहा मी तुम्हांला>>>>> वा वा ! सहज, थेट ! वा !!

शेवटचे ३ शेर सर्वात आवडले.

--------------------------------------------------------------------------
'पुन्यांदा' हा शब्द इतर शेरातील शब्दांच्या बाजाशी विसंगत वाटला.
वैम. कृगैन.

वा वा ! मस्तच

अनेक द्विपदी आवडल्या. अभिनंदन.

किरण ही गझल आहे......मला कवितेतलेच काही कळत नाही तर गझलेतले काय घं$% समजणार ??

जे लिहिलेस ते छान लिहिले आहेस......

किरण राव, तुम्ही बाकी
लिहिता छान, पण काही समजत नाही

दुसरी नवी भर देखील आवडली

तिलकधारी आला आहे.

प्रथम प्रयत्न असल्यास ठीकठाक! मतला आणि पायथ्याला हे शेर अपेक्षा वाढवत आहेत.

तिलकधारी निघत आहे.

नसे ओळखीचा तुझ्या मी जगाला
मशीदी मधे शोधतो विट्ठलाला<<<<<<<<<<

सुंदर मतला!

कुठेही करावा कडेलोट माझा
नसावा तिचा गाव त्या पायथ्याला<<<<<<<<<<

लडिवाळ शेर!
अवांतर:
कडेलोट काफिया घेऊन गझल करायचा मोह होऊ लागला आहे!
गझललेखनास आमच्या हार्दिक शुभेच्छा किरणजी!

पर्यायी देऊ का किरण

नका कुंडलांनो दिवे मालवू रे
तिच्या सावलीला बघा घात झाला ...

आधीचं वाचकांनी ठरवावं>>>>

दादतै? (मला चालतं म्हणा...)

बदल आवडले.
... ते कुंडलांचं सांगच, बाबा. कुणीच धजावलं नाहीये. मला एकदम यडचापसारखं वाटतय.

वैभव(जोशी) गुर्जींनी एकदा दम भरला होता (की स्वातीबाईंनी? आठवत नाहीये. दम लक्षात आहे)... गझल लिहिण्याच्य सुरुवातीच्या काळात्(तरी) "अता" सारखी सूट घेऊ नका (more like घेतलीत तर याद राखा ). पुढे पुढे एखादी विलक्षण सुंदर खयाल आहे अन "अता" शिवाय आता पर्यायच नाही... तेव्हा ठीकय.
ड्रायव्हिंग शिकण्याच्या काळात सगळेच्या सगळे नियम, काटेकोर पाळण्यामागचं हेच तत्वं असणार.

असो... माझा आगाऊपणा इथेच थांबवते.

किरण, ते वैभव.... वैवकू नव्हेत. ते वैभव जोशी. मिळवून वाचावं असं ज्याचं लिखाण अन त्यातही गझल... गझल अन त्याचं लडिवाळ हे एक आयुष्यात पुन्हा पुन्हा अनुभवण्याचे, सुंदर करणारे क्षण आहेत.

कुंडलांवरच्या विवेचनासाठी खरच आभार.
अगदी खरं सांगायचं तर कर्णाच्या बाबतीत कुंती अन अगदी काहीच प्रमाणात द्रौपदी ह्या दोनच स्त्रिया त्याच्यातल्या "त्या"ला काही अर्थं देणार्‍या. जो अर्थं राधेनं, त्याच्या सूतमातेनं दिला तो लौकिक अर्थ नाकारण्यातच आयुष्यं गेलं त्याचं.
त्याची कुंडलं एक दिवस होती अन एक दिवस नव्हती अशी गेली आहेत... होती तेव्हा मऊ मवाळ झुरुमुरू प्रकाश कायम देत राहिली... गेली तेव्हा मंद-बिंद होत नाहीत... गेलीच.. त्यानं स्वहस्ते कापूनच काढलीत...

ह्या धर्तीवर... कुंडलांची सावली झालीच तर ती कुंतीलाच झाली असती. अन त्यातही मंद होत चालेला प्रकाश...
अर्थं इतका (म्हणजे खूपच) दुरान्वये लागतोय की... तुझं स्पष्टीकरण वाचूनही मी असा अर्थ घ्यायला का कू करतेय.
तुझ्या एका गोष्टीचं मात्रं अगदी मनापासून कौतुक, कीरण. इथे आलेले सगळे प्रतिसाद तू सरळ मनानं, शिकण्यासाठी घ्यावेत त्याच भूमिकेतून घेतो आहेस. काहीही सांगायला गेलं की भस्सकन गरळच अंगावर ओतणार्‍यांपासून वेगळा आहेस असं गृहीत धरतेय... नव्हे तसंच दिसतय.

असो.. जुन्या मायबोलीसारख्या गप्पाच झाल्या. लिहीत रहा, रे. मी आवर्जून वाचेन.

कुठेही करावा कडेलोट माझा
नसावा तिचा गाव त्या पायथ्याला

क्या बात!

कुठेही करावा कडेलोट माझा
नसावा तिचा गाव त्या पायथ्याला
>> अफ्फाट आहे हा शेर!!

मला आवडली गझल.

मला गझल वगैरे एवढ कळत नाही
पण शेवटची द्विपदी मात्र दाद देण्याजोगी