फोटोग्राफी स्पर्धा.. मार्च.."भावमुद्रा" निकाल.

१) शांत मुद्रा
आमचा स्पॉइल्ट ब्रॅट लुई.
लुई महाराजांची ही शांत (समाधानी)मुद्रा. साधारणतः हे महाराज जेवण वगैरे हादडून सोफ्यावर पहुडलेले असतात तेव्हा ते याच शांतमुद्रेत आढळतात. आधी ते डोळे उघडे ठेवतात. नंतर त्यांचा अंमळ डोळा लागतो. आणि मग ते निद्रिस्त मुद्रेत प्रवेश करतात. ही मुद्रा बहुतेक संपूर्ण दिवसभर धारण करू शकतात.

२) क्रोधित मुद्रा

आम्ही एकदा एका मांजराच्या चोर्‍यांना कंटाळून त्याला स्वयंपाकघराच्या बाहेरच्या बाल्कनीत पकडले. आणि कोंडले. त्याचे बरेच फोटो काढले. संदर्भः माझा एक जुना लेखः " बोक्या मनी आणि मॉस्किटो नेट"
त्यातलाच हा एक क्रोधित मुद्रेतला.

मानुषी ताई मस्तच .....

हमार कछुआ .
भय मुद्रा/ कुतूहल मुद्रा.

गावाला काकाच्या रेतीच्या साईटवर सापडलेलं हे कासव,
जवळून फोटो स्न्याप करत असताना सुरुवातीला घाबरलं नंतर कुतूहलाने मान बाहेर काढून डोकावत होतं.

वा वा! खुप छान फोटो सार्‍यांचे...
अरे ते मांजर हिरव्या डोळ्यांच?
अवि.. ते कासव डोक्यावरील चादरीतुन हळुच डोकावतय असं वाटतय.

मनाजोगता खेळ मिळाला, आणि आई विकत घेइल अशी शक्याताही दिसली. तेव्हा ही आनंदमुद्रा!!

हवी असलेली अँग्री बर्डची टोपी मिळणार नाही, हे लक्षात आल्यावर झालेली अँग्री बर्ड आय मिन क्रोधमुद्रा

(एकाच प्रतिसादात दुसरा फोटो अटॅच होत नाही आहे म्हणुन हा दुसरा प्रतिसाद )

केलेली लबाडी आता काय रंग घेतेय ? हे लक्षात आल्यावरची लबाडमुद्रा.....

तंद्री मुद्रा
माझ्या भाचीचा आहे मी काढलेला.... माझ्या भावाच्या शुगरबॉक्स चा वेळेस चा ... तो तिला अंगठी घालत असताना ह्या मॅडम एकदम तंद्रीत पाहात होत्या

ही एक डबल हास्य मुद्रा
बालपणीची मैत्री ती मस्त नाचतीये आनि तो कौतुकाने पाहतोय

मायेची ओंजळ ...

सुख दुख आयुष्याची ,
दारिद्र्यातही मायेची ओंजळ .
जे येईल ते भोगायचे ,
भविष्याचा मात्र गोंधळ .....

सगळ्यांचेच फोटो छान आहेत.

सगळ्यांचेच फोटो खुप छान.
जोकराचा फोटो विशेष भावला.

बोगनवेल ग्रीलवर बाहेरच्या बाजुने चढवली आहे. अधुनमधुन येणार्‍या पाहुण्यांची सवय असल्याने जरा झाडांवर बारीक नजर असतेच. तिथेच हे महाराज आढळले. वाईन स्नेक

निसर्गाची कमाल बघा ---- ह्याचे डोके आणि बोगनवेलीचे पान काही फरक कळत नव्हता पहिल्यांदा, तोही वार्‍यावर पाने जशी हलायची तसे आपले डोके हलवायचा. त्याला तेथून हलवणे आवश्यकच होते, त्यामुळे त्याला काठीने खाली उतरवायचे ठरले, फोटोमधे काठी कडे (योगायोगाने) बघताना दिसतोय

पहिला फोटो ---- आपण वाईन स्नेक च्या दॄष्टीतून कुतूहल मुद्रा म्हणून घेऊ

आणि जसे त्याच्या शरीराला काठीचा स्पर्श झाला त्यानंतरची ही "क्रोध मुद्रा"

अव्वाsssss ! अस्सं कस्सं झालं?
आश्चर्यमुद्रा...

पेरियारच्या बोटसफारीच्या तिकीटांसाठी चाललेला माणसांचा प्रचंड दंगा बघून किंचीत काळजीत पडलेली ही एक बयो...
"आमचे तथाकथीत वंशज हे असे आहेत?"

आश्चर्य मुद्रा

कुतुहलमुद्रा :

टी.व्ही. वर गाण्यांचे स्वर ऐकू आले, कि हे आमचे गवई लगेच आलाप घ्यायला सुरुवात करायचे. त्यावेळी टिपलेली ही भावमुद्रा - गानमुद्रा

‘ना’राजमुद्रा

हास्यमुद्रा
पूर्णपणे कापलं गेलेलं वृद्ध-जरठ खोड..जगण्याची काहीच आशा नाही.तरीपण पाऊस येऊन गेल्यानंतरचं निर्मळ, झालंच तर थोडं मिश्किल हास्य.
आश्चर्यमुद्रा/ कुतूहलमुद्रा
जरा उंचावर गेल्यावर दिसणार्‍या जगाकडे मांजरसुलभ उत्सुकतेने पाहणारा बोका.

रडुबाईमुद्रा....

आणि हि आमची भावखाऊमुद्रा...

नटखट्मुद्रा....

मला माहित आहे, दोनच मुद्रा टाकायच्या आहेत.. पण तरी मोह आवरला नाही.... शेवटची स्पर्धेमधे नाही धरली तरी चालेल....

कसले गोड गोड भाव बघायला मिळताय.....वर्षभर चालु द्या हि स्पर्धा... मज्जा येतेय

असा धागाच असायला पाहिजे असं वाटतंय.

मला जाऊद्या नं बाहेर खेळायला! ( करूण/व्याकूळ मुद्रा )

पुण्यात एका अपार्ट्मेंटच्या गेटमधून शक्य तेवढं बाहेर येण्याचा प्रयत्न करणारा हा भूभू! येणार्‍या-जाणार्‍या प्रत्येकाकडे पाहून 'आता हा माणूस गेट उघडेल' या विचाराने खूष होणारा आणि तो माणूस निघून गेल्यावर कष्टी होणारा. त्याची ती आर्त व्याकूळ इ. मुद्रा टिपायचा प्रयत्न केला आहे.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

वामकुक्षी: निवांत गाढ मु ( /नि ) द्रा

बहुधा जेवूनखावून तण्णावून दिली असावी या मनिमाऊने.

सगळेच फोटो एकसे एक आहेत.... क्या बात... क्या बात.... क्या बात

माझी भाची ईशा!!! तिच्या वाढदिवसाला तिला सरप्राईझ भेटायला आलेल्या आज्जीला बघुन झालेला आनंद!!!! अर्थात.. आश्चर्यमुद्रा..

लेकीच्या घराच्या वास्तू समारंभानंतर आई- बाबांच्या चेहर्‍यावर उमतलेली प्रसन्न समाधान मुद्रा

सवाई गंधर्व महोत्सवादरम्यान कलाकारांच्या भावमुद्रा -
निवेदक - आनंद देशमुख -

भारतरत्न पं. भिमसेन जोशी -

पं. बाल मुरली कॄष्णन -

डॉ. प्रभा अत्रे -

पं. हरीदास -

नंदिनी शंकर -

वाह अतुलभाऊ....
खासच !