निसर्गाच्या गप्पा (भाग - ५)

दिनेशदा, माझा एक्झोराचा अनुभव सांगितल्यावर एका अनुभवी बागप्रेमींनी मला वेगवेगळ्या रंगाचे एक्झोरा शक्यतो जवळ जवळ न ठेवण्याचा सल्ला दिला, आणि ही कमळांविषयीची माहिती सांगितली. मी हे कुठे वाचलेलं नाही / पडताळून पाहिलेलं नाही.

नमस्कार मित्रांनो जवळ जवळ १५ दिवसानंतर आलोय,
हा काळ माझ्यासाठी अतिशय वाईट आणि खड्तर होता.
नंतर सविस्तर लिहीनच.

दिनेशदा हेच ते ताडाचे झाड ज्याचा उल्लेख मागे मी केला होता.

ताडावर वड !!
पाम वर्गातली झाडे तोडली तर त्यांना फुटवा येणार नाही, पण मला वाटतं वरपर्यंत पाणी खेचले जात असावे. म्हणून हे झाड तग धरुन आहे.

बहुतेक झाड वेलींचा प्रयत्न सर्वात वरती पोहोचण्याकडे असतो, असा आयता घोडा मिळाला तर काय, मज्जाच की.
(नितीन, आता सगळे सुरळीत आहे ना ?)

अरे व्वा.. सगळ्यांची फुले एक से एक आहेत. एकदम प्रसन्न वाटले बघुन.

दिनेशदा, धन्स निळ्या गुलाबाविषयी सांगितल्याबद्दल.

धन्स दिनेशदा - अजुन तरी नाही पण लवकरच सुरळीत होईल. बघु देवाच्या मनात काय आहे.

नितीन, आम्हाला काही करता येण्यासारखे असेल तर अवश्य सांग.
---------

हे आपल्या हयातीत होणार नाही कदाचित, पण वरच्या फोटोतले जे झाड आहे त्याची मूळे या खोडाभोवती लॅटिस विणत खालपर्यंत पोहोचतील. हळूहळू मधला बुंधा सुकून / कुजून जाईल. मग हे झाड असेच वर वाढत जाईल. मग मधून पोकळ असे जाळीदार खोड निर्माण होईल.
असे होण्यासाठी या खोडाची ऊंची बरीच जास्त आहे. कदाचित त्या आधीच वार्‍याने मधले खोड पडेल.

असे वाढलेले (म्हणजे पोकळ बुंध्याचे) कोल्हापूरला रंकाळ्याजवळ आणि गोव्याला पर्वरीला बघितले होते.

दिनेशदा नक्कीच

खिडकितल्या झाडांना कबुतरांचा त्रास होत असेल तर - झाडाच्या बाजुला भिंगरी लावावी, हो तीच लहान मुलांची आवड्ती भिंगरी , पण हा उपाय हवा खेळती असेल तरच कारगर होउ शकतो, भिंगरीच्या फिरण्यामुळे कबुतर बिचकतात.

नितीन, परमेश्वरकृपेने तुझा खडतर काळ लगेच संपो.
फोटो एकदम अनोखा आहे. दिनेशदा, तुम्ही जे वर्णन केलं ना ते डोळ्यांपुढे उभं राहिलं अगदी!

गौरी, अगं मी पण कमळांच्याबाबत असंच ऐकलं आहे. आणि माझ्या एका आत्तेबहिणीकडे ३/४ प्रकारची कमळं आहेत आणि ती वेगवेगळ्या बादल्यांमधे लावलेली आहेत. पण एक्झोराचं मात्र आत्ताच कळालं.

जिप्सी आणि आशुतोष फोटो सुंदर!

ताडाच्या झाडावर वादाचे झाड अप्रतिम. दिनेशदांचे बरोबर एकदम. असे होईल पण कदाचित आपण नसू...

ठाण्याहून ट्रेनने दादरकडे जाताना कांजुरमार्ग स्टेशनच्या जरा अलीकडे डाव्या बाजूला एक ताडाचे झाड आहे. सिंधुदुर्ग किल्ल्यात जसे ताडाचे झाड होते तशी ह्या झाडाला पण २ खोडे फुटली होती. ह्यापुढे अजून गंमत म्हणजे त्या २ खोडांना पुन्हा २-२ खोड फुटले होते. म्हणजे एकूण ४. ट्रेन प्रवास बंद झाल्याने गेल्या ३-४ वर्षात ते झाड पाहिले नाही. कधीतरी जमल्यास फोटो काढायला जावे लागेल..

सर्व निसर्गप्रेमींचे अभिनंदन आणि निसर्ग तज्ञांना त्रिवार मुजरा !! इथे ज्यांच्याकडे रहाते त्यांच्या घराला मस्त मोठ्ठं अंगण आहे. आणि काकूंनी छान झाडं लावली आहेत. थोडे फुलांचे फोटो टाकायचे होते पण काही केल्या फोटो इथे टाकता येत नाहीयेत. आत्ता upload च होत नाहीये फोटो. बघुया कधी जमेल तेव्हा टाकेन.

कडीपत्त्याचे झाड कसे लावतात ? काड्या लावयच्या का ? मी सध्या मेलबर्नला आहे, उन आहे भरपूर आणि बाग पण आहे घराबाहेर, कधी केलं नाहीये बागकाम, सहज मनात आलं की कढीपत्ता लावला तर...

ज्यांच्याकडे कढीपत्त्याचे मोठे झाड असते त्या झाडाखाली आपोआप अनेक रोपे उगवलेली असतात, त्यापैकी एक अलगद उपटून आणायचे.
मोठ्या काड्या पण चांगल्या हवामानात तग धरतील. कढीपत्त्याला फळे येतात आणि त्यात बियाही धरतात. त्यापण रुजतील.
पण रोपांचा पर्याय जास्त चांगला.

सेनापती ताडाच्या , म्हणजे ताडगोळ्याच्या झाडाला अश्या फांद्या मी ठाण्यामधे शिरगाव च्या किल्ल्याच्या भोवताली पाहिल्यात पण माडाच्या झाडाला जे सिंधुदुर्ग च्या किल्ल्यामधे होते ते मात्र दुर्मिळच

जागू, या तिघांपैकी कोण तग धरेल ते काळच ठरवेल. कदाचित तिघेही सुखात म्हणजे गुण्यागोविन्दाने वाढतील.
माझ्या आजोळी, वड पिंपळ एकत्र असले कि ते पवित्र मानतात, आणि त्याला पार बांधतात.

जागू, वड आणि पिंपळ दोन बांडगुळं त्याच्यावर आल्यावर ताडाचं झाड किती दिवस तग धरणर!

ओरिसामध्ये राऊरकेल्याला बघितलं - वड आणि पिंपळ मुद्दाम एकत्र लावतात. हे कॉंबिनेशन तिथे पवित्र समजलं जातं - त्याला ‘लक्ष्मीनारायण’ म्हणतात.

जागु बरे झाले स्टे मिळाला ते. आता संकट कायमचे टळूदे म्हणजे झाले.

अभिनंदन जागू, खुप काळजी वाटत होती.

गौरी,
हि दोन्ही झाडे एकत्र असली म्हणजे त्यावर अनेक पक्ष्याप्राण्यांच समेलनच भरते. घरट्यासाठी आधार असतोच शिवाय त्यांच्यासाठी खाऊची पण व्यवस्था होतेच.

आता संकट कायमचे टळूदे म्हणजे झाले.>>> +१

जागु,

काय होतं माहित नाही..पण सगळं नीट होउदे.

आता संकट कायमचे टळूदे म्हणजे झाले.>>> +१

जागू, आता संकट कायमचे टळू दे म्हणजे झाले.>>> +१
दिनेशदा, खरंय. वडाचं किंवा पिंपळाचं झाड म्हणजे तिथे पक्ष्यांचे थवे असतातच.

पिंपळाच्या पानाची जाळी हि आमच्या लहानपणी मर्मबंधातली ठेव असायची. ते अखंड पान मिळावे म्हणून काय धडपड असायची. माझ्या मावशीने त्यावर शंकराचे पेंटींग केले होते. त्याला फ्रेम करुन ते आमच्याघरी पूजेत ठेवले होते.
फणसाच्या पानाला पण अशी जाळी पडते.
--------
आफ्रिकेत शिराळ्याचा (लूफा) चा उपयोग खास करुन अंग घासण्यासाठीच करतात. त्यालापण अशीच जाळी पडलेली असते. माझ्या लहानपणी त्याच्या पर्सेस करायच्या.
माझ्या आईचे आणि बहिणीचे असे बरेच उद्योग चालायचे. केवळ स्वतःच्या सुखासाठी
चालायचे ते.... वेळ मजेत जायचा, शिवाय कलाही अंगी बाणायची.....

मग टिव्हीवरच्या मालिका आल्या !!