निसर्गाच्या गप्पा (भाग - ५)

मानुषी, एकदम काढून नको टाकू वेल. वर दिनेशदा आणि शशांक म्हणताहेत तसं फांद्या कापून पाणी घाल. थोडी वाट पहा अजून, तगेल नक्की. चिवट असते ती वेल.
माझ्याकडे होती पूर्वी. आम्ही अंबरनाथला रहात होतो तेव्हा... तिची फुलं, कळ्या सगळंच खूप गोड दिसतं.
शशांक, रोहितकाच्या माहितीबद्दल धन्यवाद. बहुदा आमच्या complex मध्ये असेल. बघते उद्या आणि सांगते.

जे गुलाबांचे फोटो टाकत असतो, ती झाडे जिथे ऊगवली आहेत / वाढत आहेत त्या जागांचे फोटो टाकले तर तूमच्या विश्वासही बसणार नाही. >> दिनेशदा लवकर टाका. मला नेहमीच कुतुहल असते...अश्या जागेचे.

(अशा जागेवरील मातीचे नमुने मी नेहमी सोबत घेतो)

हो चातका, या विकेंडला करतो ते काम !
दुबईबद्दल मला नीट नाही सांगता येणार पण मस्कतमधे कुठेही खजूराची, बोराची, विलायती चिंचेची झाडे उगवलेली दिसायची, तसे इथे फुलझाडांचे आहे.
नैरोबी समुद्रसपाटीपासून बरेच ऊंचावर आहे, हवा थंड, पाऊस भरपूर त्यामूळे इथे झाडे भराभर वाढतात. पण जसे आपण रिफ्ट व्हॅलीत उतरतो, त्याबरोबर जास्त करुन बाभळीची आणि निवडुंगाची झाडे दिसायला लागतात. नैरोबीहूनही ऊंचावर असलेल्या ठिकाणी (जसे माऊंट केनया ) आणखी वेगळी झाडे आहेत.

दिनेशदा, या रोहीतकाचा फुलोरा मात्र अगदी अनाकर्षक असतो. याला फुलं येऊन गेल्याचं फळं लगडल्यावरच कळतं. खूप बारीक फुलांच्या मंजिर्‍या असतात.

ज्ञानेश, नाचणाचा फोटो मस्त.

चातक वाळूवर उगवलेलं हे सोनं बघून त्या सोन्यालासुद्धा नक्की हेवा वाटेल या फुलांच्या भाग्याचा.

वैजयंती, अजिबात अडाणी प्रश्न नाही. ती फळं अंजीर किंवा उंबरासारखीच दिसतात.

म्हणजे शांकली,
साग, जंगली बदाम यासारखीच गत. इथे अवाकाडोचे पण असेच. फुले आलेली कळतही नाहीत, पण फळे मात्र नारळाएवढी मोठी.

हि झाडे लावायला पाहिजेत आपल्याकडे. गोव्याला चांगली वाढतात. वर्षभर हिरवी असतात, सावलीला चांगली. आणि इथेतरी भरपूर फळे लागतात.

अगदी अगदी, दिनेशदा.... मलातर नेहेमी असा प्रश्न पडतो की आपल्याकडे सुंदर पर्णसंभार, सुवासिक फुलं आणि रसदार-चवदार फळं असलेली अनेक देशी वृक्षसंपदा असताना आपल्याकडची 'कारभारी' लोकं परदेशी वृक्षांच्या मागे का लागतात?
हा रोहीतक सुंदर पाना-फळांचा, औषधी गुणधर्माचा इतका सुंदर वृक्ष आहे आणि तो आत्ता आत्ता लावला जायला लागलाय.

इंडिगो, छान आहेत हं क्लीप. आज दिसायला लागल्या.

प्रज्ञा, त्या हमिंग बर्ड्स मधला एक माझ्या बागेत येतो इतका गोड असतो आणि तितकाच चपळ - मला एकदाच त्याचे फोटो मिळाले - ह्याचं नाव Anna's Humming Bird

@ शांकली - >>देशी वृक्षसंपदा असताना आपल्याकडची 'कारभारी' लोकं परदेशी वृक्षांच्या मागे का लागतात?>>

मला वाटतं की इतकी वृक्षसंपदा आपल्याकडे आहे याचा कित्येक लोकांना पत्ताच नसतो - त्यांना जर ती माहिती देणारा आणि त्यांचे महत्व सांगणारा स्त्रोत मिळाला तर ते आपल्या संपदेकडे पुन्हा वळतील अशी मला आशा वाटते.

इन्डिगो मस्त पकडलाय हमिंग बर्ड - कॅमेर्‍यात.

येस्स माधवला अनुमोदन, फारच सुरेख फोटो.

मस्त मस्त.... इंडिगो.
इकडे येऊन दिवसाची सुरुवात केली की दिवस नेहेमीच छान जातो.

हा झब्बू हमिंग बर्डला........
काही वर्षांपूर्वी आमच्या बागेत आलेलं हे सन बर्डचं (फुलचुखी, शिंजीर) पिल्लू (मादी)

वॉव ! कसला सही फोटो आहे. कसा काढला ? मस्तच !

इंडिगो, मस्त फोटो! आयरिसची फुलं आहेत का?

सुर्रेख प्रचि शशांकजी!!

पण पक्षी माणसाच्या इतके जवळ येतात?

http://www.maayboli.com/node/24654 या लिंकवर या सनबर्ड संबंधी वाचायला मिळेल (फोटोसह).

दोन्ही पक्षी मस्त.

शशांक, मला नेहमीच वाटत आलेय कि पक्ष्यांना काही माणसांबद्दलच विश्वास वाटतो, आणि त्याच्या जवळ ते जातात.
माझा स्वतःचा अनुभव असा आहे कि, नैरोबी शहरातले पक्षी माझ्या जवळ अजिबात येत नाहीत, पण मी इथल्याच कुठल्याही बागेत गेलो, कि तेच पक्षी मुद्दाम माझ्या समोर येऊन नाचतात. अक्षरशः फोटो काढ म्हणून आग्रह केल्यासारखे करतात.

काय गोड पक्षी आहेत.

वा शशांक मस्त फोटो

कसला गोड फोटो. शाशांक, you made my day, rather weekend. Thanks a lot.

मला नेहमीच वाटत आलेय कि पक्ष्यांना काही माणसांबद्दलच विश्वास वाटतो, आणि त्याच्या जवळ ते जातात.
माझा स्वतःचा अनुभव असा आहे कि, नैरोबी शहरातले पक्षी माझ्या जवळ अजिबात येत नाहीत, पण मी इथल्याच कुठल्याही बागेत गेलो, कि तेच पक्षी मुद्दाम माझ्या समोर येऊन नाचतात. अक्षरशः फोटो काढ म्हणून आग्रह केल्यासारखे करतात.>>>>>.... फार म्हणजे फारच भाग्यवान आहात दिनेशदा तुम्ही, अगदी क्वचितच सापडतील अशा मंडळींपैकी...
सर्वांना मनापासून धन्यवाद.

अरे मी दुसरा पक्षी बघितलाच नाही की ... सही आलाय फोटो. आणि केवढ्या विश्वासाने तो बोटावरून मध टिपतोय!

शशांक काय धीट आणि गोड आहे पक्षी!
आणि हो मी ती मधुमालती आत्ता काढणार नाहीये. कारण ती कुठून कुठून चढलीये वर. काढणंही अवघ्ड आहे. आणि परत ती फुलायला हवीये मला!

मानुषी, मधुमालती अतिशय चिवट असते ... लहानपणी रेल्वे क्वार्टरमध्ये आमच्याकडे मधुमालती होती, तिची मुळं पार घराच्या खाली गेली होती. एका खोलीत शहाबादी फरशांमधल्या फटीतून तिचे धुमारे फुटायचे. किती काढलं, तरी आठवडाभरात खोलीत पुन्हा नवे कोंब आलेले असायचे! त्यामुळे मधुमालती येईल. इतकं सोपं नाही मधुमालतीचं झाड मारणं

इंडिगो, सुरेख फोटो हं!
गौरी, ती फुलं आयरिसचीच असावीत.

आता आमचं व्हेकेशन सुरु झालंय. जमलंच तर भटकून येईन कुठेतरी,
तोवर हा गुलाब...

मला पायजे हा गुलाब..........

पक्ष्यांना काही माणसांबद्दलच विश्वास वाटतो,>>>> मंडाल्याच्या तुरुंगात लोकमान्य टिळक तुरुंगवासात होते तेव्हा काही चिमण्या त्यांचे हातातून तांदूळ टिपून खात अस वाचलय. ( लोकमान्य सामान्य कैदी नाहीत, मॅक्स म्यूलर सारख्या विद्वानाची यांना पत्रे येतात याची तुरुंगाधिकार्‍याला जाण होती आदर होता ).
तुकाराम महाराज ही चिमण्या आपल्याला घाबरतात म्हणून दु:खी झाले होते कारण सर्वाभूती असलेला परमेश्वर जर माझ्यात वास करतो व चिमण्यांमधे ही वास करतो तर चिमण्यांनी मला का घाबरावे ? असा विचार त्यांचे मनी आला होता व आपल्याला अधिक साधना करायला हवी असे त्यांना वाटले होते.

सहज वाचलेले आठवले म्हणून लिहिले.

सहज वाचलेले आठवले म्हणून लिहिले.>>>>मलाही एक आठवलं. शाळेत असताना सानेगुरुजींचा एक धडा होता. आणि मला उत्स्फूर्त वकृत्व स्पर्धेत हा विषय आला होता त्यात मी हि ओळ वापरली होती आणि पहिल्या क्रमांकाचे बक्षिसही मिळवले होते.

"चिमणी येऊन नाचून गाऊन
काय म्हणे मजला?
चिवचिव करीन चिंता हरेन
हस रे माझ्या मुला"

(आजही सगळं पाठ आहे. वकृत्व स्पर्धेतले माझे पहिले बक्षिस होते.)

या निमित्ताने पुन्हा आठवले धन्स लोक्स