खरे....खोटे......

शशांक, कविता अप्रतिम आहे. सुस्पष्ट व सुंदर.

जिवनाचा सरल सोपा प्रवास छान वाटला.

शशांक, साधी, सहज, सुंदर.

गढूळ डबकी नकोच काही, कुजून नाही पडायचे
"चला पुढे" या जीवनमंत्रा, मनापासुनी जपायचे >> उत्तम विचार..

सळसळणारा प्रवाह हा तर, जीवनसरिता नाव खरे
थांबायाचे नाव न येथे, वाहत वाहत तरायचे >>> सुंदर !

खूप सहजतेने विचार मांडले आहेत.
कौतुक शिरोडकरना अनुमोदन.

मित्र मिळाले केल्या गोष्टी, सुखदु:खाच्या त्यांसंगे
भावुक मन ते आत हुरहुरे, भेट पुन्हा योगायोगे

सळसळणारा प्रवाह हा तर, जीवनसरिता नाव खरे
थांबायाचे नाव न येथे, वाहत वाहत तरायचे>>>

खूप छान!
गेयपूर्ण कविता,मनापासून आवडली..

खूप छान

सहजसुंदर कविता!

<<<<दिवसामागून येती राती, वर्षामागून वर्ष सरे
किती समय तो रमलो येथे, निघणे आता हेचि>>>> काहो शशांकजी अशा ओळी का आल्या? छान आहे कविता.