Submitted by vaiddya on 2 September, 2010 - 04:11
तू गेल्यावर
तुझे इथे
हे प्रेम कसे राहिले ?
रस्ते हरवून
तुझे परतणे
दूर कसे राहिले ?
हृदयामध्ये
तुला घेऊनी
फिरतो आता दुनिया ...
खळखळ पाणी
अवखळ पाने
वसंतवेडी माया !
सांडून गेलेले
प्रेमाचे तारे
वरती हसले ..
तिथेच कोठे
तुझ्या घराचे
दार मला का दिसले ?
मूळ कविता : रविंद्रनाथ टागोर
मुक्त मराठी अनुवाद मी चैत्र या नाटकासाठी केला.
गुलमोहर:
शब्दखुणा:
शेअर करा
छान
छान
खुप खुप आवडली.....
खुप खुप आवडली.....:)
वाह छान !
वाह छान !
सुंदर्,आवडली.
सुंदर्,आवडली.