तिची साधीशी कविता

Submitted by भूत on 27 August, 2010 - 03:58

तिची साधीशी कविता
माझा अर्थाचा गोंधळ
काळेसावळे ते ढग
तिचा सखा घननीळ |

तिची साधीशी कविता
शोध अंतरीचा घेई
खोल विरहाचे दु:ख
अलगद वर येई |

तिची साधीशी कविता
म्हणे'तुझी माझी भेट
आज वसंत बहर
पुढे वैशाखाची वाट |

तिची साधीशी कविता
थोडे डोळे पाणावती
दोन मोतियांचे अश्रु
तिच्या गाली ओघळती |

तिची साधीशी कविता
माझ्या गळा एक मिठी
शब्द विरुनिया गेले
अर्थ एक दोघा ओठी !!

गुलमोहर: 

पुढे भावनांचा गोन्धळ झाला शब्दच सुचत नाहीयेत .........म्हणुन ...........अपुर्ण .....

|| अन्तरस्थीतीचीये खुणा | अन्तरनिष्ठची जाणती||

(डिस्क्लेमर : सदर कविता मला माबोवरील एक साधीशी कविता वाचताना सुचली ...जर तुम्हाला ती कविता ओळखता आली असेल तर तिकडे थोडेफार श्रेय जाते ... मी त्या पॅटर्न मधे लिहिणार होतो पण ह्या प्यॅटर्न मध्ये सुचत गेली...असो )

अपूर्ण नाही वाटत..शेवटच्या दोन ओळींनी मस्त सम साधलीय...
आणि आता तो रिमार्क काढला तर चालेल्....पुन्हा सुचले तर लिहिता येईलच की

एक आगाऊ वाचक

प्रो म्हणता येईल कवितेपेक्षा, पण छान फिल पकडलाय, मस्त!
(मूळात ज्या कवितेवरून हे सुचलंय त्या कवियीत्रींना ती कविताच टाईमपास वाटतेय, पण ही आवडेल अशी आशा! :स्मित:)

प्रसाद गोडबोले,

तुम्ही कुठे भेटाल?

मी (अगदी क्षणभरच, पुढची ओळ वाचायच्या उत्सुकतेमुळे, पण) रडलो ही कविता वाचून! अप्रतिम!

'आय अ‍ॅम ऑनेस्टली सेयिंग, अप्रतिम!'

-'बेफिकीर'!