Submitted by कौतुक शिरोडकर on 17 February, 2010 - 08:36
भुईने पुरावे खुले मांडलेले
नभाशी दुरावे किती वाढलेले
पिपासू घनांचे घसे कोरडे अन
घडे नक्षत्रांचे रिते सांडलेले
उन्हे पेटलेली शिवारास जाळी
चरे नित्य भाळी नवे गोंदलेले
दिसे मृगजळाचे पसारे अधाशी
उडे स्वप्न वेडे, पिसे छाटलेले
झुरावे ? मरावे ? कसे 'नोंद' व्हावे ?
गळा प्रश्न फासापरी बांधलेले
उठे हात दोन्ही, "कुणी होय वाली ?"
अता देव सारे कुठे गुंतलेले ?
गुलमोहर:
शेअर करा
सुंदर !
सुंदर !
क्या बात है ... मस्त.
क्या बात है ... मस्त.
खरय मित्रा ! यावर्षी थोडं
खरय मित्रा ! यावर्षी थोडं जास्तच जाणवतय
मस्त.
मस्त.
शब्दा शब्दातुन शोष जाणवतोय,
शब्दा शब्दातुन शोष जाणवतोय, कौतुक छानच...
सुरेख कौतुकजी. शेवटच्या तीन
सुरेख कौतुकजी.
शेवटच्या तीन द्वीपदी खास आवडल्या..
बहोत खुब!
बहोत खुब!
फारच छान !
फारच छान !
दिसे मृगजळाचे पसारे अधाशी उडे
दिसे मृगजळाचे पसारे अधाशी
उडे स्वप्न वेडे, पिसे छाटलेले
अता देव सारे कुठे गुंतलेले ?
छान.
१-२ लहानसे बदल करुन ही एक सुंदर गझल होईल.
जमलीय...सुरेख !!!
जमलीय...सुरेख !!!
अतिशय परिणामकारक मांडलं
अतिशय परिणामकारक मांडलं आहेस.. !!!
उन्हे पेटलेली शिवारास
उन्हे पेटलेली शिवारास जाळी
चरे नित्य भाळी नवे गोंदलेले
ऐवजी
उन्हे पेटलेली शिवारा(स) जाळती (उन्हे हे अनेक वचन असल्याने "जाळी" ऐवजी "जाळती" असावे वाटते)
चरे नित्य भाळी नवे गोंदलेले
आणि
दिसे मृगजळाचे पसारे अधाशी
उडे स्वप्न वेडे, पिसे छाटलेले
ऐवजी
पिसे मृगजळाचे; पसारे अधाशी ( "पिसे" "वेड" या अर्थी. इथेही "पसारे" अनेक वचनी आहे आणि "दिसे" एक वचनी म्हणूनही असा बदल असावासा वाटतो.)
उडे स्वप्न वेडे, दिसे छाटलेले
......अज्ञात
अप्रतिम !! अत्यन्त परिणामकारक
अप्रतिम !! अत्यन्त परिणामकारक आणि तेवढेच तरल काव्य !!!
कडक
कडक
@ अज्ञात, 'पिसे छाटलेले'
@ अज्ञात,
'पिसे छाटलेले' म्हणजे 'खुरटलेल्या आशा-आकांक्षा असलेले' असे ते वेडे स्वप्न आणि 'वेडे-पिसे' या जोडाक्षरी शब्दातील दोन शब्द दोन वेगळ्या संदर्भांत वापरूनदेखील एकत्र ठेवण्याची सुंदर किमया कौतुकने येथे समर्थरीत्या पेलली आहे. त्यामुळे त्या दोन शब्दांना अलग करणे योग्य नाही, असे मला वाटते.
धन्यवाद ! अज्ञात, 'ऊन' आणि
धन्यवाद !
अज्ञात, 'ऊन' आणि अनेकवचन 'उन्हे' हा प्रकारच मला गंमतीदार वाटतो. यावर मराठीचे जाणकारच भाष्य करू शकतील.
मुळात 'उन्हे पेटलेली' हा एक समुच्चय आहे आणि त्यामुळे ते एकवचनी होते. पर्यायाने पुढचा बदल अनावश्यक ठरतोय. शिवाय 'लगागा लगागा' या वृत्ताचाही भंग होईल.
मृगजळ हे इथे पिसे म्हणून विचारात घेतलेले नाही. 'पाण्याच्या तहानेने आसुसलेल्या जीवाला होणारा भास' हाच अर्थ इथे मी घेतलाय. परिस्थिती बिकट आहे पण इच्छा अजूनही जिवंत आहेत. इच्छांच्या पुर्ततेच्या आशेचा अंधुक आभास हेच ते मृगजळ. हे मृगजळ माणसांच्या जगण्याच्या आशा कायम पल्लवित ठेवते. आपलं ध्येय समोरच आहे या भासात माणूस कायम धडपडत असतो. जवळ पोहोचतो तेव्हा हाती काहीच नसते. ती सगळी धडपड वाया गेलेली असते. तोवर मृगजळाने आयुष्यातला एक भाग खाऊन टाकलेला असतो.
बाकी दुसर्या ओळीचे मुल्यमापन अनय यांनी केलेले आहेच.
एकंदरीत, हल्ली मी फारच वैचारिक लिहायला लागलोय अस दिसतय. (इथे नेमकी कुठली बाहुली टाकावी बरे ?)
क्या बात है... अप्रतिम
क्या बात है... अप्रतिम कौतुकजी... खूप आवडली कविता...
>उठे हात दोन्ही, "कुणी होय
>उठे हात दोन्ही, "कुणी होय वाली ?"
>अता देव सारे कुठे गुंतलेले ?
खरंच आहे.
एकुणच सुंदर लिहीली आहे.
झुरावे ? मरावे ? कसे 'नोंद'
झुरावे ? मरावे ? कसे 'नोंद' व्हावे ?
गळा प्रश्न फासापरी बांधलेले
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
नेमकी व परिणामकारक मांडणी.
झुरावे ? मरावे ? कसे 'नोंद'
झुरावे ? मरावे ? कसे 'नोंद' व्हावे ?
गळा प्रश्न फासापरी बांधलेले
उठे हात दोन्ही, "कुणी होय वाली ?"
अता देव सारे कुठे गुंतलेले ?
कौतुक,
कवितेची धाटणी आवडली..
जबरदस्त....
जबरदस्त....
अप्रतींम. -हरीश
अप्रतींम.
-हरीश
छान कविता!
छान कविता!
दिसे मृगजळाचे पसारे अधाशी उडे
दिसे मृगजळाचे पसारे अधाशी
उडे स्वप्न वेडे, पिसे छाटलेले
मस्तच !
मस्त!
मस्त!
अप्रतिम!
अप्रतिम!
कवितेनं खुप उदास, हताश केलं.
कवितेनं खुप उदास, हताश केलं. छान आहे कसं म्हणु? जबरदस्त परिणामकारक आहेत शब्द.
वा! अप्रतिम! भवतालचा कोरडेपणा
वा!
अप्रतिम!
भवतालचा कोरडेपणा पुरेपुर उतरलाय!
"नको देवराया, अंत अता पाहु.... ची आठवण झाली.
गुंफण आशयाशी छान !
गुंफण आशयाशी छान !
अरे क्या बात है.. मला
अरे क्या बात है.. मला डोळ्यासमोर 'गाभ्रीचा पाउस' सिनेमा आला..