चॅट जीपीटी ने पूर्ण केलेला लेख

Submitted by शब्दब्रम्ह on 12 April, 2025 - 13:52

हल्ली ए आयचं आणि त्यातल्या त्यात चॅट जीपीटीचं फॅड भलतंच वाढत चालललं आहे. कोडींग, मैत्री, शिक्षण, चित्रकारी कोणतंही क्षेत्र या बाबाने सोडलेलं नाही. पण "भविष्यात हे चॅट जीपीटी किंवा तत्सम कोणतंही ए आय टूल लेखन क्षेत्रातसुद्धा घुसखोरी करून आपणा लेखकांच्या पोटावर पाय आणू शकेल काय?" अशी बसल्याबसल्या उगाचच धास्ती वाटली. शेवटी या बोचऱ्या शंकेचा सोक्षमोक्ष लावायचा म्हणून एक चाचणी घ्यायची असा बेत मनात आखला आणि एक अर्धवट लेख लिहून चॅट जीपीटीला तो पूर्ण करायला सांगितला. सदरच्या रामायणानंतर या चाचणीचा आऊटपुट इथे शेअर करून माझ्या शंकेचा अंतिम निकाल मी मायबोलीवरील समस्त महारथी लेखकांवर सोपवत आहे.

विषय तसा मिळमिळीतच आहे. हाजारो कविता, आणि लाखो व्याख्यानांनी बुळबुळीत झालेला, आपल्या तोंडातून प्रत्येकाने कधी ना कधी घोळून घोळून, आपल्या प्रत्येकाच्या कानांवर रगडून रगडून,अगदी गुळगुळीत झालेला असा हा विषय म्हणजे 'आयुष्य..!'

नाही...नाही... हे आपलं कायमचंच म्हणून उगाच तोंड वेंगाडू नका, किंवा " हम्म्म... झालं याचं आपलं सुरू." म्हणून उगीच नाकं मुरडू नका. मी काही इथे जीवनावरती सो कॉल्ड प्रवचन देणार नाहीये किंवा, '१० गोष्टी ज्या तुमचं जीवन बदलतील' टाईप इमोशनल अत्याचार करणार नाहीये. या आयुष्य नावाच्या कथेचं जस्ट एक हलकं फुलकं समालोचन करणार आहे.

तर, आयुष्य सुरू होतं ते निरागस बालपणापासून. हा जादुई काळ प्रत्येकासाठीच पहाटेच्या साखरझोपेत पडलेल्या एका गोड स्वप्नासारखा असतो. एक वेगळंच स्वतःच निराळं जग.पण रखरखत्या वाळवंटात डोळे उघडुन ते स्वप्न मोडल्यानंतर प्रत्येकालाच ते पुन्हा एकदा पाहायचं असतं पण आठवणींच्या पाऊलखुणा मागे सोडून ते मृगजळी स्वप्न दूर...दूर कुठेसं निघून जातं.

हा लेख पुढं तू पूर्ण कर

...ते हरवलेलं बालपण, जणू एखाद्या जुन्या वहीत ठेवलेला गुलाब – वाळलेला, पण अजूनही त्या प्रत्येक पाकळीवर गोडसर आठवणींची सुगंधी छटा असते.

त्याच्यापाठोपाठ येतो तो तरुणपणाचा टप्पा – सगळ्या ‘पहिल्यांदा’ गोष्टींचा काळ. पहिलं प्रेम, पहिली चूक, पहिलं अपयश... आणि या सगळ्यांतून जन्म घेते ती पहिली ओळख – स्वतःशीच. इथे आयुष्य फक्त एक गमतीदार खेळ वाटत नाही, तर त्यातले नियम हळूहळू कळायला लागतात. कधी हे नियम पाळायला आवडतात, कधी त्यांच्याशी लढावंसं वाटतं.

नंतर नकळत आपण पाय ठेवतो प्रौढत्वाच्या शिडीवर. जबाबदाऱ्या, करिअर, घर, माणसं, नातं, अपेक्षा – सगळ्याचं एक चक्र सुरू होतं. इथं आयुष्य थोडंसं गंभीर होतं. काही स्वप्नं मागे राहतात, काही नव्याने उगम पावतात, आणि काही स्वप्नांची किंमत चुकवावी लागते.

पण गंमत म्हणजे, हे सगळं असतानाही, आयुष्य स्वतःचं सौंदर्य कधी गमावत नाही. एक संध्याकाळी बाल्कनीत बसून येणारा थंडगार वारा, चहा हातात घेऊन एखाद्या जुन्या मित्राशी केलेली गप्पा, अचानक एखाद्या गाण्यानं डोळ्यात येणारे अश्रू – या छोट्या छोट्या क्षणांत आयुष्य आपली जादू दाखवत राहतं.

आणि मग एक दिवस, मागे वळून पाहिल्यावर कळतं – आयुष्य खरं तर एका मोठ्या कथा-कवितेसारखं आहे. काही ओळी सुंदर, काही विस्कटलेल्या, काही अजून अपूर्ण… पण तरीही संपूर्ण!

कारण शेवटी, आयुष्य हे वाचत राहण्यात, अनुभवत राहण्यात आणि त्याच्या प्रत्येक वळणावर प्रेम करत राहण्यातच असतं.
.............

माझ्यासाठी तर हा रिझल्ट शॉकिंग होता. बाकी तुम्ही सुज्ञ आहातच.

।।नमोस्तुते।।

Group content visibility: 
Use group defaults

लेखनाबरोबरच AI आता विडिओ सुद्धा बनवू शकते. सध्या विडिओ बनविण्याचे त्याचे कसब बाल्यावस्थेत आहे . पण आणखी काही वर्षांनी त्यात इतकी सुधारणा होईल कि केवळ प्रॉम्प्ट वापरून चित्रपट बनविता येईल.
याचा एक तोटा असा कि यामुळे विडिओ पुराव्यांची उपयुक्तता संपुष्टात येईल. कारण तो विडिओ खरा कि AI ने बनविलेला आहे ते सांगता येणार नाही.

कारण तो विडिओ खरा कि AI ने बनविलेला आहे ते सांगता येणार नाही.>>> दुसरा एक AI त्याची तपासणी करून तो
विडिओ खरा कि AI ने बनविलेला आहेहे सांगू शकेल. Lol

आयुष्या विषयी जे लिहिलंय ते ढोबळ मानाने लिहिल्या सारखं वाटलं. ज्यांच्या वाट्याला अष्टोप्रहर कष्ट, दु:ख,वेदना, अवहेलना, उपेक्षा,शोषण , माणूस म्हणून नाकारलेल अस्तित्व आलंय त्याचं आयुष्य एखाद्या वाक्यात बसेल का? वहितल्या वाळलेल्या फुलात सुगंध असतो का?
माझ्यामते एखाद्या विषयावर दहा लेखक दहा वेगळ्या अंगाने लिहितील.
चॅटजिपीटी कितीही केलं तरी कृत्रीम बुध्दीमत्ता. यंत्राने केलेल्या पोळीत आईच्या हाताची माया कशी भरणार?

वाह. मस्त. AI बाळ झपाट्यानं मोठं होतंय.

चॅटजिपीटी कितीही केलं तरी कृत्रीम बुध्दीमत्ता. >>> ती आपल्या दृष्टिने. AI च्या दृष्टीने मानवी बुद्धीमत्ता कृत्रिम ठरू शकते. शिवाय लॉजिकल नाहीच. मधे भावना येतात.

मला वाटतं मानवी बुद्धीमत्ता chemistry-based आहे तर AI ची physics-based आहे.

अरे वाह भारी आहे AI
पुढच्यावेळी गणपतीत शशक स्पर्धेत AI ला शशक सुद्धा पूर्ण करायला लाऊया..

मी पण आज ट्राय करून बघितले -

रमेश ४१ साल का एक तलाकशुदा अकेला इन्सान। बचपन में उसकी मां उससे ज्यादा बाकी बच्चों को प्यार करती थी। इसकी वजह से रमेश बिलकुल अकेला पड़ गया। बदनसीबी से उसकी पत्नी ने भी उसका साथ नहीं दिया। अब वो पत्नी से भी अलग हो गया। अब वो औरतों से नफरत करने लगा। शराब और ड्रग की वजह से उसने अपने आप को और बर्बाद कर दिया। कुछ दिन बाद उसकी बचपन के एक दोस्त से मुलाकात हो गई। उस दोस्त ने उसको बताया कि रमेश को child hood trauma है। और उसको अपनी मेंटल हेल्थ पर काम करने की और healing की जरूरत है। आगे क्या होगा रमेश की जिंदगी में?? Complete my story

AI Answer -

रमेश की जिंदगी में एक नया मोड़ आया जब उसके बचपन के दोस्त ने उसे उसके चाइल्डहुड ट्रॉमा के बारे में बताया। रमेश ने पहले कभी इस बारे में नहीं सोचा था, लेकिन अब उसे एहसास होने लगा कि उसके बचपन के अनुभवों ने उसके जीवन को कितना प्रभावित किया है।

रमेश ने अपने दोस्त की सलाह पर अमल करने का फैसला किया और एक थेरेपिस्ट से मिलना शुरू किया। थेरेपिस्ट ने रमेश को अपने चाइल्डहुड ट्रॉमा के बारे में बात करने के लिए प्रोत्साहित किया और उसे अपनी भावनाओं को व्यक्त करने में मदद की।

धीरे-धीरे, रमेश ने अपने अतीत के बारे में बात करना शुरू किया और अपने दर्द को व्यक्त करने लगा। उसे एहसास हुआ कि उसकी मां की उपेक्षा और पत्नी के छोड़ने ने उसे कितना दर्द दिया था। लेकिन थेरेपिस्ट की मदद से, रमेश ने अपने दर्द को स्वीकार करना और उसे छोड़ना शुरू किया।

जैसे ही रमेश ने अपने चाइल्डहुड ट्रॉमा के बारे में बात की, उसने अपने बारे में कुछ महत्वपूर्ण बातें सीखीं। उसे एहसास हुआ कि वह अपने अतीत के अनुभवों के लिए जिम्मेदार नहीं था, और वह अपने जीवन को बदलने की शक्ति रखता था।

रमेश ने शराब और ड्रग्स का सेवन बंद कर दिया और अपने जीवन को सुधारने के लिए काम करना शुरू किया। उसने अपने दोस्तों और परिवार के साथ अपने रिश्तों को सुधारने की कोशिश की और नए लोगों से मिलने और दोस्ती करने के अवसरों की तलाश की।

धीरे-धीरे, रमेश के जीवन में सकारात्मक बदलाव आने लगे। उसने अपने बारे में अधिक आत्मविश्वास महसूस करना शुरू किया और अपने जीवन को एक नए दृष्टिकोण से देखना शुरू किया। रमेश ने सीखा कि वह अपने अतीत के अनुभवों से सीख सकता है और अपने भविष्य को आकार देने के लिए उनका उपयोग कर सकता है।

अब रमेश एक नए जीवन की शुरुआत कर रहा था, जिसमें वह अपने चाइल्डहुड ट्रॉमा के बारे में बात करने और अपने जीवन को सुधारने के लिए काम करने के लिए तैयार था। वह जानता था कि यह एक लंबी और कठिन यात्रा होगी, लेकिन वह अपने जीवन को बदलने के लिए तैयार था।

मला वाटतं मानवी बुद्धीमत्ता chemistry-based आहे तर AI ची physics-based आहे.>>
हे वाक्य वाचून विचार केला, आवडलं आणि लगोलग अनुमोदन देणार होते. पण AI सगळे डेटा ड्रिव्हन वाटते, त्यामुळे गणित आणि कॅल्क्युकेशन किंवा स्टॅटिस्टिक्स बेस्ड असावे. त्यातील भावना सुद्धा कलेक्टेड डेटावरच अवलंबून आहेत, खऱ्या नाहीत. पुरवला गेलेला डेटा गझिलियन बाईट्सचा आहे म्हणून 'अरे, याला जमतंय' असा भास होतो. पण त्याचे अंदाज या ठोकताळ्यांवर अवलंबून असतात. ते स्वयंस्फूर्त नाहीत. कल्पकता आणि भावना गणिती ठोकताळ्यांवर अजून तरी जमल्या नाहीत AI ला. जेव्हा जमायला लागतील आपलं काही खरं नाही..!

मानवी बुद्धीमत्ता कशावर बेस्ड आहे हे देवही सांगू शकणार नाही. सगळेच आहे त्यात - फिजिक्स, केमिस्ट्री, बायोलॉजी, सायकॉलॉजी, स्वार्थ, अजेंडा, परिस्थिती, भावना, पर्स्पेक्टिव्ह......

माझं स्वतःचं मत कच्चंपक्कं आहे अजून त्यामुळे चूभूद्याघ्या. Happy

दोन फोटोतील व्यक्तींनी एकमेकांना मिठी मारण्याचा व्हिडिओ AI च्या मदतीने बनवायचा असेल तर एखादे फ्री ऍप आहे का?

Pixverse AI म्हणून एक आहे असे कळले आणि त्यात २ फोटोज् feed करून ट्राय केले. पण ते हवे तसे झालेच नाही. एका माणसाच्या शरीरातून दुसरा माणूस प्रकट होत होता आणि मग त्याला मिठी मारत होता.

हे हिरण्यकश्यपू स्टोरीचे AI वर्जन ट्रायल एरर करतानाच ते "तुमचे क्रेडिट संपले. आता पैसे देऊन ऍप विकत घ्या" असे सांगू लागले.

अजून कोणते फ्री ऍप आहे का?

दोन फोटोतील व्यक्तींनी एकमेकांना मिठी मारण्याचा व्हिडिओ AI च्या मदतीने बनवायचा असेल तर एखादे फ्री ऍप आहे का?
>>>>>>>>>>>>

त्यापेक्षा सरळ मिठी मारतानाचाच व्हिडिओ काढणे चांगले ना?

त्यापेक्षा सरळ मिठी मारतानाचाच व्हिडिओ काढणे चांगले ना?

>> I wish.. त्यातली एक व्यक्ती आता या जगात नाहीये. In fact दुसऱ्या व्यक्तीच्या जन्माच्या आधीच ती या जगातून गेली. Sad

Piyu Sad
I M Sorry to hear about that __/\__