पेट पीव्हज ( डोक्यात जाणार्‍या - लहान सहान गोष्टी)

अनु, त्या बाबाला सवय असणार. सराईतपणे झेलत होता.

२ ते ३? मी दररोज किमान ७-८ किलो वजनाचं दप्तर नेते आहे. क्लासप्रमाणे पुस्तकं वह्या, कलर्स, आम्हांला वर्गात थंडी वाजते म्हणून साधारण पंजाबमधल्या थंडीत चालेल असं स्कूल इश्यूड जॅकेट, मुलांची हौस म्हणून जाडजुड कंपास बॉक्स नी फोमो झालेल्या आयांनी दिलेले डबे, पाण्याची बाटली. कधी कधी दप्तरात दगड भरले आहे का काय असं वाटतं. तरी रेनकोट किंवा छत्री हातात असते. आणि स्केटींग बॅग कायमस्वरूपी वर्गात असते.

हो.मलाही कधीकधी खुर्चीवरून खाली ठेवायला उचलावं लागतं तेव्हा किमान 5 किलो वाटतं.एका मुलाकडे स्टॉप वर येतो त्याच्याकडे चाकाची स्कुलबॅग आहे.घेऊन देऊ का तशी म्हणून विचारलं पण नाही उत्तर आलं.बॅगलेस डे ला पण बॅग चं वजन 1 किलो होतं.(म्हणजे, बॅगलेस असतो.पण 'रेनकोट आणायलाच हवा, स्कुल डायरी आणायलाच हवी, डबा आणायलाच हवा, पाण्याची बाटली हवीच' असं करून बॅग घ्यावी लागते आणि आरामात 1 ते 1.5 किलो होतं.शाळेत मात्र अभिमानाने 'मुलांनी बॅगलेस डे चा आनंद लुटला' असं सोशल मीडियावर लिहितात. )

हालोईन आणि थॅन्क्स गिव्हींग असे शेंडा ना बुडखा प्रकार कॉपी करून साजरे करण्याऐवजी शून्य पुस्तके, शून्य वह्या आणि ते असायची गरज पडते असं वय झालं की शाळेत लॉकर. बाकी पेन पेन्सिली रंग इ.कायम शाळेतच. हे कॉपी करा म्हणावं!

माझ्या मावस बहिण (पुण्यातली) ची मुले प्राथमिक शाळेत आहेत, ती बिन दप्तर शाळेत जातात, डबा पाणी तेवढे नेतात, बाकी सर्व काही शाळेत लॉकरात ठेवलेले असते. गृहकार्य करायची काय पद्धत आहे माहित नाही.

शून्य पुस्तके, शून्य वह्या आणि ते असायची गरज पडते असं वय झालं की शाळेत लॉकर. बाकी पेन पेन्सिली रंग इ.कायम शाळेतच. हे कॉपी करा म्हणावं! >>> खरं.....
ती बिन दप्तर शाळेत जातात >> 'अक्षरनंदन' वगैरे शाळा आहे का? बरेच ऐकलेय.

रमाच्या शाळेत सर्व वह्या पुस्तके शाळेत आहेत.
सोबत डबा पाणी आणि डायरी द्यायची रोज. पेन्सिल, crayons सगळं शाळेत ठेवलंय पहिल्या दिवशी.
ज्याचा होमवर्क असेल त्या विषयाची वही त्या त्या दिवशी घरी देतात.
आणि सर्व विषयांचे एकाच पुस्तक आहे term one आणि term २, so दोनच पुस्तके आहेत.
वजन होतंच नाही त्यामुळे..
हयाउलट ओमची शाळा.
Playgroyp ला आहे तो आणि रोज ४पुस्तके एक वही, crayons, पेन्सिल सगळं घेऊन जावं लागतं.
असंही तो दप्तर उचलत नाही म्हणा पाठीवर. मॅम माझ्या हातात आणून देतात. आणि आम्ही दुचाकीवर जातो. पण मुलांना पाठीवर जड दप्तर नेताना पाहिलं आहे त्याच्या शाळेत.

Playgroyp ला आहे तो आणि रोज ४पुस्तके एक वही, crayons, पेन्सिल सगळं घेऊन जावं लागतं>> प्लेग्रुप्ला एवढ सगळ ?? प्रिस्कुल्,प्रिकेला फक्त डबा,पानी आणी मुल स्वतः एवढ पुरे आहे खरतर

हो ना.
नविन उघडली आहे शाळा.
इकडे फक्त तिथेच प्लेग्रुप आहे आणि घराजवळ आहे.

प्ले ग्रुपला ४ पुस्तकं? कसली कसली आहेत?

बरं झालं आपलं शिक्षण पूर्वीच झालं... असं वाटून जातं हल्लीचं बघून

मराठी माध्यम शाळा, मोठ्या शिशुवर्गात १ अंकल्पी (अंकलिपी), एक पाटी, एक पेन्सिल, एक छोटीशी स्पंज डबी, पाण्याची छोटीशी बाटली, खाऊचा छोटा डबा (भाजी पोळी किंवा पोळीचा लाडू).

बरं झालं आपलं शिक्षण पूर्वीच झालं... असं वाटून जातं हल्लीचं बघून >> लाख मोलाचं वाक्य

अवांतर
छोटीशी स्पंज डबी>>अहाहा. अश्विनी के, छोटी आवडती गोष्ट, अर्थात् लहानपणीची.. तिची आठवण करून दिलीत. ते रंगीत स्पंज तुकडे, गोलाकार कि चौकोनी, डबीनुसार सिलेक्ट करून आणण्यात बालपणीची दोनतीन वर्षं (पाटी बाद होईपर्यंत) मजा येत असे अगदी.
डबलपाटी ही मिरवण्याची गोष्ट वाटायची.

स्पंज डबी ..किती क्युट..
पाटी वाल्या पेन्सिल चे ही २ प्रकार होते, १ खरबरीत & दुसरी गोलाकार टोकाची गुळगुळीत लिहिणारी जी जरा महाग असायची..

डबलपाटी ही मिरवण्याची गोष्ट वाटायची. >> आणि ज्यांच्या कडे ती aluminium ची पेटी असायची ते देखिल मिरवत असत. बरीच मुले खाकी दप्तर पाठिला लावुन येत असत.

पाटीवरली पेन्सिल खाण्यातच जास्त संपायची

स्पंज डबी >> एक नंबर. त्यात जास्त पाणी घालून दप्तरात सांडलं आहे एकेकाळी. बक्कलची दप्तरं असायची.
हा धागा पेट पीव्ह वरून पेट मेमरीजवर चाल्लाय.

स्पंज डबी . काय आठवण!
आमच्या वेळेला फक्त ‘श्रीमंत’ मुलांकडे ती असायची. आम्ही हिंगाच्या चपट्या डबीमधे कापडाचा बोळा घेऊन जायचो. म्हणून मग राखीपौर्णिमेला मुलं आवर्जून स्पंजाच्या राख्या मागायची म्हणजे तो स्पंज घेता येईल. मुली भावांच्या राख्या चोरायच्या. मला आठवतंय वर्गात ओळीने एक मुलगी एका मुलाला राखी बांधायाची तर जिच्याकडे ती स्पंजाची राखी आहे ती बहीण आपल्याला मिळावी म्हणून मुलं धडपडायची तर ज्याने टिकलीचं पाकीट आणलंय गिफ्ट म्हणून तो भाऊ आपल्याला यावा म्हणून मुली धडपडायच्या
माझ्या वर्गात सगळेच आर्थिकदृष्ट्या साधारण एकाच स्थरातले असल्याने सगळ्यांचे डबे, गिफ्ट एकाच प्रकारचे असायचे. वेगळेपण जाणवलाच नाही कधी. आठवीला जरा मोठ्या शाळेत गेल्यावर एक से एक धक्के बसलेले आणि असं पण असतं? असे शॉक लागलेले नीटच आठवतंय.

पेट पिवचा नोस्टालजीआ झालाय खरा.

शिर्षकच खटकतय

शिर्षकच >> यथा बाधति बाधते झालं आहे या शब्दात.

खूप विषयांतर झालय त्यात मी पण हात धुऊन घेते. आमच्या एका इयत्तेत एका वर्षी,मुलांना अतिरिक्त ओझं होतं म्हणून कडी वाली डब्बल पाटी आणायला मनाई होती.बाई ओरडायच्या तशी पाटी आणली की. पाठ आमची पाटी आमची ओझं आम्हाला पण काळजी बाईंना

कडीवाली डब्बल पाटी हा बाईंचा पेट पीव्ह असेल

ह. पा. सही पकडे है तसंच असेल नाहीतर अस किती ओझं होणार आहे कडी आणि पाटी नंबर दोन चं

डबलपाटी ही मिरवण्याची गोष्ट वाटायची. >>> अगदी. पण मला नव्हती घेतली कारण ओझं होईल. डबल पाटी बंद केल्यावर तिला छोटूशी कडी पण असायची.

ज्यांच्या कडे ती aluminium ची पेटी असायची ते देखिल मिरवत असत >> आमच्या शाळेत ह्या पेट्या खूप कमी दिसायच्या. पेट्या उघडल्या जाऊन सामान सांडणे, पेटी लागणे वगैरे प्रकार होवू नयेत म्हणून खाकी दप्तरच असे. दप्तर जरा मळकट दिसू लागले की आई मला दप्तर धुवायला लावायची ब्रशने घासून घासून. एक प्रोग्रामच असायचा तो माझा :हाहा:. त्याचा मूळ पिवळट खाकी रंग चमकू लागला की काहीतरी achieve केल्यासारखं वाटायचं त्या वयात. आठवीपासून आईने मला युनिफॉर्म धुवून इस्त्री करायचीही सवय लावली होती.

बक्कलची दप्तरं असायची. >>> हो. आणि वह्या पुस्तकं कोंबून ती बक्कल जेमते्म लागायच्या परिस्थितीत येत

बऱ्याच वेळेला मी स्वतःच माझा पेट पीव्ह असतो.

हजारदा सांगूनही ओला कचरा आणि सुका कचरा वेगळा न करणारी लोक.

तसेच शाईचे पेन बशीत घेऊन धुणे हाही एक प्रोग्राम असायचा.
(नंतर थोडे दिवस ते फिक्के उठायचे! )
आणि पुस्तकांना कव्हर घालणे, कॅम्लिन ची कंपास पेटी, ट्यूब असलेली वॉटर बॉटल...
कितीतरी छान छान आठवणी आहेत शाळेच्या!

मला उमाळेयुक्त फॉर्वर्ड्सचा पेट पीव्ह आहे. म्हणजे पूर्वीची लोकं कशी होती, आधीच्या पिढीबद्दलचे उमाळे जसे की अमृतांजनचा वास वगैरे येणारी कशी ती शेवटची पिढी आहे इ.इ. सगळ्यात जास्त मला पदार्थांचे उमाळे येणार्‍या पोस्ट्सचा तिटकारा आहे. या कॅटेगरीत सध्या दिंडीमधल्या जेवणाच्या थाटाचा 'बाई बाई किती ते आमट्यांचे प्रकार' वगैरे म्हणत येसर आमटीचा उमाळा आहे.

मला उमाळेयुक्त फॉर्वर्ड्सचा पेट पीव्ह आहे. म्हणजे पूर्वीची लोकं कशी होती, आधीच्या पिढीबद्दलचे उमाळे>>> +१
तसच काहीही बेसलेस माहिती पुढे ढकलत राहणारे..जस की गुढघ्यातल वन्गण म्हणजे जवस वाटी वाटी खा! रामतिर्थकर टाइप उपदेश
तसच नातेवाइकाच्या ग्रुपात ए़़क फॅमिलितले सगळेच २मुल १मुलगी त्याचे जावई,सुना असे सगळेच आहेत त्यामुळे सगळ्याच्या वाढदिवसाचे,लग्नाच्या वाढददिवसाचे अभिन्दन चालु असतात...ते स्वतः रिटायर्ड आहेत पण कुठे कुठे लेक्चरर म्हणून जात असतात मग त्याचेही २०-२५ फोटोज यावर आलमोस्ट दर विकला टाकत असतात...पुर्ण ग्रुप सतत या एकाच कुटूबाने व्यापुन टाकलेला असतो.

पुर्ण ग्रुप सतत या एकाच कुटूबाने व्यापुन टाकलेला असतो.>> रीलेट झाले. असे बरेच ग्रूप्स आर्काईव्ह ला टाकलेत.