थोडंस मनातलं!

महाराष्ट्र टाइम्स ने खरी सुरूवात केली त्याची प्रसिद्धी बघून इतर वृत्त पत्रांनी ही प्रथा सुरू केली.
शेवटी ज्याच्या त्याच्या आनंदाचा भाग आहे हा ,गरीबालाही कपड्यातले 9 पैकी 4 रंग जरी घरात असले तरी उत्साहाने भाग घेताना पाहिलय . यानिमित्ताने काही महिला सक्षमीकरण किंवा समाजोपयोगी कामं महिलांसाठी व्हायला हवीत, तर खरा फायदा या सगळ्याचा किंवा त्यादृष्टीने कमीतकमी पावलं उचलावीत. बाकी फोटो बिटो तुन कोणाला आनंद मिळत असेल तर का हिरावून घ्या.

बाकी फोटो बिटो तुन कोणाला आनंद मिळत असेल तर का हिरावून घ्या.>>+१
प्रत्येक धर्माचा प्रत्येक सण हा धार्मिक परंपरा जपण्यासोबत निखळ आनंद देणे हाच एकमेव उद्द्येश्य ठेवून साजरा केला जात असतो. राजकीय आणि पंथिय वळण लागले की मुळ संकल्पना मोडीत निघते आणि मग अनेकदा फक्त आर्थिक प्रदर्शनाची चढ़ाओढ़ उरते.
________________@धागा
टाइटल नवरात्री आणि ९ रंग असे स्पेसिफिक देता आले तर बरे होईल असे वाटते

गणपतीवर धागा आला.

नवरात्रीत नटण्यावर आला

आता दिवाळीत फटाके वर येणार. शतकी र्पतिसाद धागे.

आजचा रंग व्हाइट आहे. उद्याचा रेड.

माझ्याकडे पांढरे (धुतलेले) कपडे नसल्याने आज घरूनच काम करतोय.
सगळ्यांनी घातले तर आपणही घालावे असे नकळत एक प्रेशर येते...

कपडे पांढरे नहीं हुए तो भी चलता है, मन पांढरा होना चाहिए

सफ़ेद कपड़े नही हुए तो भी टेंशन नही लेने का... पांढरा ड्रेस पहन के निकल लेने का

कपडे पांढरे नहीं हुए तो भी चलता है, मन पांढरा होना चाहिए Wink
>>>>
हो पण माझे मन करडे आहे ना

यावर आता मन करडे असले तरी चालेल, कोरडे असू नये असे म्हणू नका प्लीज..

हो पण माझे मन करडे आहे ना >> बस कर पगले, रुलाएगा क्या!
कृपया ह घ्या.

>> काही लोकं या साऱ्याला न भुलता त्यांच्या विचारांशी ठाम राहून, गुंतुनी गुंत्यात न पडता तटस्थ राहू शकतात.>> मी ह्याचा प्रयत्न नेहमीच करत असते. मी नवरात्रीचे रंग वगैरे फॉलो करत नाही आणि कोणत्याही गोष्टीच्म माजवलेलं स्तोम मला झेपत नाही. काल मैत्रिणीकडे सगळ्या लाल रंग घालून आल्या होत्या. मी पांढरी/बेज साडी नेसायची ठरवली.
अवांतर- मागे कोणत्यातरी वेबसाईटवर कोणाचीतरी ‘आमच्याकडे सगळ्या प्रकारच्या उत्साहावर विरजण घालून मिळेल‘ अशी काहीशी टॅगलाईन पाहिली होती. ती आत्ता इथे वापराविशी वाटतेय.

काल मैत्रिणीकडे सगळ्या लाल रंग घालून आल्या होत्या. मी पांढरी/बेज साडी नेसायची ठरवली
>>>>
हे मी सुद्धा काही वेळा मुद्दाम करायचो. स्पेशली पांढरा असताना काळा, निळा असताना पिवळा असा विरुद्ध किंवा उठून दिसणारा रंग जेणेकरून मी वासरात लंगडी गाय शहाणी वाटावे.
पण हे त्याच ऑफिसला दरवर्षी करण्यात मजा नाही...

प्रश्न मजेचा नाही. मार्केटिंग गिमिकला किंवा ह्या दिवशी हेच रंग वगैरे प्रकरण आवडत नसल्यास त्याला बळी का पडावं हा आहे.

ते ही आहेच, पण शेवटी आपण या सगळ्याकडे कसे बघतो त्यावर ते अवलंबून आहे.
म्हणजे जरी आपण म्हटले की की याचा देवधर्माशी काही संबंध नाही.
पण ज्या गोष्टींचा देवधर्माशी संबंध असतो त्या देखील कुठे खरोखरच्या देवाने सांगितल्या असतात. त्या देखील आपल्या पुर्वजांनीच आपल्या मनाने, आपल्या श्रद्धेने ठरवल्या असतात. आपण तेच पुर्वापार पाळतो, करतोच ना.

एखाद्या समारंभाला (धार्मिक / सामाजिक, लग्न, पार्टी, karaoke काहीही) जाताना एखाद्या फॅमिलीने / कपलने शक्य असल्यास एकमेकांना पूरक / मॅचिंग रंगाचे कपडे घालणं ह्यात सगळाच भाग 'भुलण्याचा' किंवा 'सोशल मिडीयाला बळी पडण्याचा' नसतो. त्यात त्यांना आनंद मिळत असेल तर त्यात काहीच गैर नाही. नाही केलं तरी काही बिघडत नाही. Either way, it does not matter.

या विषयावर मायबोलीवर आधी भरपूर चर्चा झालेली आहे. हा गणपतीतले डीजे, दिवाळीतले फटाके यांच्याइतका स्फोट विषय नाही.

<अगदी नैसर्गिकपणे सुटसुटीतपणे साजरे केलेले सण, साध्या कपड्यातले फोटो कमी आनंद देणारे असतात का? > फोटो काढले नाहीत, तर आनंद होत नाही का?

नवरात्रात जे असे रंग असणारे पोषाख करावेच असे प्रेशर येत असेल (येत असल्यास) ते इतर सामाजीक/कौटुंबिक/पिअर/धार्मिक प्रेशरच्या तुलनेत नगण्य असावे, वैयक्तिक फोमो जास्त असावा असे माझे मत.

हे फक्त उंटावरून केलेले निरीक्षण आहे, परिस्थिती कदाचित वेगळी असु शकते.

मागे कोणत्यातरी वेबसाईटवर कोणाचीतरी आमच्याकडे सगळ्या प्रकारच्या उत्साहावर विरजण घालून मिळेल>>>. लोल.. मी त्याची ब्रँड अँबेसिडर बनू शकते.
कंटाळवाणं आहे हे सगळं. गुजराथी लोकं गरब्याला ९ दिवस वेगवेगळे रंगीबरेंगी कपडे घालून जातात. तेच फॅड उचललं असेल.

पण फोटोंची मला जाणवलेला एक फायदा म्हणजे कालांतराने ते बघता येतात.... मुलांना दाखवता येतात
>>>

हा खूप मोठा फायदा आहे. योगायोग म्हणजे आताच गेले पंधरा मिनिटे मी माझ्या पोरीसोबत जुने फोटो बघत होतो. त्यामुळे हे वाक्य वाचताच अगदी अगदी झाले..

फक्त फोटोबाबत एक तत्व पाळावे. मजा करतानाचे फोटो काढावेत, फोटोसाठी मजा करू नये.

९ दिवसांचे ९ कलर हे काही सांस्कृतिक वगैरे नाही. मजेचाच १ भाग आहे हे नक्कीच.
आता व्हॉट्सॅप फॉरवर्ड वर उगा १-१ करून ९ देवी त्या त्या दिवसांच्या रंगांच्या साड्या नेसून दिसतात तर तेच धार्मिक आहे असे इल्युजन तयार झालेय.

च्या बुद्धीला तर हे एक सारखे रंग, पेहेराव, (जे बहुदा घरात नसल्यामुळे) ते जमविताना होणारी दमछाक, यातायात, त्यासाठी लागणारा अनाठायी वेळ, व्यय आणि शक्ती काहीच पटत नसणारे,>>> ज्यांना हे सर्व पटत नाही त्यांनी उगा दुसरी करतेय म्हणुन हे करू नये ह्या मताची मी आहे..
माझ्या कडे जर त्या त्या अमुक रंगा चा पेहराव असेल तर मी आवर्जून तो घालेन
पण समजा नसेल तर वाट वाकडी करून पैसे खर्चून अगदी काही विकत घ्यायला जाणार नाही त्या रंगाचा टी शर्ट किंवा इतर रंग ही घातला ऑफिसात तर काय बिघडले? आज मी ब्लॅक घालून आलेय पण घरात तो रंग असून ही मी कसं विरजण घातलं वेगळ्या रंगाचं कापड घालून असा विचार करणं आवडत नाही.. खरं तर लोकांना काहिही फरक पडत नसतोय.. सगळे आपल्यात मग्न असतात ..

पण १ मैत्रिण बरीच आधिपासून तयारी ला लागते, ९ दिवसांत नेसण्याच्या ९ साड्या तयार असतात, मॅचिंग ब्लाऊज सकट. तितकी चिकाटी, वेळ, पैसे & हौस तिच्या कडे आहे. आणि पुढच्या वर्षी ह्या सेम साड्या रीपीट होत नाहित बरंका!!!!
अशांना ही हौस दांडगी आहे आणि काहिंना हौस ही असायलाच हवी ना? नाहितर आयुष्य किती बोरींग होईल..असेच म्हणेन!

आजचा दिवस लाल रंगाचा आहे. माझ्याकडे मी लाल साडी घेउन ठेवलेली पण म्याचिन्ग बांगड्या आणा यल वेळ झाला नाही. मग ड्रेसच घालून आले. मुंबई मध्ये वर्किन्ग कल्चर मजबूत आहे. त्यामुळे सर्व एच आर हे कलर कोड उचलून धरतात. आमच्याकडे प्रत्येक दिवशी डिपार्ट्मेंटी जाउन जाउन फोटो काढतात व नेक्स्ट डे पीडीएफ सर्वांना मेल करतात. कंपनीत बाग आहे तिथे तरुणाई व मध्यम वईन पब्लिक गृप फोटो घेत असलेले दिसते नेहमी. मी मागील वर्शी परेन्त फोटो पाठवत असे. आता सोडले.

लोकल मध्ये लेडिज डब्यात व मेट्रो मध्ये पण हे कलर्स चे कोड बरेच जण उत्साहाने पाळतात. इट इज जस्ट सो मच फन. इतका विचार का करायचा.

उद्याचा रंग ब्लू आहे.

डाऊन द लाईन ५० वर्षात, पुस्तके निघतील की चक्रांचे रंग आणि या नऊ दिवसात नेसल्या जाणार्‍या रंगांचा कसा अर्थपूर्ण संबंध आहे आणि आपली संस्कॄती कशी श्रेष्ट। आहे ते निव्वळ मूर्खपणा आहे.

५० वर्षे कसली...
आजच ऑफिसमध्ये तावातावाने चर्चा चालू होती.. नवरस.. नवग्रह.. नवरंग.. देवीचे नऊ अवतार.. स्त्री ची नऊ रूपे.. वगैरे वगैरे.. पेपर वाल्यांनी सुरू केले हे मान्य करूनही त्यांनी काही आपल्या मनाने नाही ठरवले तर त्याला शास्त्राचाच आधार आहे असे फायनली ठरले.

आशु२९, तोच तर पॉईंट आहे. ज्यांना हे मनापासून करायला आवडतं ते करतातच. ज्यांना नाही आवडत्/पटत ते नाही करत.
सामो म्हणतेय ते ही होणारच. कुठनतरी संस्कृतीशी बादरायण संबंध जोडला जोईलच किंवा गेलाही असेल.

कोणीही जबरदस्ती करत नाही नऊ दिवसात नऊ रंगाच्या साड्या नेसल्या नाहीत तर ट्रेन्/बस्/ऑफिसात घेणार नाहीत म्हणुन. आणि यातुन रुढी निर्माण होते असे मला वाटत नाही कारण रस्त्यावर निम्मे पब्लिक वेगळ्या रंगाने रंगीबेरंगी झालेले असते ज्यात मीही असते.

पण या निमित्ताने साड्या बाहेर पडतात म्हणुन मला हा रंगोत्सव आवडतो. मी जमेल तितकाच भाग या सगळ्यात आजवर घेतलाय. गेले दोन दिवस भलत्याच रंगाचा टॉप व जिन्स घालुन गेलेय ऑफिसला, शुक्रवारी साडी डे जाहिर केलाय त्या दिवशी त्या रंगाची असली तर, नाहीतर जी हाती लागेल ती साडी नेसुन जाईन. सध्या चांगल्या साड्या आंबोलीत आणि मी नेमकी मोजकेच कपडे घेऊन मुंबैत असे झालेय.

फोटो काढले नाहीत, तर आनंद होत नाही का>>>>

मलाही आधी असे वाटायचे. पण हल्ली फावल्या वेळात जुने फोटो पाहताना त्यावेळच्या सगळ्या आठवणी मनात जाग्या व्ह्यायला लागल्या आणि फोटो नसते तर त्या आठवणी मनातल्या अज्ञात कोपर्‍यातुन बाहेर पडल्या नसत्या असे वाटायला लागले. ज्या व्यक्ती आता परत कधीही भेटणार नाहीत त्यांच्यासोबतचे विडेओ पाहताना त्या व्यक्ती आजही आहेत हा खोटा का होईना पण दिलासा मिळाला.

लिहुन तरी का ठेवावे असेही मध्ये वाटत होते. पण माबोवर मी लिहिलेले जुने काहीतरी काढुन वाचताना मला तेव्हा तसे वाटत होते पण आज असे वाटतेय हे लक्षात येऊन गंमत वाटते., विस्मरणात गेलेले प्रसंग परत समोर येतात.

त्यामुळे जे करता येण्यासारखे आहे ते करा… नंतर कधीतरी
त्या आठवणी पुनःप्रत्ययाचा आनम्द नक्कीच देतील.

मला कल्की यांचा प्रतिसाद पटला.

आपल्याला हवं तर करावं, प्रेशर का घ्यायचं. मी बाहेर रोज जात नाही पण या दिवसांत पडले आणि माझ्याकडे असेल तर तो रंग घालते, साडी नेसत नाही. नसेल तर नवीन आणत नाही. फोटो वगैरे काढत नाही. पुर्वी सोसायटीत नवरात्र असायचं, तेव्हा फोटो काढले जायचे.

सुरुवात पहील्यांदा मटानेच केली. तेव्हा मला खूप उत्साह होता, फोटो बघायचा, स्वतः कधी पाठवला नाही. मी आवर्जुन रोज बघायचे. आता न्युजपेपर येत नाही घरी, मीच बंद केला कारण वाचला जात नाही सध्या. नाहीतर लहानपणापासून मी म टा प्रेमी होते.

गमती गमतीत सुरू झालेल्या ह्या गोष्टी कधी गरज बनुन त्याच्या चालीरीती बनतील आणि पुढे धार्मिक रुढी /परंपरा होतील आणि सगळ्यात स्तरातील लोकांना वेठीस धरतील हा विचार टोकत रहातो. >>> ह्याचीच भीती वाटते

<< एक तत्व पाळावे. मजा करतानाचे फोटो काढावेत, फोटोसाठी मजा करू नये.>> +1
पूर्वी जसं 36 फोटो मध्ये चार सण दोन बड्डे मावायचे तेही अगदी ना ठरवता , नॅचरल त्याची सर या 128 gb मेमरी मध्ये नाही .सोय झाली जास्त फोटोजची ,पण तेव्हडे हजारो फोटो पाहिलेही जात नाहीत जितके जुने दहा पाहिले जातात.

आजचा रंग निळा. आज ऑफिसा त येतानाच एक स्त्री कलीग दिसली सुरेख सिल्कची निळी प्लेन साडी वर चंदेरी बुट्टे हिर्वा/ पोपटी / मोरपंखी ब्लाउज व केसांचा आंबाडा बांधून त्यात एक सिल्व्हर ची पिन खोवली होती. तिला काँप्लिमेंट दिल्या.

बे एरिआत काय परिस्थिती आहे तिथे नेसतात का रोज विविध रंगी साड्या? गरबा असतो का? मला काल फारच उशीर झाला घरी जायला मग ग्राउंड लेव्हलला कुत्रा फिरवत होते तर स्कूटर वर मागे बसून एक गरबा पोर गेले. एकदम भारी ड्रेसिन्ग. केसात ओढणीच्या आत तो ६० मधल्या आशापारेख सारखा टोकदार टोप घातला होता. व वरुन ओढणी झटाक चमचम घेतली होती. एकदम बाजूने गणपतीची मूर्तीच गेल्याचे फीलिन्ग आले . क्युट .

गरबा व हे सर्व ड्रेसिन्ग मुळे एकदम तेजीत असते लोकल मार्केट, कच्छी ज्वेलरी, घागरे अगदी स्वस्तात मस्त मिळतात. बोरिवली मार्केट मध्ये ४०० पासून आहेत. आय मीन टु से काही लोक्स डिपें डंट असतात ह्या सण वारांवर. चांगली कमाई होते. पार्लर्स मध्ये मुली वेगवेगळ्या ट्रीट मेंट करून घेतात. " बेक ब्लीच!!" व इतर. प्लस ते खास ड्रेसेस मजा धमाल अगदी.

>>>>>>>सुरेख सिल्कची निळी प्लेन साडी वर चंदेरी बुट्टे
हा चक्क योगायोग आहे. काल रात्री विष्णुदासांच्या सर्व पद्यरचना, वाचल्यानंतर, झोपताना देवीच्या मानसपूजेत मी तिला गडद निळी शाल दिली पण फरक इतकाच की चंदेरी आणि सोनेरी बुट्ट्यांमध्ये विचार करुन, मी तिला सोनेरी बुट्ट्यांची शाल निवडला. मला वाटले नव्हते ती पोचपावती अश्या कमेन्टमधून म्हणजे योगायोगातून मिळेल.
याला मी अनुभूती म्हणते म्हणजे जे की सायन्सने सिद्ध करता येत नाही पण आपल्याला तसे पटते.