जुनी कुटुंबपद्धती विरुद्ध आधुनिक कुटुंबपद्धती?

आर्थिक स्थैर्यासाठी अनेक गोष्टी आवश्यक असतात. त्यातली पहिली आवकीचे बहुविध मार्ग (उदा: दोघे जोडीदार मिळवते असणे, किंवा एक मिळवता/ती आणि अन्य पॅसिव्ह इंकम). मिळकतीचे मार्ग अनेक असले तरी खर्च कसा करावा हे योग्य अशा आर्थिक सल्लागाराकडून शिकणे जरूरी आहे. दोघांच्या इंकंम मध्येच काय तर, मुले कामाला लागली नि चौघांच्या इंकम मध्येही भागेनासे झाले असेही होऊ शकते. मात्र त्याला उत्तर मग एकाच्याच इंकम मध्ये भागवू नि गरम पोळी खाऊ हे ठरत नाही. मिळकतीचे मार्ग बहुविध असणे हितावह आहे.

मी अजून हक्काबक्का मोडमधेच आहे. पुन्हा एकदा -
१. कामाची विभागणी - इन्स्टंट स्वयंपाक की मदतनीस ?
२. की आधुनिक कुटुंब विरूद्ध पारंपारिक कुटुंबपद्धती ?
आता असे सांगितले आहे की नं २ हाच धाग्याचा विषय आहे. मग इन्स्टंट स्वयंपाक किंवा स्वयंपाकाचा कंटाळा आणि क्र. २ चा संबंध लक्षात आला नाही. कंटाळा तर दोन्हीकडे येतो.
कामाची विभागणी आणि स्त्री पुरूष समानता असा विषय आहे का ?
मग आर्थिक स्थैर्याचा विषय कुठून आला ?

एकता कपूरच्या मालिकेप्रमाणेच धाग्याचा विषय नेमका काय हे कळेनासे झाले आहे. कदाचित मला एकट्यालाच हा प्रॉब्लेम येत असेल. धागाकर्त्याने मोठ्या मनाने अज्ञानी बालक म्हणून समजावून सांगितले तर आभारी राहीन.

हे सगळे वाचल्यावर (का)असे वाटते की, रुन्मेषला वेळ न जाण्याचा त्रास असावा. कोणीही काहीही मुद्दा लिहुदे तो फक्त तो मुद्दा खोडून काढण्यासाठी हातभर पोस्ट लिहितो आणि नवच काहीतरी पुढे ढकलतो.
माबो वापरणारे सगळे जण बऱ्यापैकी सुशिक्षित आणि आर्थिक दृष्ट्या स्थैर्य मिळवलेले आहेत, त्यांच्या घरात कोणी, कधी, कशी पोळी करावी आणि त्याचे साहित्य कोणी आणावे हे आपापल्या सोईनुसार जमवलेले आहे. त्यामुळे ह्या दळणाचा उपयोग कळला नाही.

Submitted by अमितव on 17 November, 2021 ->>+1 आख्खा प्रतिसाद पटला.

मुलाचा जन्म झाला की कुटुंब सुरू होते.
प्राथमिक स्तरावर आई,वडील आणि मुल हे कुटुंब असते.
मुलांची संख्या एक पासून पुढे पाच सहा पर्यंत पण असते.
मुली लग्न होवून सासरी जातात मुलांचे लग्न होवून सून घरी येते.
मुलांचे संगोपन हे खूप कष्टाचे काम आहे आई वडील करतात.
बाकी प्राण्यांची मुल जन्म झाल्या बरोबर जास्तीत जास्त सहा महिन्यात स्वतःच्या पायावर उभी राहतात ,.स्वलंबी होतात.
नालायक माणसाची मुल स्वावलंबी होण्यासाठी कमीत कमी २५ वर्ष लागतात.
तो पर्यंत ती पूर्णतः आई वडिलांवर अवलंबून असतात.
.
.
.आता पॉइंट.
१) भारतात ही समस्या नवीन आहे आता वीस पंचवीस वर्षे झाली असतील युरोपियन हवा भारतात पोचली आहे.
त्या अगोदर एकत्र कुटुंब नसले तरी एकत्र कुटंब व्यवस्था होती जबाबदारी घेतली जायची.
मुलांची पण आणि वृद्धांची पण.
मुल आणि वृद्ध ह्या मध्ये काही फरक नाही दोन्ही पण परावलंबी च असतात.
२) युरोपियन देशात ही समस्या निर्माण झाली त्याची करणे.
* मुली घर सांभाळत होत्या त्या कमावण्यासाठी बाहेर पडलीय.
स्त्री मुक्ती चे भूत.
* समलिंगी विवाह.
कोणी कोणाच्या आई वडील ची जबाबदारी घ्यायची हा प्रश्न इथे उभा राहतो.
* Single parents.
स्वतःच्या पार्टनर शिच मतभेद ( ही व्यक्ती सर्वात जवळची असते तिच्या शी शारीरिक संबंध येतात) त्या मुळे diverse .
सिंगल parent कुटुंबात आई वडिलांना कोण बघणार.
ह्या सर्व समस्या युरोप मध्ये १९७० दरम्यान सुरू झाल्या .
त्यांनी ह्या समस्या कशा सोडवल्या ते बघितले पाहिजे.
भारतात आता वीस वर्ष पासून ह्या समस्या आहे गोऱ्यांचे अनुकरण करणे हे कळ्यांचे सौभाग्य च असते.
लहान मूल आणि वृद्ध हे हवेत का?
लहान मूल आणि वृद्ध हवे असतील .
तर त्यांची जबाबदारी कोणाची?
वारसा हक्क कायदा पूर्ण रद्द करणे गरजेचे आहे का?,
अंबानी ची सर्व संपत्ती सरकार जमा होईल त्या संपत्ती वर मुलांना दावा करता येणार नाहीच.
पण त्यांना ती बिलकुल मिळणार पण नाही अशा प्रकारचे कायदे करणे काळाची गरज आहे.
वृध्द ही जर समस्या असेल तर वारसा हक्क कायदा पूर्ण बदलून प्रतेक पिढी ची संपत्ती मुलांना मिळणार नाही तर सरकार जमा होईल हा कायदा असणे गरजेचे आहे.
पंचवीस वर्ष पर्यंत करोडो खर्च करून मुलांना शिकवले जाते हेच उपकार आहेत ते स्वतः संपत्ती निर्माण करतील.

वृध्द लोकांची काळजी कोण घेणार?
हा प्रश्न असेल तर सोपा उपाय आहे.
EPFO सारखी संस्था सरकार नी निर्माण करावी
आणि संपत्ती चे हक्क फक्त एकच पिढी पर्यंत मर्यादित ठेवावेत त्या नंतर गरीब असो नाही तर अब्जो पती तो वृध्द झाल्या नंतर सर्व त्यांची संपती त्या संस्थेकडे जाईल आणि ती संस्था त्या बदल्यात वृद्धांचे संगोपन करेल.
नवीन पिढी शून्य पासून संपत्ती निर्माण करतील.
वारसा हक्क नी वयाच्या २५ वर्ष नंतर त्यांना एक पैसा पण मिळणार नाही
.
हाच ह्या समस्येवर उपाय आहे.

अरे वा ! वृद्धांनी पण उडी घेतली वाटतं मालिकेत. त्यांचं तरी काय चुकलं म्हणा ?
वळेल तशी वळतीय कथा.
कुटुंबव्यवस्था उद्धस्त होतेय का ?
लहान मुलांच्यात का वाढतोय हिंसाचार ? इथपासून ते
पती पत्नींच्या नात्याने का ओलांडले क्षणिक सुखासाठी उंबरठे
असा कोणताही विषय येऊ शकणारा महाधागा म्हणून या धाग्याचा गौरव होऊ शकतो.
आता तरी जो कुणी या मालिकेचा मूळ विषय सांगेल त्याला बालाजी टेलिफिल्म्सचे आजीवन सदस्यत्व फ्री !
सच्ची बात !

वृध्द पणाची शेवटची दहा वर्ष आणि मुलांना स्वतःच्या हिम्मती वर जगण्यासाठी लागणारा कमीत काम काळ पंधरा वर्ष.
पहिली पाच वर्ष तर मुलांना अन्न पण मिळवणे मुश्किल आहे.
घर,पाणी,वीज,शिक्षण हे खूप दूर आहे.

काय दळण चालूये. मूळात २३-२५ + कुठल्याही व्यक्तीला स्वतःची काळजी स्वतः घेता यायलाच हवी. economically, personally आणि emotionally पण
मूल झाल्यावर ४-५ वर्षांसाठी हा मुद्दा येऊ शकतो, घरात काम जास्ती पडत; त्या काळात आई/वडील ऐकाला कमी काम किंवा ब्रेक घेता येऊ शकतो. ३० वर्षाच्या work span मंध्ये ४-५ वर्षाचा ब्रेकने फार फरक नाही पडत.
जश्या शाळा ETC सुरु होतात, मुलांना इंडिपेन्डन्ट केल तर खूप काम कमी होतात . ५ वर्ष +मुलांना भरवायची, कपडे घालण्याची, बॅग मधून डबा काढणे, SHOES ठेवणे या गोष्टी करण्याची गरज नसते. त्यांना स्वतःला हि काम करता येतात.
६० - ७०/७५ ची लोक पण असेंच स्वतःची बेसिक काम करू शकतातच. खार तर आता करतात सुद्धा.
खरं तर आपण इंडिपेन्डन्ट होत नाही हा खरा प्रॉब्लेम आहे. मग घरकाम खूप वाटत. तसही बेसिक कामांसाठी १-२ maids असतातच. स्वयंपाक ताजा आणि गरम असावा, पण कमी पदार्थ चालतात. पोळी,भाजी,सलाड/कोशिंबीर इकतच एका वेळेला आणि आमटी भात, भाजी दुसऱ्या अश्या TYP.........

दोन्ही प्रश्न एकच स्वरूपाचे आहेत.
१) कुटुंबातील वृध्द लोकांची जबाबदारी कोण घेणार..
२)कुटुंबं ह्या सज्ञे चा जन्म च मुलाच्या जन्माने होतो.
३) जन्म नाही तर कुटुंब पण नाही..
जन्म च झाला नाही तर कुटुंब अस्तित्वात असणार च नाही.

मानवी मुल स्वतःच्या हिमतीवर अन्न,पाणी,निवारा,शिक्षण ह्या सुविधा मिळवू शकत नाही.
फूट पथ वर ,रेल्वे स्थानकावर अनाध मुल असतात त्यांची अवस्था बघा.
हीच अवस्था मुलांची होईल.
पंचवीस वर्षे खाणेपिणे,राहण्याची व्यवस्था,सर्व सुख सोयी,शिक्षण साठी करोडो रुपये खर्च जी लोक करतात त्यांची पण काही अपेक्षा असते.
मुलांनी शेवटची दहा वर्ष त्यांचा सांभाळ करावा.
हाच जर प्रश्न असेल तर.
मुल च नकोत हा पर्याय बहु संख्य लोक नक्कीच स्वीकारतील.
मुलाचा जन्म आणि कुटुंब व्यवस्था निर्माण होणे ही एकच घटना आहे.
कुटुंब व्यवस्था नको तर नवीन मुलाचा जन्म पण नको.
हेच योग्य आहे.

इस्टेट सरकारजमा म्हणे

कशी करणार ?

40 वर्षे राबून अंबाणीने 100 करोड मिळवले
एखाद्या साध्या व्यक्तीने 2 च लाख शिलकीत ठेवले

दोघांचेही जमा करून मग उद्यापासून दोघांना सेम वरणभात का ?

एक माणूस संगोपनला ठेवला तर त्याचा पगार लागतो , त्यापेक्षा जर उत्पन्न जास्त कुणी मिळवत असेल तर तो तेच प्रेफर करेल

मायबोली ऍप आणि सं स्थळ दोन्ही खूप मंदगतीने उघडत आहेत - हे फक्त मलाच वाटतंय की इतरांचाही हाच अनुभव आहे?

काल पुण्यात पाऊस पडला.

Black cat
थोडक्यात वारसा हक्कानी कोणालाच संपत्ती वर हक्क सांगता येणार नाही.
संपत्ती कमावणारा व्यक्ती मृत झाला की संपत्ती ची मालकी सरकार कडे .
मुल त्या संपत्ती ची मालक पण नाहीत आणि जो संपत्ती चा मालक आहे त्याच सांभाळ करण्याची पण त्याची जबाबदारी नाही.
असे मत व्यक्त करायचे आहे मला.

बाकी मूळ मुद्द्याबद्दल बोलायचं असेल तर अर्थातच आधुनिक पद्धतीला मत. कुटुंबातील प्रत्येकाने आर्थिक आवक करण्यासाठी काम केलंच पाहिजे. आणि प्रत्येकाने गरम पोळ्या करायला (लिटरली म्हणतोय.. फिगर्टेव्ह मी स्वयंपाक करते तू बाकीचं आवर टाईप नाही) हातभार लावलाच पाहिजे. मी जेव्हा गरम पोळी एकदा खातो तेव्हा दुसर्‍यांदा इतरांना गरम मॅगी नाही तर पोळीच देतो. स्वयंपाक येत नाही कोणी म्हटलं तर मग 'शिक आणि ते करायचं नसेल तर रहा उपाशी' शिवाय पर्याय नाही.
स्त्रीने राबायला घरात थांबणे आणि ते आवड, इच्छा, पदरमोड, आळस, कॉप्रोमाईज इ. कुठल्याही सदरात टाकायला माझा ठाम आणि स्वच्छ विरोध आहे. कारण त्याचे नकळत फारच भयानक परिणाम होतात. त्या व्यक्तीवर, पुढच्या पिढीवर आणि समाजावर. तसंच पुरुषाने बाहेर काम करणे आणि घरात डायपर बदलतो, मॅगी करतो, पोरांचे दात घासतो आणि आंघोळ घालतो आणि मग त्याची शेखी मिरवत नामानिराळा होतो याचे ही वाईट संस्कार होतात.
सो नवे ते सोनेलाच मत.

बरोबर आहे.
घरातील स्त्री,पुरुष,मुल सर्वांनी घरातील प्रतेक कामाची जबाबदारी घेतली पाहिजे.
हे सर्व करून
पुरुष आणि स्त्री ह्यांनी स्वच्छंद राहवे.
पण घरातील वृध्द लोक म्हणजे करोडो रुपये खर्च करून डॉक्टर ,इंजिनिअर, ज्यांनी बनवले आहे सर्व सुख सोयी फुकट दिल्या आहेत.
त्यांची शेवटच्या काही वर्षाची जबाबदारी नाकारता येणार नाही.
हाच तर प्रश्न आहे.
सर्व प्राणी जगतात मानवी मुल हे आधार शिवाय दोन दिवस पण जगू शकत नाही.
माणसाच्या मुलाला वीस ते पंचवीस वर्ष दुसऱ्यावर म्हणजे जन्म दात्यावर अवलंबून राहावे लागते.
मुल म्हणजे स्त्री जातीचे आणि पुरुष जाती चे दोन्ही त्या मध्ये आले.

धागा काही कळला नाही पण गरम पोळीचा बऱ्याचदा उल्लेख वाचून दादा कोंडकेच ”लाल लाल लाल तापलाय तवा, सांग पोरी चपाती भाजू कव्हा” हे असले काहीतरी गाणे आहे ते आठवले.

मायबोली वेबसाईट स्लो झाली की फार त्रास होतो.

कुठल्या भांडणात आयडी उडाला की काय असे उगाचच वाटत रहाते

ऋन्मेष सर, आपका प्रॉब्लेम क्या है नक्की ? आपको क्या नेमके म्हणणेका हय वो एक बार म्हणो. म्हणजे फिर बाकीके लोग भी विषय को धरके म्हणेंगे. इधर क्या म्हणणेका वोच पत्ता नही, फिर भी लोग लिख रहे है वोच्च मेहरब्बानी हय रे बाबा. उसमे तुम गलती ढूंधरेला, उसका भी बेसच पता नही लग रहा.

म्हंजी अब्बी पुरणपोळी कैसे बनानेका ये चालू होणेवाला है क्या ?

पोळी के बदले पोळी हुआ , तो सारी दुनिया खुळी हो जायेगी

महात्मा रूनमुजी

पोळीची चव सर्वांची एकसारखी होण्यासाठी महत्वाच्या टीप्स.

नुकत्याच आलेल्या आदेशानुसार पोळी, पुरणपोळीची प्रत्येकाची एकसारखीच असायला हवी हे बंधनकारक झाल्याने सर्वत्र खळबळ उडालेली आहे. आदेशात म्हटल्याप्रमाणे एक सारखी चव जमत नसेल तर कुणीही स्वयंपाक बनवू नये. यामुळे सामान्य माणसापासून ते चितळे आणि हॉटेलवाले सुद्धा हैराण झाले आहेत.

यावरचा उपाय म्हणजे मेकिंगचे स्टँडर्डायझेशन करणे. पोळी बनवण्याच्या पद्धतीचे मानकीकरण झाल्यास सर्वांच्या हाताला एकच चव येईल. यासाठी एक केंद्रीय पद्धत अंमलात आणावी.

पुरणपोळी बनवण्याची मानकीकृत पद्धत

सर्व प्रथम एक पाणघोडा घ्यावा. जर आपली कुटुंबव्यवस्था जुनी असेल तारा त्याला जात्यावर दळावे. जर आधुनिक असेल तर मिक्सर ग्राईंडर / घरघंटी किंवा पिठाच्या गिरणीत जाऊन दळून आणावे. गिरणीत दळण दळणा-या ऋन्मेषला पाणघोडा जरा बारीक दळायला सांगावे.
आता गेंड्याची चटणी करतात त्याचप्रमाणे या पिठाचे पुरण बनवावे.

यानंतर गव्हाच्या पिठाची कणीक बनवावी. आता एक गेंडा घ्यावा. गेंडा कणकेच्या गोळ्यांवरून पुढे मागे रोल करावा. त्यामुळे पोळ्या पटापट लाटल्या जातात. एकदा गोल शेप आला की त्यात पाणघोड्याचे पुरण घालावे.
या पुरणपोळ्या मग शांमा यांच्या चुलींवर शेकून घ्याव्यात. झाली स्टँडर्ड पुरणपोळी तयार. याची चव व्यक्तीगणिक बदलत नाही.

>>>>>>>त्या आर्थिक मदतीचा विचार करता जाणवले की काही मध्यमवर्गीय फॅमिलीजकडून एका श्रीमंत फॅमिलीला ती सुद्धा मध्यमवर्गीय होऊ नये म्हणून ती मदत केली गेली. ईज ईट फेअर? तेच पैसे या मित्रांनी त्यांच्या ग्रूपमधील सर्वात गरीब मित्राच्या फॅमिलीला देत त्याचे हालाखीचे राहणीमान ऊंचावणे फेअर नसते का ठरले?

तुमच्यावर बळजबरी झाली होती का?

सेव्हिंग हा वेगळा मुद्दा आहे त्यावरती दुसरा धागा काढता येइल. पण आपले राहणीमान काय असावे हा संपूर्ण निर्णय त्या त्या जोडप्याचा असतो. आपण कोण तो डिक्टेट करणारे? फक्त एक कमावता असणारी जो डपी निम्न रहाणिमान असणारी नसतात आणि डिम्क कप्ल्स उच्च रहाणिमानाची असतात असेही नसते.

तुम्ही मुद्द्यांची गल्लत करताय. दोघांनी नोकरी करु नये वगैरे विचार प्रतिगामी आहेत. मग नवर्‍याने घरी बसावे वगैरे शकली लढवल्या गेल्यात पण तसे होत नाही/ होणार नाही हे तुम्हालाही माहीत आहे.

या असल्या भाकड चर्चांनी होत काही नाही. उगाच आपली मेंटल उर्जा वाया जाते. जओ तो आपल्या निर्णायाला पूरक दावे लिहीत बसतो. हेमाशेपो.

एक एक पॉइंट घेवुया.
*मुलाचा जन्म होणे हीच कुटुंब व्यवस्थेची सुरुवात आहे .
हे मान्य आहे की नाही ??? नसेल तर का मान्य नाही .
एकदा कुटुंब कसे निर्माण होते हे माहीत झाले की समस्या काय येतील त्या वर चर्चा करता येईल.