तुम्ही दूध/चहा/कॉफी कसे/कसा/कशी पिता?

चहात सोडून हे प्रकार कसे काय खाता लोकहो. माझ्यामाहीतीत एक जण पिझ्झाही बुडवून खातो चहात.

चकली खाता खाता गरम गरमागरम चहा प्यायला आवडतो मला. आणि शंकरपाळे चहात सोडून खायला

चहा खारी
चहा बिस्कीट
चहा बटर
चहा कुकीज
चहा ब्रेड
चहा पोहे
पोह्यांवर चहा हवाच.
सकाळी उठल्यावर चहा हवाच. इ.

मेधावी >> खाऊन बघा एकदा चहा बाकरवडी...आवडेल.

ॠ: बरोबर ओळखलेस...सध्या पुण्यातच आहे

नवीन घरातली पहिलीच रात्र. पसारा शून्य आवरून झालाय, असे दोन-तीन तास पसारा आवरल्यानंतरही वाटतेय.
रात्रीचे तीन वाजलेत. पण पोरं झोपली आहेत. त्यामुळे हिच खरी कामाची वेळ हे समजतेय. पण घोटभर चहा घश्यात उतरल्याशिवाय ते जमणार नाही हे ही कळतेय. तरीही समोर पडलेल्या पसारयातून चहाची निर्मिती करण्यापेक्षा कोरोनाची लस बनवायला घेतली तर त्याचे चान्सेस जास्त वाटत आहेत. पण वेळ अशी आहे की कोणी चहाचा कप आणि कोरोनाची लस एकाचवेळी ऑफर केली तर हात चहासाठीच पूढे जावा. म्हणून मग घेतली चहासामानाची शोधाशोध करायला.

दूध तेवढे एक फ्रिजमध्ये होते. चहापावडर आणि साखरेचे डबे शोधायचे थोडे व्यर्थ प्रयत्न केल्यावर आठवले की ड्रममध्ये एक्स्ट्रा स्टॉक पडलाय. मग नवीन पुडकेच फोडले. कप सापडले नाहीत तेव्हा मुलांच्या बड्डेचे रिटर्न गिफ्ट आठवले. साधी गाळणी सापडली नाही तर ज्यूसची गाळणी वापरली. चमच्या ऐवजी काटे सापडले त्यातच धन्यता मानली. सुदैवाने खाऊचा डब्बा लवकर हाताला लागला. त्यातून फरसाण आणि गुड्डेची सोय झाली. चहापावडर आणि साखरेची मापे डब्यासोबतच हरवलेली. मग तिथे आपलाच अनुभवी हात वापरला. सिलेंडर जोडला गेला नसल्याने गॅसच्या स्टोव्हचे उद्घाटन केले. आणि मी स्वहस्ते नव्या घरातील पहिल्या नाईटचा दोन कप जुगाडू चहा बनवला. बाकी तो कसाही बनू दे, अश्या चहाला तोड नसते

नवीन घरातील पहिल्या चहाबद्दल अभिनंदन.

अरे वा अभिषेक शिफ्ट झालात, अभिनंदन!!!!
गणपती चा मुहूर्त होता तर.

लावला का पसारा?
(अभिषेक मनात : हिला कशाला पाहिजेत चौकशा?)
बी the way, तो तसा चहा मी कधीच पिऊ शकणार नाही अभिषेक. फरसाण आधी खाऊन वर चहा चालेल पण

मुहुर्त गणपतीच्या एक दिवस आधी जुम्म्याचा होता. पण त्याचा ईस्टर संडे झाला

पसारा आवरता आवरता मीच त्यात हरवून जाईल याची भिती आहे. नशीब मला तिसरे अपत्य नव्हते अन्यथा पसारा आणखी एका पटीने वाढला असता.

@ चहा फरसाण तर माझा खुराक आहे हा रोजचा. चहात आधी शेव-फरसाण टाकायचे. मग त्यातच खारी बटर बुडवून खायचे. काल गुडडे बिस्कीट खाल्ले. आणि मग चमच्याने फरसाण खाऊन तो चहा पिऊन मग एखादा फ्रेश आणि कडक चहाचा घोट पुन्हा घ्यायचा.

अवांतर - कोणी प्रतिसादात अभिषेक नावाने हाक मारली तर दचकून मी आजूबाजूला बघतो. आय मीन आजूबाजूचे प्रतिसाद चेकतो. बाकी काही हरकत नाही. मारा कुठलीही हाक

तुम्हाला मध्यंतरी पोटाचा काहितरी आजार झाला होता असे वाचले होते, जर ते खरे होते, तर असले तेलकट तेही चहात बुडवुन का खाता? किती छान आहेत पोरं तुमची त्यांनाही तुमची सवय लागायची अश्याने.

मी शक्यतो वैयक्तिक प्रतिसाद देत नाही पण काळजी वाटली म्हणून लिहिले.

तुम्हाला मध्यंतरी पोटाचा काहितरी आजार झाला होता असे वाचले होते, जर ते खरे होते, तर असले तेलकट तेही चहात बुडवुन का खाता? >>>
पालथ्या घड्यावर पाणी. याला तो तेलकट समजतही नसेल एवढे तेलकट खातो अजून तो.

अरे मानवी शरीर म्हणजे एक इंजिन आहे..इंजिनाला तेल पाणी हवेच... तेल पीत जा रे ऋन्मेष... जीवाला पी !

काळजीबद्दल धन्यवाद वीबी आणि मानवमामा

मला पोटाचा म्हणजे बहुतेक आतड्याचा आजार आहे. Cohn's Disease नावाचा.
मी त्यावर फारसा अभ्यास करणे टाळतो आणि डॉक्टर जे सांगेल तेच फॉलो करतो.
मलाही आधी वाटायचे की तिखट तेलकट मांसाहार वगैरे जे मी खातो त्यामुळे मला जास्तीचा त्रास होत असावा. आजाराचे निदान होण्याआधी बरेच भोगलेय मी. पण जेव्हा निदान झाले तेव्हापासून गोळ्यांचा व्यवस्थित कोर्स करून पुरेसे ठणठणीत आयुष्य जगतोय. डॉक्टरने काहीच पथ्य न सांगितल्याने मी देखील माझ्या आहाराच्या सवयी बदलल्या नाहीत. फक्त अतिरेक जिथे होतो, तिथे त्रास होतो, तिथे थांबतो. पण हे कॉमन आहे. सर्वांनाच लागू. त्यामुळे आजारासाठी म्हणून मी विशेष काळजी आहारात घेत नाही. न घेता व्यवस्थित चालू आहे तर का मन मारून जगावे असा विचार करतो.

अवांतर - पोरांनाही असे खाण्याची सवय लागेल यावरून माझाच एक धागा आठवला.
मुलांसमोर मद्यप्राशन करावे का?
तसेच मुलांसमोर चहाफरसाण खावे का असा धाग काढायला हवा

कदाचित धारोष्ण दूध पिणारे दिग्गज सोशलसाईटवर प्रतिसाद टाकत फिरत नसतील

येनीवेज
मी आपले नेहमीचे गाय म्हैस सोडून लहानपणी ऊंटीन, गाढवीन आणि बकरीचे दूध प्यायलो आहे. ईतरांचे काय अनुभव? भारताबाहेर राहणारयांनी तेथील कोणत्या कोणत्या जनावरांचे दूध चाखले आहे.

वाघिणीचे!

वाघिणीचे दूध मांसाहारी असल्याने आमच्यात पित नाहीत. नाहीतर वाघीण तयार होती.

तुम्ही प्यायले नाही हे माहित आहेच हो!

मी लहान असताना कोल्हापूर ला प्यायलो आहे
म्हणजे प्यायला लावण्यात आलेलं जबरदस्ती
घरोघरी म्हशी फिरायच्या आणि दारात त्यांचे दूध काढून दिले जायचे
कितील होते ते आठवत नाही पण मुबलक असे आणि त्याला किंचित कोमट दुधाला पेंडपाला गवताचा असा एक सुंदर फ्लेवर असे
पण ते दूध संपवणे हा मोठी टास्क होती
भलामोठा पेला असे आणि नंतर मात्र घशाशी येत असे

नंतर एकदा ट्रेक दरम्यान एका गावात गवळ्याने पहाटे पहाटे दिले होते प्यायला
ते मात्र चवीचवीने प्यायलो होतो
बिनसाखर, बिना काही घालता ते दूध खरंच जाम चविष्ट लागते

ॲकॉर्डिण्ग टू कोई मिल गया ओ कोई मिल गया, आईचे दूध पिणे ईझ मोअर दॅन ईनफ .. त्यानंतर मग बोर्नविटा पित असाल तर मग आयुष्यात बाकी काही प्यायची गरज नाही

आशूचॅम्प आपली लेटेस्ट पोस्ट मी वाघिणीचे दूध समजून् वाचली.
आणि चाट प्डलो

ॲकॉर्डिण्ग टू कोई मिल गया ओ कोई मिल गया, आईचे दूध पिणे ईझ मोअर दॅन ईनफ >> अरे अरे अरे! काय केलंत हो रुन्मेश राव हे!

वाघिणीचे दूध ही इंग्रजी शिकण्यासाठी संज्ञा वापरली जात असे ना?

आशूचॅम्प आपली लेटेस्ट पोस्ट मी वाघिणीचे दूध समजून् वाचली.
आणि चाट प्डलो>>>>

वाचत नाही हे पुन्हा एकदा सिद्ध केलं त्याबद्दल धन्यवाद
तिसऱ्या ओळीत दुसरा शब्द वाचा पाहू

अमितव, वाघीण म्हणजे, वाघाची वाईफ? तो खरा खरा वाघ - जो सर्कसमंदे रहाते, कवा कवा जंगलमदे पण असते, तो? माझ्या डोळ्यासमोर एकदम,
हिमालयात एक टांग उप्पर करून तप करणारे गुरूदेव आणी एक टांग उप्पर करून तेला दूध देणारी वाघीण उभी राहिली

Three cheers For Amitav. Pratisaad of the day.

वाघिणीचे दूध - इंटरेस्टिंग पंच ..

तिसऱ्या ओळीत दुसरा शब्द वाचा पाहू
>>
एवढे शब्दन शब्द कोण वाचते. व्यासांनाही हे जमले नसावे. वर वाघिणीची चर्चा चालू होती त्यामुळे म्हैस हा शब्द नजरेआड होत वाघीणच डोळ्यासमोर राहिली.
बाकी मी चांगला वाचक नाही हे केव्हाही मान्य. मला लिहायला आवडते आणि वाचायला बोअर होते. जे नक्कीच चुकीचे आहे. पण जे आहे ते आहे, मान्य करावे पुढे जावे