तुम्ही दारू कशी पिता?

Submitted by कटप्पा on 14 June, 2018 - 18:53

उन्हाळा म्हणजे chilled बिअर आणि संध्याकाळी पेग.

प्रकार 1 - नीट . म्हणजे काहीही न मिसळता. याची मजा वेगळीच आहे. पण हळू हळू प्यावी नाहीतर हालत खराब.

प्रकार 2 - ऑन the रॉक्स. बर्फाचे तुकडे आणि स्कॉच.

प्रकार 3 - सोडा किंवा पाणी आणि स्कॉच.

चला तर मग, येताय ना वीकएंड जवळ आलाय !

Group content visibility: 
Use group defaults

>>व्होडका सोबत मस्त कोम्बो होईल असे वाटते आहे<< +१
हे शीतसुधा (वाळ्याचं सरबत?; गुगल सौजन्य) कधी ट्राय केलं नाहि, पण ते हर्बल असुनहि लिक्युऽर (येगरमाइस्टर, ग्रँड मार्निये सारखं) नाहि हे गुगल सौजन्याने कळलं. या माहितीवरुन ते वाडका सोबत मस्त जाइल. बहुतेक वाडका+टॉनिक सारखं लागेल. प्रमाण वाडका(१), शीतसुधा (२).

बाय्दवे, वाडका+टॉनिक माझं फेवरेट ड्रिंक आहे गॉल्फ कोर्सवर. व्हेरी रिफ्रेशिंग...

त.टि: वाडका हाताशी नसेल तर जीन पण चालेल...

पहिल्यांदा कोनियाक आणली आहे कश्या सोबत घ्यावी?
नुसती पण छान लागत आहे. ऑन द रॉक्स सुद्धा चांगली लागली.
सिल्व्हर टकिला एवढी मजेदार नाही लागली.

अंजली_१२ , व्हाइट वाइन ज्या ज्यातीच्या द्राक्षांपासून बनते तीच द्राक्षे हिवाळ्यात वेलीवर गोठली की त्यापासून आइस वाइन बनते. त्यामुळे आइसवाइन साधारण ५० डि फॅ तापमानाला प्यावी. आइस वाइन मधे साखरेचे प्रमाण जास्त असते त्यामुळे ती जेवणानंतर गोड पदार्थाबरोबर प्यायचा प्रघात आहे. व्हाइट वाइन मधे जास्त गोड असलेल्या वाइन्स भारतीय पद्धतीच्या मसालेदार / तिखट पदार्थांसोबत पॉप्युलर असतात. त्यामुळे बिर्याणी / कबाब असे जेवण असेल तर जेवणासोबत सुद्धा चालेल कदाचित.

युज्वली व्होडका सोबत बहुतेक प्रकार मिक्स अँड मॅच करता येतात आणि ते चांगले लागतातही.
टीप्सी बारटेंडर हे फेबु, युट्युब चॅनल नक्की पाहा.
कॉकटेल्स इंडिया हे ही चॅनल चांगलं वाटलं मला काही नवीन ट्राय करायचं असेल तर...

उन्हाळ्यासाठी शितसुधा आणलं आहे घरी
मस्त टेस्ट आहे त्याची खस फ्लेवर
ते कुठल्या दारूत मिक्स केलं तर भारी लागेल याचा विचार करतोय?
रम, व्हिस्की ची वाट लागेल पण कदाचित व्होडका सोबत मस्त कोम्बो होईल असे वाटते आहे
Submitted by आशुचँप on 5 April, 2020 - 02:14

>>>>>>

आपण स्वत: दारूचे शौकीन आहात
मग त्या धाग्यावर दारूची जाहिरात करणारया शाहरूखला का वाईट बोलत आहात?

जर मी ईथल्या मद्य प्राशन करणारयांचा द्वेष करत नाही तर शाहरूखचा का करावा?

असो
धाग्याला शुभेच्छा.
पण हा लॉकडाऊन जास्तीत जास्त लोकांची दारू सोडवावे हिच मनापासून ईच्छा Happy

हे सगळं लॉक डाऊन च्या काळात कसं काय मिळतय तुम्हाला?

मला तर वाटतय हा उन्हाळा आंबा आणि खंबा यांच्याशिवायच जाणार

काय दिवस आलेत.
No *आंबा*,
No *खंबा*,
फक्त घरातच *थांबा*
आणि समोर *जगदंबा*

दिवसातून दहा चहा होतत. ॲसिडईटी झालीय. त्यावर उतारा म्हणून तीनदा ताक सुरू केलेय

मी तर हळद दूध पितो घरी
चहा फारसा नाही पीत, बाहेर कोणाकडे गेलो तरच
कारण चहा पीत नाही म्हणल्यावर मग ते कॉफी करू का विचारतात
ती अत्यंत भयाण असते अनेकदा, भरपूर दूध आणि साखर घातलेली
तीही नको म्हणल्यावर त्यांची पंचाईत होते, सरबत, ज्यूस वगैरे विचारावं लागतं
मग मी सरळ अर्धाच कप द्या म्हणतो आणि विषय संपवतो

मला दूध प्यायचे असे म्हटले की मळमळते.

हळद तूप दूध मात्र पितो पण ते दालखिचडीसारखे आजारातच पितो. आजार बरा होताच या दोन्ही पदार्थांची ईच्छाही आपसूक मरते.

लोकांकडे चहा प्यायला मजा येते. प्रत्येकाची वेगळी चव अनुभवसमृद्ध करते Happy

विषय भरकटणे सुरू झालंय
असो, माझ्याकडून पुन्हा विषयावर आणतो

द्राक्षिका : द्राक्षाची घरगुती रेड वाईन (बिना यीस्टची!!)
-प्रसाद शिरगावकर

(सगळ्यांत मोठी ब्रेकिंग न्यूज! सगळ्यांत मोठी ब्रेकिंग न्यूज!! शिरगावकरांनी बाजारात मिळणाऱ्या यीस्टशिवायही वाईन बनवायची आयडिया शोधली आहे!! )

तर झालं असं, की अद्रका, निंबुका, रसोत्तरा, अमसूला ह्या शिरगावकरांच्या घरगुती वाईन/बियरच्या ब्रँड्सनी सध्या जगभर धुमाकूळ घातलाय. ह्या सगळ्या वाईन्स / बियर्स बनवण्यासाठी यीस्ट लागतं. पण सगळ्यांत मोठी अडचण अशी की पुण्या-मुंबईच्या बाजारातून सध्या यीस्टच गायब झालंय. 'बाजारातून यीस्ट न आणता वाईन बनवता येईल का?' अशी विचारणा करणाऱ्या असंख्य कमेंट्स, मेसेजेस आणि फोन कॉल्स आल्यानंतर शिरगावकर कामाला लागले आणि ही पद्धत शोधून काढली. (शोधून काढली म्हणजे invent नाही केली, तर discover किंवा re-discover केली.)

पद्धत एकदम सोपी आहे. अर्धा किलो चांगली पिकलेली काळी द्राक्षं आणली. ती स्वच्छ धुवून घेतली. ती रगडून रगडून कुस्करून त्यांचा रस+चोथा तयार केला. या रस+चोथ्यामध्ये अर्धा किलो साखर आणि दोन लिटर पाणी घातलं. सगळं मिश्रण साखर विरघळेपर्यंत ढवळलं. आणि मग एका मोठ्या तोंडाच्या फुड ग्रेड डब्यात हे भरून झाकण बंद करून ठेवलं. बस इतकंच!!

साधारण दोन दिवसांनी मिश्रण चांगलंच फसफसलं! मग ते नीट ढवळून झाकण बंद करून पुन्हा ठेवून दिलं. व्यवस्थित किण्वन (fermentation) सुरु झालं होतं. मग रोज दिवसातून एकदा झाकण उघडून, मिश्रण नीट ढवळून, झाकण बंद करून ठेवणं एवढंच करत राहिलो. साधारण पाच दिवसांनी किण्वनाचा वेग मंदावलेला दिसला. मग ते मिश्रण डब्यातून काढून गाळून घेतलं. अल्कोहोलचं प्रमाण तपासलं तर साधारण ६.५% आलं होतं. पेयाला अत्यंत सुंदर गडद लाल रंग आला होता आणि वाईनचा सुपरिचित आंबुस वासही येत होता.

आता गाळलेलं मिश्रण आणखी मुरण्यासाठी (secondary fermentation) बाटलीत भरून ठेवलं आहे. त्याचं काय होतंय ते पुढच्या आठवड्यात सांगतो.

आजच्या घडीला नेहमीच्या रेडवाईनपेक्षा कमी स्ट्राँग अशी पण अत्यंत मादक रंगाची आणि गोडसर आंबुस चवीवी घरगुती रक्त-वारुणी तयार झाली आहे. रुम टेंपरेचरलाही छान लागत आहे आणि थंड करूनही!

मी खरंतर 'बिना यीस्टची’ वाईन असं शीर्षकात म्हणलं आहे, पण ते मिसलीडिंग आहे, यीस्ट शिवाय वाईन बनूच शकत नाही! तर, या रेसिपीमध्ये द्राक्षाच्या सालींवर निसर्गतः असलेलं 'वाईल्ड यीस्ट' वापरून वाईन बनवली आहे! निसर्गात यीस्ट हा जिवाणू (बुरशी खरंतर) मुबलक प्रमाणात वावरत असतो. त्यात द्राक्षाच्या सालींवर आणि देठांवर तर तो घाऊक प्रमाणात असतो. द्राक्षांचा सालीसह चोथा करून ठेवला की सालीवरचे यीस्ट द्राक्षाच्या रसातली साखर पिऊन त्यांचं अल्कोहोल बनवतात हे बेसिक तत्व इथे वापरलं आहे. (आणि माणसाला वाईनचा जो शोध लागला तो ह्या नैसर्गिक प्रक्रियेमुळेच लागला असावा आणि किराणाच्या दुकानात यीस्ट मिळण्याआधीची हजारो वर्षं माणूस याच पद्धतीनं वाईन बनवत असावा). तर ते असो.

आता हे वाईल्ड यीस्ट वापरून नैसर्गिक किण्वन करण्यातले धोके काय?
१. द्राक्षावर कीटकनाशकं वापरली असण्याची शक्यता असते. ती किती प्रमाणात वापरली आहेत हे आपल्याला माहित नसतं आणि त्यांच्यावर आपलं काही नियंत्रण नसतं. त्यामुळे यीस्टचं प्रमाण कमी-जास्त असू शकतं. त्यामुळे fermentation सुरु व्हायला कमी-जास्त वेळ लागू शकतो.
२. द्राक्षांवर यीस्टसोबत बॅक्टेरियाही असू शकतात. किण्वनाची प्रक्रिया सुरु असताना त्यात नैसर्गिक बॅक्टेरिया ढवळाढवळ करू शकतात. अर्थात खूप जास्त साखर किंवा अल्कोहोल जिथे असतो तिथे बॅक्टेरियांचा जम बसत नाही. तरीही, या मिश्रणात जर बॅक्टेरियांची सद्दी झालीच तर आपलं पेयाची चव किंवा वास बेक्कार बिघडू शकतो. (तसं झालंच तर हे शांतपणे ओतून द्यावं लागतं)
३. नैसर्गिक किंवा वाईल्ड यीस्टच्या हजारो जाती आहेत, प्रत्येक जातीची वाईन बनवण्याची क्षमता वेगळी असते अन त्यांनी बनवलेल्या वाईनची चवही वेगळी असते. आपण आणलेल्या द्राक्षांवर कोणत्या जातीचं यीस्ट आहे हे अर्थातच आपल्या हातात नसतं. त्यामुळे end result कोणत्या चवीचा आणि किती स्टाँग वा माईल्ड बनेल हे आपल्या हातात नसतं.

हे तीन धोके पत्करूनही केलेली 'वाईल्ड यीस्ट’मुळे बनलेली द्राक्षाची वाईन अफलातून बनली आहे!! आपले पूर्वज जशी बनवायचे, तशाच पद्धतीने ही वाईन बनवून पाहिली आहे.

बाजारात यीस्ट मिळत नसेल आणि घरबसल्या वाईन प्यायचीच असेल तर ही 'द्राक्षिका' करुन बघा!!

-प्रसाद शिरगावकर

ता. क. रेड वाईनला मराठी प्रतिशब्द मला सापडला नाही (रक्त-वारुणी आहे म्हणे, पण तो मराठी वाटत नाही). तर सध्या मी या पेयाला ‘द्राक्षिका’ असं नाव दिलं आहे. (अद्रका, निंबुका, द्राक्षिका असं यमकही जुळत आहे हा बोनस!! पण ते असो.)

हिला तर इतर काही नावं सुचली तर नक्की सांगा!!

- प्रसाद शिरगावकर

उलीशीक व्हिस्की गल्लासात घ्या त्यात बर्फ टाका त्यात इनो किंवा काश्मीरी सोडा अर्धा चमचा टाका नंतर पाणी टाका फसफसून येईल, गलासा बाहेर सांडेल त्याकडे दुर्लक्ष करा.पंचमहाभूतांना तर्पण करा मग नंतर निवांत प्या

जिम बिम मध्ये कोक?
नका हो, ऑन द रॉक्स ट्राय करा
बरबन ल कशात मिक्स करूच नये
मूळ स्वाद आणि गंध हरवतो

तसं एका मित्राने महुआचा शोध लावलेला आहे, पण त्यासाठी त्याच्या गावाला जावे लागेल जे फार कठीण आहे. (महुआच्या एकाच बुचाचा अनुभव आहे आजवर. भयंकर जालीम प्रकरण!) तुमचे काही अनुभव आहेत का आशुराव?

नाही हो, मी या अतिरिक्त गोष्टी कधी चाखल्याच नाहीत
इच्छा आहे, तशी तर मी भांग पण नाही प्यालो कधी
तीही एकदा ट्राय करायची आहे

पण मी नॉर्थ ईस्ट मध्ये गेलो होतो तेव्हा एकट्याने सगळीकडे फिरत होतो, अरुणाचल प्रदेश मध्ये एका आदिवासी खेड्यात मला तांदळाची दारू दिली होती प्यायला
त्यांच्याकडे तो पाहुण्यांचा मान असतो
मग मीही मस्त रिचवले दोन ग्लास
एकदम कडक प्रकार होता तो

मागे एकदा CCD मधे एक पेय घेतले होते. नांव विसरलो.
पण वाळा आणि उसाचा रस आणि लिंबाचे कोणते तरी कोल्ड ड्रिंक असे मिश्रण होते.. अतिशय अप्रतीम लागत होते.

सहज विचार आला कि वाळा - निंबूझ + बीरा (व्हाईट)... काय मझा येइल ! करून पहायला हवे.

तशी तर मी भांग पण नाही प्यालो कधी
तीही एकदा ट्राय करायची आहे
>>>>

माझी लहानपणीच अका पौगण्डावस्थेतच पिऊन झाली आहे.
त्यानंतर मात्र जे घडले त्याने कानाला खडा लावला आणि कधी त्या नादी लगलो नाही.
नसेल कधी घेतली तर भांग नका घेऊ
आयुष्यात बरंच काही तुफानी आहे करायला...

Pages