कर दे मुझे मुझसेही रिहा, मारा आणि कोहंसोहं

सुंदर लेख. रिलिजन आणि स्पिरिचुअलिटी एक नव्हेतच. रिलिजन म्हणजे मर्यादित अर्थाने बंदिश तर स्पिरिचुअलिटी रिहाईकडे नेणारी. रिलिजन जिस्मानी तर स्पिरिचुअलिटी रूहानी.
" माझ्याभोवती सागर l त्यासी आकाश टेकले l जाऊ पाहावे पोहून l माझे घर आड आले! " आत्म्याला ही देहकुटी धारण करणे भाग आहे. मग देहबुद्धी वरचष्मा गाजवते. मायेत गुंतवते. षड्रिपू गनिमी काव्याने मित्र होऊ पाहातात. स्वरूपापासून दूर नेतात. कळत असते पण वळत नाही. सुटावेसे वाटते. ही मुमुक्षा, ही कळणीव हळूहळू वाढवीत नेल्यावर एका टप्प्यावर वळण येतेच. दूर जाण्याचे वळण. चाकोरीतून सुटण्याचे वळण. मुमुक्षुपासून मुक्त पर्यंतचे वळण. रूढापासून, रुजल्या- रुजवल्या गेलेल्यापासून मुक्तता. रिहाई.
अंत:स्फूर्तीतून आलेल्या आपल्या लिखाणावर काही लिहायचे म्हणजे धाडसच. पण लेख वाचल्यावर लिहावेसे वाटते.

छान लेख. अजून लिहीत जा. मला पण कुन फाया कुन मधले ते कडवे आवडते. खुदसे हि रिहा होणे शक्य आहे. पण त्यासाठी गत आयुष्यातील चुकांची सर्व जबाबदारी घेउन . लौकिक नात्यांम ध्ये आवश्यक तिथे माफी मागून, संबंध संपवून निर्धाराने पुढे जावे लागते. स्वतःच कोणत्याही वैचारिक कुबड्या वापरायच्या नाहीत. जसे आहे तसे घडले तसे, केले तसे स्वीकारून पण मग ते ओझे डोक्यातून काढून कालौघाच्या किनारी ठेवून
पुढे मार्गक्रमण करायचे. एखादा मोठा हिमखंड कसा आपोआप तुटून विलग होतो तसे. संपूर्ण मुक्ती पण स्वीकारायला बरेच सोडून द्यावे लागते पण मग त्रास संपतोच.

छान लेख. अजून लिहीत जा. मला पण कुन फाया कुन मधले ते कडवे आवडते. खुदसे हि रिहा होणे शक्य आहे. पण त्यासाठी गत आयुष्यातील चुकांची सर्व जबाबदारी घेउन . लौकिक नात्यांम ध्ये आवश्यक तिथे माफी मागून, संबंध संपवून निर्धाराने पुढे जावे लागते. स्वतःच कोणत्याही वैचारिक कुबड्या वापरायच्या नाहीत. जसे आहे तसे घडले तसे, केले तसे स्वीकारून पण मग ते ओझे डोक्यातून काढून कालौघाच्या किनारी ठेवून
पुढे मार्गक्रमण करायचे. एखादा मोठा हिमखंड कसा आपोआप तुटून विलग होतो तसे. संपूर्ण मुक्ती पण स्वीकारायला बरेच सोडून द्यावे लागते पण मग त्रास संपतोच.

अमा, मस्त प्रतिसाद. हिमनगाची उपमा बेहद्द आवडली. Smooth silent separation. No pains of austerity, self torture. शमनदमनाचे आत्मक्लेश नाहीत. And then cruizing along till annihilation of self identity. स्वत्वाचा लय आणि विशाल, सर्वव्यापी परतत्त्वात विलीन होणे.
जितका सुंदर लेख तितकाच प्रतिसाद सुंदर

छान लिहिलयस लिहित रहा
प्रतिसादही छान!

आदिश्री, खूप छान लेख. अन स्वानुभवातून असेल तर प्रणामच. हीरा, अमा प्रतिसाद ही सुरेख.
करणे अवघड, बोलणे सोपे. फिरून यत्न करून पाहा, हेच चालू राहाते माझ्या बाबतीत.

छान लेख

Chhan lihilay

कदाचित अद्वैतामधुन आपण द्वैतात आलोही असू. अद्वैत म्हणजे काय याचा आपल्याला पुरेसा अनुभव नाही क्वचित आपण ग्लिम्प्स जरुर पाहीलेलआगेहे.असताना,अपरिमित तहान लागलेली असताना,जर थंडगार पाणी मिळाले तर जी शांती मिळते, सर्व चित्तवृत्ती त्या क्षणापुरता, अंतर्मुख होउन जातात, मन निर्विचार होते. पण हवे असलेले गवसल्याचा आनंद, क्षणभरच अनुभवता येतो. मग परत हे हवे, ते नको सुरु होते.

लेख फार आवडला. छानच लिहीला आहे.

लेख आवडला आणि प्रतिसादही!

आदिश्री - https://wikischool.org/start
ओशोंची पुस्तके वाच. मस्त साईट आहे ही. खूप पुस्तके सापडतील.

The unreal beauty is imposed from outside, the real beauty arises from inside.
The name of real beauty is grace. When one is silent one starts radiating bliss.
Silence, bliss, freedom, truth, awareness -- all these are the dimensions of
inner beauty. And when they all explode you are transported into another
world, into something which you have never conceived before, into something
which you have never dreamt of before. Because we dream only about that
which we know, we cannot dream about the unknown. In fact the unknowable
is impossible to imagine and the inner world is absolutely unknown to us. And
the innermost core of it is unknowable too.
So start moving inwards. There is no need to go to Kaaba, no need to go to
Kailash, no need to visit Jerusalem; the only place worth visiting is your won
inner centre because it is there w

सुंदर लेख आणि सुंदर प्रतिसाद!!!

.

आदिश्री, खुप सुंदर व्यक्त झालात.. मनापासुन आवडलं..
सुंदर प्रतिसाद!

-

@Samo do you check the copyright demands of all the text and visual content before posting? There is a policy in place. Pl check with admin for more details.

अमा बघते

सूफी रचना खरच सुरेख असतात.
अगदी सुफी पंथापासुन, ज्ञानेश्वरी ते बौद्ध धर्मातील निर्वाना पर्यंत फार अभ्यासपूर्वक लेख आहे हा.

पुन्हा पुन्हा जन्म घेण्याने आपण हळूहळू हेही विसरून गेलोय की आपण नक्की काय विसरलो.
- सुरेख वाक्य आहे, आणि अर्थ सुद्धा.

हिरा आणि अमा यांचे प्रतिसाद देखिल मार्मिक आहेत.

https://www.saatchiart.com/art/Sculpture-Escape-into-reality-what-does-a...

या साईटवरील, 'escape into reality' हे शिल्प पहावे. अर्थपूर्ण, बहुआयामी असे आहे. लावाल तितके अर्थ निघतात.

>>>>For me it means "you are a part of the universe and the universe is a part of you " . आभार Happy .>>>> अरे वा! मस्त अर्थ सांगीतलास.
मला जो अर्थ लागला तो - अनंत जन्म मरणांमधुन/योनींमधुन मिळालेला मानव जन्म व तोही आपण आपल्यातला गुंता सोडवु शकलो तर उपयोगाचा.

आदिश्री खूप छान शब्दबद्ध केलंय. पतंजली योगसूत्रात म्हणतात योग: चित्तवृत्ती निरोध: तदा द्रष्टास्वरूपेनवस्थानम | मनातील चित्तवृत्तींचा निरोध झाल्यावर तो द्रष्टा किंवा परमात्मा आपल्या स्वरूपात स्थित होतो. इतर वेळी मात्र वृत्तींसारूप्यम इतरत्र म्हणजेच मनात उठणाऱ्या चित्तवृतींमध्ये एकरूप होऊन जातो. ज्ञानेश्वर माउली म्हणतात मन नुरे जे का उरे ते तू का रे सेविसी ना. पण रोजच्या संसाराच्या रहाटगाड्यात मन न उरणे (मन निर्विचार होणे) अवघडच. खरं तर मी आहे ही जाणीव आपल्याला असते परंतु वृत्तींसारूप्यम इतरत्र प्रमाणे आपले मन सतत भटकत असते. प्रत्येकाला दिवसात असा एखादा क्षण येतो जेंव्हा मी आहे ही जाणीव स्थिर होते पण तो क्षण अगदी क्षणात विरून जातो त्यामुळे मनाचे अ-मन झाल्यावर जे उरते त्याचे सेवन काही होत नाही. ज्या दिवशी ते होईल त्या दिवशी आपण पण माउलींप्रमाणे म्हणू शकू - आज सोनियाचा दिनू वर्षे अमृताचा घनु | हरी पाहिला रे हरी पाहिला