वागणुकीतले संकेत

एटीकेटस, शिस्त देखील भाषेप्रमाणे दहा मैलांवर बदलत जातात. जिथे कुठे असाल तिथल्या हवामानाप्रमाणे रहावे, कपडे घालावेत, सर्वांना रुचेल असा वावर असावा. त्याचे (भारतात तरी) जास्त अवडंबर माजवू नये तसेच अगदीच फाट्यावर मारल्यासारखेही करू नये.

मी इथे पोस्ट टाकून सरळ एम्प्रेस गार्डनला फ्लॉवर शो बघायला निघून गेले. आता मूड मस्त आहे त्यामुळे वर वाचलेल्या पोस्ट्सना प्रतिसाद देत नाही. तसही हर्पेन म्हणल्याप्रमाणे जे जे होईल ते ते पहावे, डोक्याला त्रास करून घेऊ नये. एकूणच पोस्ट्स मधले अँटीट्यूड्स पहाता सुधारणेची काही अपेक्षा ठेवण चूकच.
दक्षु, तुझा सल्ला बेस्ट. आपण पर्फेक्ट नसू, रादर नाहीच, पण काय चुकतं आहे हे सांगितलं तर सुधारायची तयारी आहे. जे चूक माहीत आहे, जे सामाजिक रित्या अयोग्य माहीत आहे, ते नक्कीच करणार नाही.

Bagz तुझ्या पोस्ट्स आवडल्या. सहमत आहे.

किरणउद्दीन, योग्य सल्ला.

उदाहरण द्यायचे झाले तर लिफ्ट चा किस्सा. घाईच्या वेळेत बाकीचे मॅनरलेस लोक जेव्हा घोळका करुन उभे असतात अन आपल्याला ज्या मजल्यावर जायचेय तिथे चालत जाणे खुप त्रासदायक आहे किंवा झेपणार नाही म्हणजेच थोडक्यात काय तर लिफ्ट ला पर्याय नाही . त्यावेळी काय करत असावे बरे?? >>>>

हे इतके अवघड नाही. नेहमी करतो. त्या घोळक्याच्या मागे उभा राहतो. एक जनरल अंदाज घेउन आपल्या आधी जे तेथे आहेत त्यांच्या पुढे घुसत नाही. ते आत गेल्यावर माझ्या नंतर जे आले आहेत ते जर घुसू लागले तर त्यांच्या पुढे घुसतो. लिफ्ट येताना मी जर तेथे उभा असेन तर थोडा मागे उभा राहतो. बाकीचे काही का करेनात. थोडक्यात १. आतल्या लोकांना व माझ्या आधी आलेल्यांना आधी जाउ देणे, आणि २. नंतरच्यांना आपल्यापुढे न घुसू देणे - यात तडजोड करायची वेळ आली तर "१" ला महत्त्व व "२" च्या बाबतीत तडजोड.

आपण बॅकपॅक पाठीवर घेऊन फिरत असताना लिफ्टमधे किंवा जिथे दोन लोकांमधे फार अंतर ठेवू शकत नाही अशा ठिकाणी बॅग पाठीवरून काढून हातात खाली धरणे. >> बंगलोर मेट्रो मधे हे आवर्जून लिहीलेले आहे, चित्र वगैरे काढून आणि लोक करतानाही दिसतात.

लिफ्टचे किस्से राहुद्या, आता खालुन आवाज येतायेत ठणाना ‘हम जीएंगे या मरेंगे ऐ वतन तेरे लिए’
२६ जानेवारी उद्या आहे ना? विरोध तर बाजुलाच, सुचवायची सुध्दा सोय नाही.

फा +१.
मग उद्या चालणारे का तुम्हाला हा आवाज?
बाकी पुण्याचे लोक विसर्जनाच्या मिरवणुकीचा विषय आला की स्पिकर, दिवस रात्र आवाजाचा गदारोळ यावर चक्क काणाडोळा करतात. मुंबईचे क्रिकेटच्या मॅचच्या गोधळाला... नाही नाही... सगळ्याच समस्यांना करतात.
आणि हेच लोक भारतातून परदेशात आले की अरे इथे किती शांतता आहे, रात्रीच नाही तर दिवसापण शांत शांत, अजिबातच करमत नाही, अशा शांततेची सवयच नाही... अरे पंख्याचा आवज तरी लावा की झोप येईल म्हणतात.
आपल्याला जे आवडत नाही त्याचा माणसाला फार्फार त्रास होतो. मी मला आवडणारी गाणी गाडीत मोठ्ठ्याने लावुन ऐकू शकतो पण बायकोने तिच्या आवडीची लावली की प्रतिक्षिप्तपणे हात आवाजाचा नॉब कमी करण्याकडे जातो.

ज्यांना लिफ्टमधे चढणे उतरणे जमत नाही त्यांना मुंबईच्या दादर स्टेशनला एक महीना लोकलमधे चढण्या उतरण्याचा कोर्स करायला लावावा. कंपल्सरी..

प्राजक्ता, सदर्न कॅलिफॉर्नियाचे वाचून मजा वाटली. कारण मी देशातून डायरेक्ट इकडे आल्याने मी ह्याच ट्रॅफिकला जबरा शिस्त वगैरे म्हणते. एखादी कार जाते कैच्याकै वेगात वगैरे ते सोडून देते. इतर ठिकाणी कसं आहे अमेरिकेत बघायला हवं.
मुलं पळापळ, आवाजी दंगा>> ऑटीझमच्या लेखांची सुरवातच मी ह्या उदाहरणाने केली होती. हे स्पेसिफिक कारण आहे आमचे बाहेर जेवायला जाणे कमी झाल्याचे. आपल्यामुळे इतरांना त्रास नको. अर्थात बरंय म्हणा. हेल्थच्यादृष्टीने बरंच झाले.

बायदवे, चांगला धागा आहे.

बे एरिया, सदर्न कॅलिफोर्निया, न्यू जर्सी आणि सर्व मेट्रोज ची डाउन्टाउन्स - हे सोडले तर बाकी अमेरिकेत अत्यंत रिलॅक्स्ड ड्रायव्हिंग कल्चर आहे असे मला तरी दिसले आहे. एनसी, मेरीलॅण्ड, अटलाण्टा, ह्यूस्टन या ठिकाणच्या सबर्ब्ज आणि जवळपासच्या भागातील अनुभवांवरून.