why is there something rather than nothing??????

२.पुर्ण शुन्यावस्था(absolute void)शक्य आहे असे आपल्याला वाटते का? >>>
आजवर आणि आतापर्यंत तरी एवढंच वाटतं की पुर्ण शुन्यावस्था शक्य आहे... हे का वाटतं, कशामुळे वाटतं ते माहीत नाही फक्त वाटतं..अगदी लहानपणापासून

हो, absolute void शक्य आहे, आणि बर्‍याच वेळा अनुभवलाय, जेव्हा तुटपुंज्या स्कॉलरशिपवर जगत होतो तेंव्हा महिन्याअखेरिला अनुभवलाय, इंटर्व्युव्ह चांगला जाउनपण सिलेक्शन झालं नाही तेंव्हाही , आणि एकदा 'नकार' भेटल्यावर हा शेवटचा बरेच दिवस टिकुन होता

एकदा 'नकार' भेटल्यावर हा शेवटचा बरेच दिवस टिकुन होता >>>
+१११

Student: What is the purpose of universe?

Guru: There is an answer to that question. It is the same answer to the question What is the square root of a tomato?

Student: That's a stupid question.

Guru: Exactly!

sooner or later you're going to realize just as I did that there is a difference between knowing the path and walking the path

<<<<त्यांच्यात असलेल्या गूढत्वाच्या वलयात स्वतःला हरवून जाण्यात एक वेगळीच झिंग असते.>>>>>
+१.
झिंगच म्हणायचे त्याला.
दुर्दैवाने या वयात बरेचसे लोक भेटतात,जे दुसर्‍याला आपले विचार बळेच ऐकवत बसतात!

असे प्रश्न मला पडले होते - त्याचा परिणाम असा झाला की मला असे वाटू लागले की काही गोष्टी प्रत्यक्ष अनुभवाव्या लागतात, नुसते वाचून, ऐकून समाधान होत नाही - हे विचार मनाने करायचे. आपणच मनाने हळू हळू शून्यावस्थेकडे जायचा प्रयत्न केला पाहिजे - म्हणजे जोपर्यंत मनात वासना शिल्लक आहेत तोपर्यंत हे कठीण. मग जगात भौतिक देहाने राहून मन कसे स्थिर करावे हे आधी शिकावे लागेल.
जसे अंकगणित, बीजगणित, भूमिती नंतर क्वांटम मेकॅनिक्स समजायचे तर आधी स्टॅटिस्टिक्स, कॅलक्युलस वगैरे शिकावे लागते.

<<<भौतिकशास्त्र आणि तत्वज्ञान जिथे एकमेकांना छेदतात तो हा बिंदू आहे.>>>
आधी भौतिक शास्त्रात GUT (Grand Unified Theory) शोधून काढा मग एकदा भौतिक शास्त्र समजल्यावर त्यावरची पायरी म्हणजे भौतिक नि मानसिक शास्त्र यांची एकच थेअरि शोधता येईल, नाहीतर कुठेतरी एक दुवा राहून जाईल.

https://www.amazon.com/Universe-Nothing-There-Something-Rather/dp/145162...

फक्त भौतिकशास्त्राच्या दृष्टीने पाहायचे असेल तर हे वाचा

शुन्यावस्था हि योगशास्त्राची शेवटची पायरी आहे वाटतं.. समाधी अवस्था..

"हे विश्व अस्तित्वात का आहे" हा प्रश्न विचारायच्या आधी "हे विश्व अस्तित्वात आहे का?" हा प्रश्न विचारायला हवा.
मॅट्रिक्स चित्रपटासारखं हे आभासी जग फक्त मनाचे भास असू शकतात. तुम्ही फक्त तुमच्या मनाच्या अस्तित्वाची खात्री देऊ शकता.
"I think therefore I am" याबद्दल अजून वाचून बघा.

बाकी THHGTTG च्या चाहत्यांचं उत्तर असेल ४२

>>३.हा प्रश्न आपल्याला कधी पडला होता का?

दिल को बहलाने के लिये गालिब ये खयाल अच्छा है.

जेव्हा आपल्याला जोराची शिंक येते तेव्हाचा एक क्षण आपण संपुर्ण शुन्यावस्थेत जातो.

जेव्हा आपल्याला जोराची शिंक येते तेव्हाचा एक क्षण आपण संपुर्ण शुन्यावस्थेत जातो. >>>
ह्रा शिंक येण्याच्या वेळी सर्व शरीरक्रिया बंद होत असल्या तरी त्या अवस्थेला शुन्यावस्था म्हणता येणार नाही... शुन्यावस्था म्हणजे योगिक क्रियांद्वारे समाधी अवस्थेत जाणं.. त्यात सहजता तर असतेच पण आपलं स्वत: च्या शरीरावर नियंत्रण ही असतं शिंक येतेवेळी होणार्या त्रासात हि लक्षणं नाहीत.

वर्तमानात जगण्याची सुध्दा वेगळीच झिंग असते .

ह्रा शिंक येण्याच्या वेळी सर्व शरीरक्रिया बंद होत असल्या तरी
>>>>
नुसते शरीरक्रिया नाही तर तुमचे विचारही थांबतात. शून्य होतात. जग जगतेय मरतेय तुम्हाला त्या क्षणाला काही घेणेदेणे नसते.

योगिक क्रिया अवघद आहेत ... शिन्क सोपि आहे ...

म्हणून बुवा/ बाबा लोकं तपकीर ओढायचे!!! (आजका ग्यान)
मध्यंतरी तपकीर डाऊनमार्केट झाल्याने हुक्का, जॉईन्ट आणि सिगारेट वाले कोणते शंकर, स्वामी आणि गजानन महाराज आले (हे शंकर एहेसान लॉय चालीत वाचू नये). नवे बापू आणि मैया कॅटेगरी काय करतात त्या पोकळीत जायला ते जाणून घ्यायला आवडेल.
अर्थात पूर्वीच्या बापू लोकांकडे गाड्या नसल्याने ते लोकं ड्राईव्ह नाही करायचे मेरुवानाच्या नशेत ते लक्षात ठेवा. हल्लीचे पोकळीत जाताना ड्रायव्हर ठेवत असतील बहुतेक.

"श्रीज्ञानदेवतेहत्तीसी' मधून शुन्यावस्था..

अभंग १९

स्वरुप उभे तुर्येचे मेळे । अर्धपर्नीं अरुप खेळे ।
दसवे द्वारीं ढळढळ उसळे । महातेज ॥१९॥
टीकाः
तुरीयेचिया साधनमेळी । साधन साधोनि उर्ध्व ओळी । गुरुकृपें चालितां चालीं । स्वरुप दिसे ॥१॥
अंगुष्ठ चोखित श्रीहरी । वटपत्रीं क्रीडा करी । सहस्त्रदळाचिया उपारे । नवल जालें ॥२॥
निर्गुणाची नवलपुरी । देखियेली चिन्मयनेत्री । जीवन हें तयामाझारी । मिळोनि गेलें ॥३॥
दसवे द्वारातोनि जातां सहजानुभव देखतां । शुन्य देखणें शुन्या मिळतां । शुन्यचि जालें ॥४॥
तंव ते जीवन ब्रह्मारंघ्रीं । केवळ पहाणिया माझारी । तेथेंचि स्वरुप साक्षात्कारी । सहस्त्रदळीं ॥५॥
पहातां हें दशमद्वार । नवल तेजाचा प्रकार । ढळढळ महातेजसागर उंचबळला ॥६॥
महासागर दाटला । तो नयनपुटां मिळाला । नयनातोनि जीव घाला । निजसुखें ॥७॥
आत्मयाची केवल दृष्टी । त्याचें अग्र शुन्य दिठी । जेथ होय उठाउठी जीवनाची ॥८॥
तेथ आपणपे पहाणें । आपाअपणां भेटणें । अशमद्वारीं ऐक्यपणें । एकात्मते ॥९॥
दृष्टी अग्रशुन्यसार । तेचि सत्य दशमद्वार । जये ठायी मधुकर । खेळतसे ॥१०॥
दशमद्वार अति सान । जेथ रिघालें गगन । जेथ शुन्याहि विलीन । होवोनि ठेलें ॥११॥
बोजामाजीं सकळवृक्ष । तैसेंचि तेथ दृश्यादृश्य । व्यक्तव्यक्त हे लयास । जाईजे पा ॥१२॥
तरंग उदकीं निर्मिला । तो तेथिचि लया गेला । तैसा प्रत्ययो येतुला । दशमद्वरीं ॥१३॥
पिपिलिका मार्ग गहन । तयेपरी होवोनि लीन । ऐल सोडिलें गगनीं गगन । अवघेचि ॥१४॥
ग्रासिली जीताची ओवरी । रामकृष्ण शुन्यामाझारी दोन शुन्यातु साचारी । एकाचि शुन्य ॥१५॥
रामकृष्ण हें जीवन जहालें इये शुन्यातुन । गोगान शद्व वोलीन । इये पाठीं ॥१६॥
ऐसे दशमद्वारीचें छिद्र । यासीच । बोलती ब्रह्मरंघ्र । पैल सहस्त्र दळचक्र । आत्मयाचें ॥१७॥
संतजनी प्रत्यय बोलिला । जो कां सहस्त्रदळीं आला । दशमद्वार शब्द योजिला । ब्रह्मारघ्रा ॥१८॥
ऐसें येथिचें दशमद्वार । जेथ निर्गुण साक्षात्कार । स्वयंब्रह्मा ज्ञानेश्वर होविनि ठेले ॥१९॥
नवल येथिचे निगुण । जेथ निमाले सगुण । अरुप ते अति गहन । क्रीडा करी ॥२०॥
जया विशेषरुप नाहीं । तेचि अरुप बालिलें पाहीं । निगुणाची नवालाई । काय सांगो ॥२१॥

सर्व वासना उपभोगल्यावर विरक्ती आल्याशिवाय अध्यात्माच्या वाटेला जाऊ नये असे माझे वैयक्तिक स्पष्ट मत आहे. सर्व वासना भोगण्यास लायक होण्यास सत्ता व संपत्ती याची जरुर असते. वासनेत गुंतून पडलेल्या लोकांना आध्यात्मिक शांती लाभू शकत नाही, ती वासना उपभोगल्याशिवाय, त्यातले फोलपण कळल्याशिवाय त्यापासून सोडवून घेता येत नाही. सर्वसुखं पायाशी लोळण घेत असतांना जी विरक्ती येते, त्या विरक्तीतूनच परमसुखाची ओढ लागते. ती परमसुखाची ओढ समाधीकडे नेते. समाधी शुन्यावस्थेकडे आणि शुन्यावस्था परमज्ञानाकडे. (यातून अनेक प्रश्न उभे राहतील याची कल्पना आहे, हळू हळू उत्तरे मिळत राहतीलच )

तेव्हा (या स्पेसिफिक विषयावर) इतर कसलेही बौद्धिक काथ्याकूट घालण्यापेक्षा मार्ग चालणे अतिशय उत्तम आहे. रस्त्याच्या कडेला बसून हा रस्ता कुठे जातो, कसा जातो, तिथे काय काय मिळतं वगैरे चर्चा व्यर्थ असतात, तद्वतच अध्यात्माच्या विषयांवरच्या अशा चर्चा व्यर्थ असतात. त्यापेक्षा आपण कुठे आहोत, स्वतःचे वैयक्तिक असे काय प्रश्न आहेत, ते अध्यात्माच्या मदतीने कसे सोडवता येतील याबद्दल विचार करणे श्रेयस्कर.

@नानाकळा, सहमत +१११

टोमॅटोचं स्क्वेअर-रुट काय हे समजल्याशिवाय विश्वाचे कारण काय हे समजायच्या वाटेला जाऊ नये असे माझे वैयक्तिक स्पष्ट मत आहे. मुळ प्रश्नातलाच फोलपणा मान्य करण्यासाठी लागणारा मुक्त दृष्टीकोन (Open Mindset) सगळ्यांकडेच असतो असं नाही. असा मुक्त दृष्टीकोन मिळवण्यासाठी प्रयत्नपुर्वक मेहनत घ्यावि लागते. ते करण्यापेक्षा बहुतेक जण बौद्धिक काथ्याकूट आणि सांगोवांगीच्या आध्यात्मिक अवडंबरात अडकुन बसतात. त्याची देखिल एक नशा असते आणि कित्येक जणं या व्यसनातुन कधीच बाहेर पडु शकत नाहीत हे देखिल तितकंच खरं.

>> रस्त्याच्या कडेला बसून हा रस्ता कुठे जातो, कसा जातो, तिथे काय काय मिळतं वगैरे चर्चा व्यर्थ असतात

का बरं? मला जर दिल्लीला जाउन पराठे खायचे असतील तर मी बसलेला रस्ता चेन्नईला तर घेउन जात नाही ना ही चिकित्सा झालीच पाहीजे ना?

मला जर दिल्लीला जाउन पराठे खायचे असतील तर मी बसलेला रस्ता चेन्नईला तर घेउन जात नाही ना ही चिकित्सा झालीच पाहीजे ना?

>> अर्थातच, पण तेव्हाच, जेव्हा तुम्हाला दिल्लीलाच जाऊन पराठेच खायचे आहेत हे पक्के माहित असते.

पण
हे दिल्लीला जाणं निरर्थक आहे, तीथं पराठे भेटतच नाही असं आपल्या आसपासचे (सो कॉल्ड हितचिंतक) सगळे ओरडून ओरडून सांगत असतील तर??????
दिल्लीला जायचा प्रयत्न करावा कि नै??

अर्थात कोणीही सकारात्मक आणि महत्वाकांक्षी व्यक्ति तो करणारच पण मग त्याला जग वेडं म्हणतं!!!

अध्यात्माचा मार्ग एकच असतो, तो एकाच ठिकाणी जातो, दिल्ली, चेन्नई, कलकत्ता असे फाटे नसतात. हां पण, दिल्ली, चेन्नई, कलकत्त्यावरुन तुम्हाला इथेच येणं आहे. तुम्ही कुठेही असलात तरी जो कोणता रस्ता समोर आहे त्यावर चालणे आवश्यक, दुसरा कोणता रस्ता नसतोच. हातात फक्त चालायला लागणे आहे. रस्ता तुम्हाला तिथंच पोचवणार आहे. म्हणून कडेला बसून रस्त्याबद्दल फक्त गप्पा हाणण्यात वेळ घालवू नये असे माझं म्हणणं आहे.

>> अर्थातच, पण तेव्हाच, जेव्हा तुम्हाला दिल्लीलाच जाऊन पराठेच खायचे आहेत हे पक्के माहित असते.
"If you don't know where you are going, any road will get you there." --

असो.

{टोमॅटोचं स्क्वेअर-रुट काय हे समजल्याशिवाय विश्वाचे कारण काय हे समजायच्या वाटेला जाऊ नये असे माझे वैयक्तिक स्पष्ट मत आहे. मुळ प्रश्नातलाच फोलपणा मान्य करण्यासाठी लागणारा मुक्त दृष्टीकोन (Open Mindset) सगळ्यांकडेच असतो असं नाही. असा मुक्त दृष्टीकोन मिळवण्यासाठी प्रयत्नपुर्वक मेहनत घ्यावि लागते. ते करण्यापेक्षा बहुतेक जण बौद्धिक काथ्याकूट आणि सांगोवांगीच्या आध्यात्मिक अवडंबरात अडकुन बसतात. त्याची देखिल एक नशा असते आणि कित्येक जणं या व्यसनातुन कधीच बाहेर पडु शकत नाहीत हे देखिल तितकंच खरं{}

या प्रतिसादात मला जे सांगायचं आहे ते सांगुन झालंय. याला तुल्यबळ प्रतिसाद येइपर्यंत लेखनसीमा

याला तुल्यबळ प्रतिसाद येइपर्यंत लेखनसीमा

>> कुस्ती चालू हाय का मास्तर?

शून्य पुर्णांक अवस्था म्हणजे आपला प्रतिसाद टाकायचा किंवा आपला धागा काढायचा आणि पुढे निघून जायचे. त्याला कोणी चांगले वा वाईट म्हटले किंवा त्यावर काय प्रतिसाद आले याचा विचार मनात आलाच नाही पाहिजे.