डायलॉगबाजी...

खरंय

ती झिंग कधीच न उतरो ही शुभेच्छा!

वा अगदी

सही वर्णन! मस्त

मस्त लिहिलंय.

सहीच रे!!! किती घालमेल एव्हढ्या श्या पोरी च्या मनाची.. छान लिहिलंयस!!

मस्त

छान

किती घालमेल एव्हढ्या श्या पोरी च्या मनाची>>> खरच

मस्तय

मस्त रे!! हे असंच मी देखिल अनुभवतोय सध्या. मराठी कविता सादर करायची आहे. पाठांतर, अभिनय छान होतोय. पण.. सर काल म्हणाले की कवित 'गातेस' असं वाटतय. मग आम्हाला टेंशन आलंय. सिलेक्ट होऊ की नाही याचं. गेल्या वर्षी सिलेक्ट झाली नव्हती तर खुप वाईट वाटलेलं. म्हणुन यंदा जोरदार प्रॅ़क्टीस केलीये., बघुया.

लोल. मस्तच !

खुपच क्युट

एवढुश्या लहान बाळांना एवढा ताणतणाव का सहन करावा लागावा ? नाही मिळाली संधी तर घरी, सोसायटीत, मित्रमंडळीत कला सादर करू द्यावी. लहान मुलांचे हिरमुसलेले चेहरे बघवत नाहीत.

छान लिहीलय...
वाचता वाचता मलाच वाटत राहील हिला dialogue मिळू दे रे देवा शेवटी

अगंगं! काय त्या लहनश्या जीवाची घालमेल.

वाचता वाचता मलाच वाटत राहील हिला dialogue मिळू दे रे देवा शेवटी >>>>>>>>>> +१

मस्त लिहिलेय

माझे असे एक दोनदा हिरमोड झालेत . पण नंतरच्या झिंगेपुढे हिरमोडाना माफ़ करुन टाकलेय

छान लिहिलयं!

छान लिहीलंय.

छोटंसच काही, पण त्या त्या वयात किती अप्रूप असतं नं !

क्यूट!
छोटंसच काही, पण त्या त्या वयात किती अप्रूप असतं नं ! +१

छान लिहिलंय..

वा! पूर्वीचे काही आठवले या निमित्ताने.
छान लिहीले आहेस.

हे आजच वाचलं मी.

गजानन, खूप छान लिहीलंयत, अगदी पटलं. आपलं बालपणही आठवलं. असंच काहीसं फिलिंग असायचं आपल्याला नाटकात/नाचात वगैरे सिलेक्ट करणार/करणार नाहीत याची वाट बघताना.

आपल्याला नाही सिलेक्ट केले तरी काही वेळातच हे विसरुन जात असू पण आता आपल्या मुलांचं हिरमुसलेपण सहन होत नाही. असं वाटतं की त्यालाही संधी मिळावी.

माझ्या लेकाच्या शाळेत गॅदरिंगच्या वेळी १००% पार्टिसिपेशन हा नियमच आहे. प्रत्येक मुल हे स्टेजवर येऊन पर्फॉर्म करणारच असतं, त्यामुळे असे प्रसंग गॅदरिंगच्या वेळेस तरी येत नाहीत.

लेख आवडला, रिलेट करता आला.

खूप छान लिहीले आहे. खरचं लहान मुलांना पण किती ताण असतो ना ? बघवत नाही.

माझी मुलगी लहान असताना गरबा नाचता येत नाही म्हणुन रडत रडत घरी आली होती. मीच किती हिरमुसली झाले होते. मुलीकडे तर बघवत नव्हते.

पण त्या नंतर तिला नाचाच्या क्लासला घातलं त्यामुळे पुढच्या वर्षी तिला छान गरबा जमला. तेव्हा तिला नाचताना बघुन आम्हाला किती आनंद झाला होता त्याची आठवण आली.

मस्त लिहिलंय गजानन. खरंच मुलांना अशा छोट्या गोष्टीत हिरमुसलेलं बघवत नाही आणि त्यांची समजूत काढायला शब्दही सापडत नाहीत.

छान लिहिलय.

मस्त लिहिलंय गजा. आरोहीच्या आनंदाने अख्ख घर आनंदून गेलं असेल. तिला म्हणावं एकदम कॉंफिडंटली म्हण.

हे वाचलंच नव्हतं .. छान लिहीलंय ..

मी शाळेत असताना कुमार कला केन्द्र तर्फे (हीच संस्था असावी .. नाव नीट आठवत नाही) आंतरशालेय नाट्य स्पर्धा असायच्या .. शाळेतली "अ‍ॅक्टींग" येणारी नावं ठरलेली होती आणि सहसा तीच असायची शाळेच्या स्पर्धेसाठीच्या नाटकात .. माझी खूप इच्छा होती दिनानाथ मंगेशकर नाट्यगृहातल्या स्टेजवर जिथे स्पर्धा होत असे तिकडे स्टेजवर एकदा आपल्यालाही जायला मिळावं .. पण कधी सिलेक्शन झालं नाही .. एका वर्षी नाटकाची मेन थीम अशी होती की शाळेचा एक वर्ग पिकनिक करता गोव्याला जात आहे आणि त्या प्रवासात घडलेलं नाट्य दाखवायचा प्रयत्न केला होता .. कसलेही प्रॉप्स न वापरता हा प्रयोग केला होता आणि प्रयोगाला बक्षीसही मिळालं होतं त्या वर्षी .. तर ह्या नाटकासाठी मास रिकृटमेन्ट केली होती बरिचशी मुलं आमच्यापेक्षा एक वर्ग मोठ्या असलेल्या वर्गातून निवडली होती आणि आगेमागे असलेल्या इयत्तांमधून काही "प्रेझेन्टेबल (?)" चेहरे निवडले होते .. परत एकदा मला खूप आशा होती की किमान ह्यावर्षी तरी स्टेजवर जायला मिळेल (क्राउड मधून) पण नाहीच झालं त्या वर्षीही सिलेक्शन .. माझ्या दोन अगदी क्लोज मैत्रिणींचं सिलेक्शन झालं .. त्यावर्षी एकटीने ऑडियन्स मधून नाटक बघताना खूप हिरमुसले होते ..

(किती लहान वयात असे अनुभव येणं ओके आहे हे मला माहित नाही .. पण शेवटी हे अनुभव येणारच बाहेरच्या जगात .. तेव्हा मनासारखं नाही झालं आणि ते मनासारखं करून घेणं आपल्या कंट्रोल मध्ये नसेल तर ते विसरून "मूव्ह ऑन" करता येणं महत्वाचं .. हा लाईफ एक्स्पिरिअन्स खूप महत्वाचा आहे असं मला वाटतं .. :))

ह्यावर्षी खारूताई व्हायला मिळणार हे ऐकून मस्तच वाटलं .. डिस्ने वगैरे सारख्या भारतातल्या थीम पार्क्स मध्ये चिपमंक्स वगैरे चे कॉस्च्युम्स घालून पोरांचं मनोरंजन करणारे असतीलच ना? त्यांच्यासारखा कॉस्च्युम मिळवता येईल का?

छान लिहीलंय !
<< व्हाय ऑलवेज दी जीव हॅज टू गो टू टांगणी.>> लहान मुलांसाठी व पालकांसाठी एक वैश्विक अनुभूतिच असावी ही !!