चंद्रनंदन

खूप छान लेखन!

लेख वाचतानाच युट्युब लिंक ओपन केली होती. अद्भुतरीत्या वाजवलेलं आहे. बाकी शास्त्रीय संगीतातलं इतकं काहीच कळत नाही, पण वाचायला फार आवडलं. लिहत रहा.

कुलू, मला राग वगैरे एवढं काही कळत नाही पण तुम्ही किती सुंदर आणि ओघवतं लिहिलंत त्याबद्दल खरंच ___/\___.

तुमचं लिखाण एवढं सुरेख आहेना की वाचत राहावं असं वाटतं.

आता लिंक ऐकते तुम्ही दिलेली.

वा! किती सुरेख लिहिलंय. ऐकतेय आणि अनुभवतेय.....

ओके कुलू.

ऐकली लिंक. शब्द नाहीत माझ्याकडे. मस्त सुरेल संध्याकाळ.

खूप छान लिहिले आहे कुलु.
वर अनेकांनी म्हणल्याप्रमाणे संगीतातील गुंतागुंत समजत नाही पण वेगवेगळ्या रागांनी - किंवा एकाच रागाच्या वेगळ्या सादरीकरणामुळे - मनात अनेकानेक प्रतिमा जागतात इतके अनुभवू शकतो.
खरेतर एका कलेला दुसर्‍या कलेच्या माध्यमातून व्यक्त करणे फार अवघड, पण तुला ही किमया सहजसाध्य आहे. त्यामुळे तुझ्याइतक्या उत्कटतेने हा राग उमगत नसला तरी तुझी उत्कटता मात्र या अलवार शब्दांमुळे सहज प्रत्ययास येत आहे.

कुलू, मला राग वगैरे एवढं काही कळत नाही पण तु किती सुंदर आणि ओघवतं लिहिलंत त्याबद्दल खरंच _^___ >>++१११

मस्त लिहिले आहेस... किती मनापासुन लिहितोस.. सुंदर्

शुभेच्छा तुला पुढील लिखाणाला.

कुलू छान लिहिलंस. निवांतपणे ऐकणार हा राग. (प्रथमच)

Lekh awadla.

खुप सुंदर ! हि लिंक घरी गेल्यावर ऐकेनच... आता लिहायला सुरवात केलीच आहेस तर लिहित रहा.

पौर्णिमेच्याच रात्री समुद्रकिनारी वाळूत आठदहा रसिक मित्र सहलीच्या निमित्ताने एकत्र जमले आहेत....विविध विषयांवरून चाललेल्या त्या गप्पा आणि सोबतीला पौर्णिमेची अधिक समुद्राची गाज अविरतपणे साथीला आहेत आणि कुणीतरी अगदी आतुरतेने कुलदीपला रागदारीबद्दल बोल रे,...अशी सूचना करीत आहे आणि मग कुलदीप तितक्याच आत्मियतेने सुरू करतो, पौर्णिमेच्या साथीसोबत..."...खरं तर आजपर्यंत मी कधीही ठरवून वगैरे राग ऐकला नाही. काळवेळ आणि ऋतूनुसार जो योग्य वाटेल तोच नेहमी ऐकत आलो....." आणि पुढच्याच क्षणाला सारे श्रोते त्या प्रवाहात भान हरपून बसतात....चंद्रनंदनाची मोहमयी जादू कुलदीप उलगडत जातो....कसे ते वरील लिखाणात आले आहेच.

खूप सुंदर....इतके की मनावर एका कारणाने आलेली उदासीनता लेख वाचताना कुठेतरी लुप्त होऊन गेली आणि उरली सोबतीला ती चंद्रनंदनपासून लाभलेली शुद्ध सौंदर्याची भावना.

अमेय आणि अशोकमामा सुंदर प्रतिसाद.

kulu,

>> वादकाच्या प्रतिभेचा प्रवाह एखाद्या रागात इतकां संहत असतो का की तो ऐकणार्याच्या मनातही तसाच झिरपत
>> जातो? की वादकाच्या प्रतिभेची बाधा श्रोत्याला पण होते ?

दोन्ही प्रश्न एकच आहेत. आणि त्यांचं उत्तर हो आहे. कसं ते किशोरीबाई आमोणकरांच्या स्वरार्थरमणी ग्रंथात दिलं आहे. त्याचा काही भाग इथे सापडेल : http://www.maayboli.com/node/7457

या धाग्याच्या खाली माझी रिक्षा आहे : http://www.maayboli.com/node/7457#comment-3136124
तीत भावसंक्रमण कसं होतं ते उलगडून सांगितलं आहे. तुम्ही ज्याला 'वादकाच्या प्रतिभेचा प्रवाह श्रोत्यांच्या मनात झिरपणे' म्हणता त्याला किशोरीबाई 'भाव प्रतीयमान होणे' म्हणतात.

असो.

लेखाबद्दल लिहायचं राहूनच गेलं. लेख अतिशय तरल आणि ओघवता आहे. थेट आत भिडतो. म्हणूनच तुमच्या प्रश्नाचं उत्तर द्यायची उर्मी दाटून आली. मला शास्त्रीय संगीतातलं काहीही कळंत नाही. पण त्याविषयी वाचायला आवडतं. अशाच लिहित्या राहा!

आ.न.,
-गा.पै.

एक अशी मींड कोमल धैवतावरून गंधारावर घेतलीय काबरांनी, जसं की पानगळ होताना एखादं सोनेरी पान अलगद जमिनीवर पडावं आणि धुळही उडू नये! >>>> क्या बात है .... तुझे लेखन हीच एक मैफिल बनून रहाते यार ....

कुलु, केवळ अप्रतिम. एखाद्या जमलेल्या खयालासारखाच उतरलाय लेख. अलि अकबर खा साहेबांचे एक सरोदिया शिष्यं इथे सिडनीत अनेक वर्षं होते. त्यांच्या कडून चंद्रनंदन ऐकलाय, बडे खा साहेबांचीच चीज. राग खरच सुरेख आहे.
लिन्क घरी जाऊन ऐकेन.

नक्की एकणार आहे पण तू जे लिहिलस ते फार आवडलं!

कुलू, आम्हाला समृद्ध करतोयस.
कोजागिरीचं, पूर्ण चंद्राचं ते सगळं तू अनुभवलेलं इथे वाचताना समोर उलगडत जातंय.
मींड हा प्रकारच मुळात नजाकतीचा आहे, वेग नियंत्रणात ठेवून झोका घेणे ही अशक्यप्राय गोष्ट आहे आणि ती अनुभूती केवळ गायन-वादनातूनच मिळू शकते. त्यामुळे ही मुद्दाम उल्लेख केलेली मींड ऐकण्याची खुप उत्सुकता आहे.

राग ऐकलेला नाही. लिंक घरी जाऊनच ऐकावी लागेल. मी इतर ठिकाणी म्हणाले तसं तुझे लेख वाचण्यासाठी आणि आता तू त्यात दिलेल्या लिंक्स ऐकण्यासाठीही एक माहौल आणि मनाचाही निवांतपणा लागतो. जाता जाता वाचण्यासारखा प्रकार नसतो किंवा पटकन नजर फिरवली असंही करता येत नाही. मुद्दाम सवड काढायला लावतोयस ही आनंदाची गोष्ट आहे

फार सुंदर लिहिलंय. यू-ट्यूब लिंक पण लाजवाब.

मला रागदारीतलं अ, ब, क देखील कळत नाही; पण तुम्ही लिहिता ते वाचायला खूप आवडतं.

कुलू मी तुझं लिखाण वाचलं नव्हतं. मला ही शास्त्रीय संगितातले बारकावे कळत नाहीत. पण तुझा लेख हा लेख नसून शब्दात उतरलेली अनुभूती आहे.फारच सुरेख आणि सुरेल लिखाण.

फारच छान !
एकदा भेटायला हवे तुला कुलू...

>>किशोरीताईंचा बागेश्री ऐकल्यानंतर जर कुणी मला विचारलं की कसं वाटतंय तर त्या प्रश्नाला दु:ख वाटणे, आनंद >>वाटणे यापेक्षाही "मला बागेश्री वाटतय" हेच उत्तर असू शकेल.
अगदी अगदी !!!