होणार मूर्ख मी हे बघुनी

बेफीजी मग पुढे काय होतं?

बेफी

बेफी रॉक्स. अनुमोद्न. अगदी पिट्स आहे हे.

बेफी

बेफी..

बायकांनो............... आपापल्या नवर्यांना सांगा की एक टिव्ही किचन मधे सुध्दा लावुन द्यावा....
डिश टिव्ही असेल तर दुसर्या कनेक्शन साठी अवघे १६० रुपये महिना लागतात..
इतकी शुल्लक किंमत ते आनंदाने खर्च करतील

अत्याचारांचा रिपीट टेलिकास्ट...... रात्री एका नायिकेचा अमूक एक सीन बघायचा राहिला म्हणून संपूर्ण एपिसोड परत दुपारी बघायचा......

अशोक जी
"मालिका बघणे वा न बघणे....ह्या बाबी ना शहाणपणाच्या ना मूर्खपणा ठरविण्याच्या बाबी मानल्या जाऊ नयेत"
हा मुद्दा एक्दम् पटला. "मी असल्या मालिका पहात नाही" असं एकीकडे म्हणायचं आणि त्या "रद्द्ड्, अवास्तव आहेत" असंही म्हणायचं यातला विरोधाभास लक्षात घ्यावा ! न पहाताच हे कसं काय् कळतं बुवा?

लोक एन्जॉय करत आहेत त्यांना करू देत एन्जॉय!......:हाहा:

असल्या रद्दड मालीका का पहातो? उत्तर वरती आहेत डॉ. अशोक.

अहो तुम्हीच विचार करा पूर्वी निखळ मनोरन्जनाच्या दाने अनारके( नीना गुप्ता, अजीत वाच्छानी), इधर उधर, नुक्कद, बुनियाद, रामायण, महाभारत, व्यमकेशबक्षी,,चुनौती अशा सरस सिरीयल होत्या, तसे कथानक का येऊ नये? असन्भव सारखी दर्जेदार सिरीयल का बनु नये?

आजकाल भुताच्या नावाखाली काय पण दाखवतात. काय तर म्हणे एक तास भूताचा.:अओ: ते भुतड एका तासात कसे सन्पेल? भूतच ते, २४ तास मानगुटीवर नको का बसायला?:खोखो: इथे माबोवर ती गानु आज्जी किती तरी दिवस पच्छाडते ?

प्रश्न पहाण्याचा नाही तर दर्जेदार सिरीयल का नाहीत याचा आहे.:अरेरे:

पिंपळपान नामक मालिका होती. अशा साहित्यावर आधारीत मालिका का येऊ नयेत?

पिंपळपान- उत्कृष्ट मालिका. वेगवेगळ्या कथांचं सादरीकरण होत त्यात.

पिंपळपान, कथाकथी, अग्निहोत्र, रेशीमगाठी

रेशीमगाठी रेशीमगाठी
निश्ब्द भावना ही
अर्थास जन्म देती
जेव्हा जुळुन येती
नाजुक रेशीमगाठी

लोकांना असल्या मालिकात रमायला आवडत कारण त्यांच्या मेंदूची ती गरज असते. सुबोध जावडेकर यांच्या मेंदुच्या मनात या पुस्तकात माणुस अशा साहित्यात किंवा मालिकात एकदम तादाम्य कसा पावतो याचे स्पष्टीकरण दिले आहे. पुलंच्या रावसाहेब मधे चित्रपट कथा लेखनात जसे अरुंधती पात्राभोवती कथा गुंफताना रावसाहेब करतात तसं!

"लोक एन्जॉय करत आहेत त्यांना करू देत एन्जॉय!"
चला, म्हणजे या धाग्याचा उद्देश् फक्त् एन्जॉय करणे आहे हे स्पष्ट् झाले. माझा आपला गैर्समज् झाला की इथं काही विचारमंथन वगैरे चालू आहे !! बेफी जी चुकलोच् मी !

डॉ अशोक, ह्या सिरीयल्स आपण घरी असलो की अधूनमधून समोर चालू असतात. बाजूच्या रूम मधे बसून दुसरे काही करत असलो तरी ऐकू येतात (आणि मजेदार वाटल्याने कान झाकून घेणे, दार बंद करणे हे केले जात नाही ). तेवढ्या एक्स्पोजर मधून जे वाटते ते लिहीले जाते. हे माझे उदाहरण.

या सिरीयल्स पाहणारे मूर्ख आहेत ई. कॉमेण्ट्स मी तरी कधीच केलेल्या नाहीत, करणार नाही.

गंमत आहे.... गिळून सागराला, जाळीन् मी सूर्याला... अशा किंवा तत्सम कविता चालतात्, गझला टाळ्या मिळवतात. वास्तववादी असायची अपेक्षा फक्त नाटक, चित्रपट आणि मालिका यांच्या कडून !!>>> अजिबात नाही. काय दाखवायचेय ते दाखवा. ते किमान पहिल्यांदा पाहताना प्रेक्षक खिळून राहील, किमान उत्सुकतेने पाहील असे तरी दाखवा. पहिल्यांदाच पाहताना मुख्य सीन्स मधल्या अनाकलनीय गोष्टी दिसू लागल्या तर कलाकृतीतच गडबड आहे ना?

गंमत आहे.... गिळून सागराला, जाळीन् मी सूर्याला... अशा किंवा तत्सम कविता चालतात्, गझला टाळ्या मिळवतात. वास्तववादी असायची अपेक्षा फक्त नाटक, चित्रपट आणि मालिका यांच्या कडून !!>

त्या गझला आणि कविता तुमच्यासमोर बसून कुणि जबरदस्तीने वाचतं का?
सिरिअलच्या बाबतीत ते होतं. नाईलाजाने पहाव्या/ऐकाव्या लागतात. हा फरक तुम्हाला समजत नसेल तर कठीण आहे,

बेफी, हे माबोवरचे डॉक्टर असे का हो?

गप्पिष्ट....

"त्या गझला आणि कविता तुमच्यासमोर बसून कुणि जबरदस्तीने वाचतं का?
सिरिअलच्या बाबतीत ते होतं. नाईलाजाने पहाव्या/ऐकाव्या लागतात. हा फरक तुम्हाला समजत नसेल तर कठीण आहे "

टीव्हीला बटन् असतं आणि बघायचं नसेल् तर् तो बंद् करता येतो ! ऐकायचं नसेल् तर् दूर् जाऊन् बसता येत् ! आता हे ही समजत् नसेल् तर... अवघड आहे ! नावच् गप्पिष्ट असेल् तर् असल्या बालीश कमेण्ट्स् अपेक्षितच आहेत !

अहो अशोक, असं नाही करता येत.
घरातली ज्येष्ठ मंडळी बघतातच.
त्यांच्याबरोबर बसून मालिका पाहिल्या नाहीत तर त्यांना रागही येतो.
(सगळे मस्तं सिरीयल बघतायत तर ही बसलिय मोबाईलमध्ये डोळे घालून अश्या कॉमेंटही येतात.)
परत ज्येनाना कमी ऐकू येतं म्हणुन मोठ्याने लावावा लागतो टिवी.

या सिरियल्स चालू असताना घरातल्या माणसांचे विविध गट पडलेले असतात.

गट १: पूर्ण आहारी गेलेले. ही मंडळी मुहूर्त साधून बरोब्बर त्या वेळी, ते चानेल लावणार आणि HMV च्या रेकॉर्डवरील 'हिज मास्टर्स व्होईस' मुद्रा धारण करून टीव्ही कडे डोळे लावून बसणार.

गट २: सिरीयल समोर बसून सहन करत (आणि हे गट १ ला सतत दाखवून देत) मध्ये ब्रेक व्हायची वाट पाहणार आणि त्यात रिमोट घेऊन news चानेल लावणार. गट १ भिंतीवरच्या घड्याळात तेल घालून लक्ष देत २०-३० सेकंद आधीच 'लाव ना तिकडं', 'नेमकं ती जिन्यावरून पडते ते जाईल माझं' वगैरे चा धोशा लावणार. गट २ 'चुकून' दुसरीच २-३ चानेल बदलत मग नाईलाजानं मूळ चानेल वर येणार.

गट ३: उगीच येता जाता 'लागलं का तिचं लग्न?', 'सापडला का तिचा हार?' विचारून गट १ ची एकाग्रता भंग करणार. काही-काही वेळा गट १ आणि टीव्ही यात खग्रास स्थितीत उभं राहून त्यांना चिरडीला आणणार.

गट ४: सिरीयल पाहणाऱ्यांना निमूट खाद्यपदार्थ पुरवणार. मध्ये मध्ये गट १ चे निरोप परस्पर दाराबाहेर आलेल्या लोकांना देणार, फोन उचलून परस्पर डोळ्यांच्या खाणाखुणा समजून पलीकडच्या मंडळींना 'नंतर करा', 'उद्या करा' वगैरे सांगणार.

गट ५: घरातल्या अंघोळीला गेलेल्या मेंबर कडे आलेले आणि खोळंबलेले पाहुणे. हे बिचारे कसाबसा सिरीयल मध्ये रस आहे असं दाखवत एकतर पुन्हा पुन्हा मोबाईलशी चाळा करत समोरच्या ग्लासातलं पाणी घोट-घोट पीत असतात.

मुंगेरीलाल परफेक्ट! आम्ही गट-६ वाले म्हणजे. दुसर्‍या रूम मधे किंवा तेथेच बसून जे चालले आहे त्याची तेथे व येथे थट्टा करणार

मुंगेरीलाल
भारतात गेलेलं असताना गट ३ची मेंबर झाले होते.

मी गट ७ मध्ये :टीव्ही पाहायला टीव्हीच नसल्याने केवळ माबोवरचे धागे आणि प्रतिसाद वाचातो मी
...दुधाची तहान ताकावर !!!

नावच् गप्पिष्ट असेल् तर् असल्या बालीश कमेण्ट्स् अपेक्षितच आहेत !
<<
अशोक सर,
अगदी योग्य विश्लेषण. यांचे पूर्वीचे नांव तुम्हाला ठोउक आहे की नाही कुणास ठो उक..
*
साती,
ज्येना व घरात टीव्हीबद्दलचे तुमचे बरोबर आहे, तरीही सर वेगळे काही सांगत आहेत. पण ते गझलांसंबंधात आहे. सरांच्या स्वतःच्या अने कसदार गझला/कविता आहेत, तरीही गझलांसंबंधी असल्याने ते स्वयंघोषित सम्राटांना मान्य नसावे.
*
आता, माझ्या घरी स्वकमाईतून विकत आणलेला टीव्ही असल्याने, 'तुम्हाला टीव्हीमधले काय कळते?' असा प्रश्न विचारणार्‍यांना अ‍ॅडव्हान्स फाट्यावर मारूनः

आमच्या घरात आपल्या खोलीचे दार बंद करून टीव्ही पहाण्याची सोय आहे. इतरांना त्रास होऊ नये म्हणून.
मुलांच्या अभ्यासाच्या वेळी टीव्ही बंद ठेवण्याचे पथ्य सर्व लोक पाळतात.
मुलांना कधीच टीव्ही पहाण्याची बंदी घालण्यात आली नव्हती, पण टीव्ही हे रिकामा वेळ असेल तरच पहाण्याची वस्तू आहे हे सर्व अ‍ॅडल्ट्सनी प्रत्यक्ष उदाहरणातून दाखवऊन दिले.

धन्यवाद.

गट क्रं ८ : स्थितप्रज्ञ - मालिका कुठेही चालू असली तरी आणि त्या बद्दल विविध बाफ वर जोरदार चर्चा चालू असली तरी पाहून / चर्चा करून काय फरक पडणार? त्या पेक्षा त्या वेळाचा इतर वापर करणारे.

----------

मला त्या मराठी / हिंदी मालिका झेपत नाहीत. आणि घरी आई वडिल आले की मी त्यांच्यावरच दादागिरी करून त्यांना पाहू देत नाही. पण रिटायर माणसांचा तो एक टाईमपास असतो त्यामुळे ते पाहत असतील तर काही प्रॉब्लेम नाही.

पण

जेंव्हा पानं च्या पानं भरून इथे एखाद्या मालिकेची चर्चा केली जाते (रोजच्या एपिसोडवर) ते पाहून गंमत वाटते. करमणूक म्हणून पाहणे आणि त्यातच वाहून जाहून त्याचीच चर्चाही करणे हे दोन्ही वेगळे. बाकी मलाही काही मालिका खूप आवडतात जसे फ्रेन्डस, बिग बँग, साईनफिल्ड वगैरे पण त्यावर जर प्रत्येक एपिसोडवर चर्चा झाली तर मात्र बहुदा माझ्याच्याने चर्चा केली जाणार नाही.

केदार .. प्रत्येक भागावर चर्चा ह्याबद्दल पटले.

काही वर्षापुर्वी जरा जास्त सवय लागली होती. २-३ मालिका संध्याकाळी पाहिल्या जायच्या. फक्त इंग्लिशचा (परदेश असल्याने साहजिकच) मारा होत असल्याने कुठेतरी ते हिंदी पहाणे बरे पण वाटायचे. नंतर ध्यानात आले की घरी कोणी आले असताना पण तसे होत होते, तेव्हा बंद केले. रेकॉर्ड करुन नंतर वेळ मिळाला की पळवत पहाणे सोपे पडते असे लक्षात आल्यावर १-२ मालिका तशा पहाणे चालु आहे. दम कशातच नाही हे अगदी मान्य. तरी संयम नाही केला तर addit व्हायला वेळ लागत नाही. पण स्वयंपाक करताना टीव्ही लागतो म्हणजे कंटाळा न येता पटापटा पोळ्या बडवल्या जातात.