Submitted by अश्विनीमामी on 2 April, 2013 - 06:14
नव्हतास कधी तू जेव्हा
मी जगून मोकळी झाले.
तुझी वाट पाहता पाहता
सगळेच भोगून जाहले.'
हे जगणे माझे आहे
ह्या वस्तू, ह्या अनुभूती.
शोधुनी ना सापडती
एकत्र क्षणांच्या स्मृती.
मृगजळापरी ते जगणे
अव्यक्त वेदना होते.
आता खर्या मनाने
मी माझे विश्व सजविते.
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
(No subject)
छान
छान
छान लिहीता मामी. लिहीत जा..
छान लिहीता मामी. लिहीत जा..
निगेटिव विषयाचा पॉझिटिव शेवट.
निगेटिव विषयाचा पॉझिटिव शेवट. छान अश्विनीमामी.
कविता मला मनाला चटका लावून
कविता मला मनाला चटका लावून गेली पण त्यातील सकारात्मकता अधिक भावली
(No subject)
हे कन्फेशन आहे असे
हे कन्फेशन आहे असे जाणवले.
कमी शब्दातली चांगली अभिव्यक्ती.
खूपच चांगले,उत्कटतेने लिहिलेय
खूपच चांगले,उत्कटतेने लिहिलेय अश्विनीमामी,लिहीत जा.
(No subject)
पोचतेय...
पोचतेय...
कळत नाही आहे ! नव्हतास कधी तू
कळत नाही आहे !
नव्हतास कधी तू जेव्हा
मी जगून मोकळी झाले. >> आनंदा सबोधले आहे कि व्यक्तिला कळत नाही
मग
खाली-- सर्व भोगून जाहले म्हटले आहे. -बरोबर बोध होत नाही !
पहिल्या २ ओळी एका गाथेचा विषय
पहिल्या २ ओळी एका गाथेचा विषय आहेत! अमा,