कधी वाटतं....

कधी वाटतं,
कविता लिहावी
कल्पकतेनं माझ्या, रसिकांच्या मनाची तार छेडावी
पण जर उमगलंच नाही कुणाला
आणि कुणी माझाच तंबोरा फोडला तर.... ?
मग मी आवरतं घेतो !

कधी वाटतं,
कथा लिहावी
व्यथा दडलेली,कुणा नडलेली ...बाजारात मांडावी
पण त्यातलं पात्र म्हणजे, मीच वाटलो कुणाला
आणि कुणी माझीच कानउघाडणी केली तर....?
मग मी आवरतं घेतो !

कधी वाटतं,
विनोदी लिहावं
मी हसलो,कसा फसलो,..हे लोकां सांगावं
पण त्यात हास्यास्पद वाटलंच नाही कुणाला
आणि कुणी मलाच बुकलून रडवलं तर....?
मग मी आवरतं घेतो !

कधी वाटतं,
ललित लिहावं
थोडक्यातच का होइना...मला आवडलेलं मांडावं
झालाच तर कुण्या विचारवंताशी संवाद साधावा
पण संवादाच्या पोटी वादच जन्मला तर..?
मग मी आवरतं घेतो !

कधी वाटतं
भुतकथा लिहावी
दुष्टावर सुष्टाचा विजय दाखवुन अंधश्रध्दा दुर करावी
कुण्या वाचकाला माझं तंत्र आवडलं नाही
आणि त्यानं मांत्रिकाच्या मदतीने, मझ्यावरच करणी केली तर....?
मग मी आवरतं घेतो !

कधी वाटतं
प्रवासवर्णन लिहावं
जग किती सुंदर आणि अजब आहे, ही अनुभुती वाटावी
कुण्या खवचट वाचकाला ते नाही रुचलं
आणि "तु रे कशाला तिकडं कडमडलांस?", विचारलं तर....?
मग मी आवरतं घेतो !

कधी वाटतं
गावरानी लिहावं
आपल्या मातीचा उत्कट गंध पसरावा
रांगडी असली तरी "आपली माणसं", त्यांचा परिचय द्यावा
पण कुणी मलाच 'गावंढळ कुठचा!', म्हणुन दगडं मारली तर...?
मग मी आवरतं घेतो!

कधी वाटतं,
कला दाखवावी
कौशल्य पणाला लावून स्वनिर्मीतीची होडी सागरात सोडावी
पण बांधणी मजबूत नाही म्हणुन, कुणी ती बुडवली तर...?
मग मी आवरतं घेतो !

कधी वाटतं
चर्चा करावी
दिवस आधी कि रात्र?,कोंबडी आधी कि अंडं?
यासारख्या निरर्थ प्रश्नांची उत्तरे शोधत ती चर्चा रंगवावी
पण चर्चा सोडुन माझ्याविरुध्द मोर्चा वळला तर.....?
मग मी आवरतं घेतो !

कधी वाटतं,
राहूदे सगळं
प्रामाणिक दाद द्यावी
मत तरी मांडावं, पटलं असेल तर हो, नाही तर नाही म्हणावं !
पण कुणाला माझं पटलं नाही , आणि माझेच पाय ओढले तर...?
मग मी आवरतं घेतो !

कधी वाटतं
मैत्री करावी
दु:खे हलकी करावी अन आनंद द्विगुणीत करावे
पण कोण असेल सावजांच्याच सदैव शोधात
म्हणाला 'चल दोस्तीत खेळूया एक कुस्ती ' , तर...?
मग मी आवरतं घेतो !

कधी वाटतं
कंपू बनवावा
तुझं कसं?माझं असं!हे बाबा असंच!.. बोलून परिचय वाढवावा
पण कंपूतली जनता माझ्या खांद्यावर बंदुक ठेवुन चालवू लागली
आणि माझा खांदा(किंवा मलाच) निकामी केला तर....?
मग मी आवरतं घेतो !

कधी वाटतं
मायावी रुप घ्यावं
कात टाकलेला साप होउन कडकडून चावावं
नडलेल्या सापावर मुंगुस होउन ,तोंडसुख घ्यावं
पण माझे खरे रूप, मीच हरवून बसलो तर ...?
मग मी आवरतं घेतो!

कधी वाटतं
माझा मी व्हावं
माझ्या असण्याला अर्थ नसला तरि नसण्याची पोकळी मिटवावी
कधी अकस्मात गेलो ....निरोप न घेता....तरी
कुणी एवढंतरी म्हणेल, "तो एक महाभाग होता रे !"
मग मी अनावर होतो...आणि बेछूट सुटतो !
-----------------------------------------------------------
प्रकाश