निसर्गाच्या गप्पा (भाग ११)

मागे साधनाच्या घरच्या कलिंगडाचे फोटो बघितले होते त्यावरुन आठवले.
इथे गेल्या २ महिन्यापासून पावसाळी वातावरण आहे. दुपारच्या सुट्टीत आमच्याच कंपनीतील कामगारांनी कलिंगडे खाउन ज्या बिया फेकल्या होत्या, त्याचे बरेच वेल तयार झालेत. काल बघितले तर त्यांना आता मोसंब्याएवढी कलिंगडे पण लागली आहेत. आता ती किती मोठी होतील, ते बघायचेय.

. ऑफिसमधल्या एका झाडाचे आंबे खुप गोड आहेत. ते मला दिले जातात>>>>>>>>>.दिनेशदा मज्जा आहे तुमची. मी आंब्याला मुकलो असं वाटायला नको.

आमच्याच कंपनीतील कामगारांनी कलिंगडे खाउन ज्या बिया फेकल्या होत्या, त्याचे बरेच वेल तयार झालेत. काल बघितले तर त्यांना आता मोसंब्याएवढी कलिंगडे पण लागली आहेत.>>>>>>>>..भगवान जब देता है, छप्पर फाडके देता है! आता खा हवी तेवढी कलिंगड.

माझ्याकडे सध्या जास्वंदाची खुप फुले येत आहेत... रंग पण खुप सुरेख आहे. लाईट गुलाबी रंगाची. नंतर एकदा
फोटो टाकेन.....

जिप्सी, तू म्हणतोस तसंच आहे. मुचकुंदाच्या बोटॅनिकल नावात खूप कन्फ्यूजन आहे. अजूनही निरनिराळ्या बोटॅनिस्टचे मत वेगवेगळे आहे. टेरोस्पर्मम अ‍ॅसेरिफोलियम आणि टेरोस्पर्मम सुबरीफोलियम यातला नक्की कनकचंपा कोण आणि मुचकुंद कोण हा वादाचा मुद्दा आहे. पण फुलं मात्र तू वर दिलेल्या दोन्ही प्रकारच्या पानांच्या वृक्षांची सारखीच असतात. शिवाय सुगंधपण सारखाच असतो. आहे की नै गंमत! पण आपल्या सर्वांची (निग वाल्यांची) एक गोष्ट खूप छान आहे; ती म्हणजे ह्या वादात आपण कुणीच पडत नाही तर फक्त आनंद घेण्यासाठी म्हणून ह्या चर्चा आपण करत असतो.

सध्या पांढरी सावर फुलावर आलीये. बर्‍याच वृक्षांवर पानोपान कळ्या लागल्याएत.

शांकली हा वाद पुराणा आहे.
वडगाव तीन आहेत या चालीवर, मुचकुंद दोन आहेत, असे आपण म्हणू या.

सर्व निसर्गप्रेमींना सुदुपार !
नमस्कार !

सगळे कुठे गेले ?

मी असतोच नेहमी ! जागूबाई सध्या बिझी आहेत.

या वर्षी महाराष्ट्रात तीव्र पाणी टंचाई जाणवेल का ? मुख्यमंत्रानी आतापासूनच तसे सांगायला सुरवात केली आहे. आतापासून आहे त्या पाणीसाठ्याचे नियोजन केले पाहिजे.

कसले नियोजन करताहेत कप्पाळ???

आणि शासनाने कितीही नियोजन केले तरी आपले काय?? आपण इथे कुठली गोष्ट संभाळून वापरतो? हा देश माझा आहे म्हणुन मी अमुक अमुक सार्वजनिक गोष्ट संभाळणार आहे हा विचार आपण करत नाही तर हा देश माझा आहे म्हणुन अमुक अमुक सार्वजनिक गोष्टीचा सत्यानाश करायचा मला अधिकार आहे हा विचार आपण करतो.

नेरुळला वंडर्स पार्क गेल्या शनवारी सुरू झाले. अतिशय सुंदर पार्क, जगातील सात आश्चर्ये तिथे मिनिएचर रुपात उभी केलीत. तिथली परिस्थिती पाहाल तर लाजेने मान खाली जाईल. 'हात लाऊ नका' असा बोर्ड लावलेला आहे, शेजारी सिक्युरीटी गार्ड उभा आहे, हात लाऊ देत नाही तरीही लोक हात लावून पाहाताहेत. काही उत्साही मंडळी गार्डशी हुज्जत घालताहेत, हिरवळीवरुन मुले धावताहेत, धावण्यासाठी वेगळी जागा आहे, पण नाही, आम्ही हवे तिथुनच धावणार.

बसण्यासाठी, खाण्यासठी वेगळी जागा आहे पण तरीही मिळेल तिथे बसुन, खास करुन राखिव हिरवळीवर बसुन पालक-बालक चरताहेत, चरल्यावर उरलेले अन्न आणि कागद तिथेच टाकताहेत. शेजारच्या कचराकुंड्या वाट पाहताहेत 'आमचा खाऊ आम्हाला द्या' म्हणुन, कोणाचे तिकडे लक्षही नाही.

वॉशरुममध्ये नळ वाहताहेत, लोकांना नळ उघडायला हात आहेत, बंद करायला नाहीत.. पाण्याचे छोटे तलाव केलेत नुसते पाहायला, लोक त्यात चक्क डूंबताहेत. मुले तिथेच कपडे बदलताहेत. ओल्या मुलांनी महिलांचे वॉशरुम नुसते पाणीमय करुन टाकलेय. मिनी रेल्वे ख-या रेल्वेपेक्षाही जास्त ओसंडुन वाहतेय. आपला नंबर येईतो वाट पाहायची तयारीच नाही कोणाची.

डोक्यावर हात मारुन घेतला हे सगळे पाहुन..... आपण फक्त परदेशातल्या पार्कांची स्तुती करायची, आपल्याकडे का नाही म्हणुन हळहळायचे. आणि मग शासनाने बनवुन दिले की पहिल्याच दिवसापासुन त्याचा सत्यानाश करायचा. वर कोणाला बोलायला गेले की, तेरे बाप का है क्या? हे ऐकायचे. हा देश सगळ्यांचा बापाचा आहे, आणि त्यामुळेच कोणाचाही नाही.

इतर बाफांवर मुलांवर संस्कार करायला हवेत हा उपदेश वाचला की हसू येते. कोणावर संस्कार करायचे? कोणी करायचे? इथे मनुष्यप्राणी म्हणुन जन्माला आले की काय करायचे ह्या बेसिक संस्कारापासुनच सगळी वानवा आहे, तिथे इतर संस्काराचे काय विचारता?

आमच्या एसवर यापेक्षा जास्त चांगले संस्कार आहेत आणि ते आम्ही केलेले नाहीत तर त्याच्या रक्तातच आहेत.

साधना, खरोखर हि मनमानी वृत्ती कुठून येते तेच कळत नाही. जे काही आहे ते आजच लुबाडून खायचंय, जणू काही जग उद्या खरंच बुडणार आहे !

सध्या माझ्या ऑफिसरुमच्या बाहेर वडाची फळे खायला बरेच पक्षी येतात. बुलबुल - लालबुड्या व रेड व्हिस्कर्ड, तांबट, व्हाईट आय, कोकिळ, मॅगपाय रॉबीन, हळद्या, शिंपी, इ.
पक्षी व आमच्यामधे सनफिल्म कोटेड काच असल्याने चांगले निरीक्षण करता येते (म्हणजे आम्हाला ते जवळून पहाता येतात पण पक्ष्यांना आम्ही लोक दिसत नाहीत). सर्व पक्षी प्रचंड चळवळ करीत असल्याने फोटो काढणे अशक्यच असते.
.....पण.....एक हळद्या (गोल्डन ओरिओल) जवळजवळ १५-२० मि. एका जागी बसून होता पण कॅमेरा मिळवून फोटो काढेपर्यंत महाराज हालचाल करु लागले - तेवढ्यात हे फोटो मिळाले ----

दिनेशदा,
राज्यातला या वर्षीचा दुष्काळ हा १९७२ पेक्षा भयानक आसेल अस काही जाणकार म्हणत आहेत, पण हिवाळी अधिवेशन आणि बाकीच्या अनेक (याहुन महत्वाच्या?) घटना,इतर विषयामुळे या विषायाकडे बघायला कुणाकडे वेळ दिसत नाही.खुप दिवसांनी मा.मुख्यमंत्र्यांनीच हा विषय काढला.

साधना,
तुम्ही लिहिलेल सगळीकडेच दिसतं, हा अगदी राग येणारा,विचार करायला लावणारा प्रकार/विषय आहे.
लोक जे चुकीच वागतात, मुळात ते चुकीचं आहे,इतरांना त्रासदायक आहे, हेच त्यांना कुणी शिकवलेल नसतं किंवा माहित नसतं अस मला वाटतं..

शशांकजी,
छान फोटो आणि माहिती ..

हळद्या किती गोड दिसतोय. दोनेक आठवड्यापुर्वी मी याच आकाराचा एक हळद्या पाहिलेला... अगदी अकस्मात हिरव्या पानांच्या आड दडलेला दिसला

हळद्या जेव्हा झाडात शिरतो त्यावेळी त्याचा पिवळा रंग कसला झळाळतो, नाही. अगदी सोनसळी रंग असतो तो.

अनिल,
७२ चा दुष्काळ आठवतोय मला. तांदळाचे भाव खुप वाढले होते. पण त्यावेळी निदान रेशनिंग तरी होते. आता तर तेही नाही. सरकारी गोदामात धान्य असेल किंवा ते आयातही करता येईल. पाण्याचे काय ?

साधना | 21 December, 2012 - 15:20
<<
चांगली पोस्ट.

झी मराठीवर मधली सुट्टीत पुण्याची राणी लक्ष्मीबाई मुलींची सैनिकी शाळा सुरू आहे, माझ्या ऐशूची शाळा

शशांक मस्त फोटो.
मला असं वाटतं की जेवढा लहान पक्षी तेवढा अस्थीर असतो आणि जेवढा मोठा तेवढा शांत असतो, त्याच्या हालचाली निवांत असतात व बराच वेळ एका जागी बसतो. त्या मुळे छोट्या पक्षांचे फोटो मिळवण कठीण जातं.

जो एस, नैरोबीला पक्ष्यांचा वेगळाच अनुभव येतो. तिथले मोठे मोठे पक्षी तर रस्त्यावरच्या ट्राफिक जॅममधूनही चालत फिरत असतात. आणि तिथल्या उद्यानातले पक्षी तर आपल्या पुढे पुढे करतात. माझा फोटो काढ, असे सांगताहेत असे वाटते. मी तिथले असे फोटो इथे टाकले होते.

आणि तिथल्या उद्यानातले पक्षी तर आपल्या पुढे पुढे करतात. माझा फोटो काढ, असे सांगताहेत असे वाटते. >>>> आपल्या भारतातील पक्ष्यांनी यातला चिमूटभर तरी धडा घेणे फार आवश्यक आहे - असे सर्व फोटोग्राफर्सना राहून राहून वाटेल...

शशांकजी छान फ़ोटो.

http://www.esakal.com/esakal/20121223/5033516553108092913.htm :हे वाचा

शोभा, मदत मिळेलच. या आजारातून मुले हमखास बरी होतात. आमच्या सोसायटीत एक केस आहे. आता त्या मुलाकडे बघून, त्याला लहानपणी हा आजार होता हे खरे वाटणार नाही.

http://www.maayboli.com/node/22217

शशांक, त्या धटींगण पक्ष्यांचे काही फोटो आहेत, या लिंक वर.

त्या धटींगण पक्ष्यांचे फोटो पाहिले आत्ताच - मस्त आलेत फोटो एकदम...

जूना आहे तो लेख. दुसरा भाग पण होता त्याचा.

इथही काही वेगळे पक्षी दिसताहेत. पण मी इथे आल्यापासून एकही कावळा बघितलेला नाही. आफ्रिकन कावळा, भारतीय कावळ्यांपेक्षा वेगळा असतो. आकाराने मोठा असतोच पण त्याचा गळा आणि पोट पांढरे असते. तो मला केनयात आणि नायजेरियातपण दिसला. पण इथे अंगोलात मात्र नाही.

प्रज्ञा१२३,
इथे सकाळ नॉट अलॉवड,त्यामुळे नंतर वाचेन

दिनेशदा,
छान माहिती
आज दुपारी बाजुला झाडांवर बसलेल्या दोन शांत कावळ्यांकडे माझ लक्ष गेलं, इथे नेहमी दिसत असलेले कावळे रंगाने गडद काळे दिसत नाहीत,कावळ्यांमध्ये देखील अनेक प्रकार असतील ना ?

आपल्याकडे राखी मानेचे आणि पुर्ण काळे ( डोमकावळे ) दिसतात. मुंबईला राणीच्या बागेत पुर्ण पांढरा कावळा पण आहे.

दुर्गा भागवत म्हणतात, कावळ्यासारखा सभ्य प्राणी नाही. त्यांचे मिलन कुणाच्याही नजरेस पडत नाही.

कावळा प्रचंड चाणाक्ष, सावध, हुशार वगैरे सर्व काही असतो. आपण एखादा पदार्थ खात असू तरच तो ते खाईल. इतर कुठल्याही पक्ष्यांपेक्षा त्याने स्वतःला आसपासच्या परिसराशी व्यवस्थित मिळवून घेतले आहे. आमच्या घराच्या जवळच पाचगाव पर्वती वनविहार भाग आहे. मी पूर्वी त्यात फिरायला जायचो तेव्हा लगेच तिथले कावळे ओरडून इतर प्राणी व पक्षी यांना सावध करायचे. कावळ्याचे फोटो काढणेही लवकर शक्य होत नाही - आपल्या हातातील कॅमेरा बघून तो केव्हाच पसार होतो - आपल्या हातात दुर्बिण, कॅमेरा असे काहीही असले तरी शंकेखोर कावळा लांब जातो व इतर पक्ष्यांनाही सावध करतो.

साधना.. हळहळ समजू शकतो...