चंद्रस्वप्न एकले

व्वा.. ..अफलातून भारतीजी!.. आख्खी कविता इतकी आवडली की काळजात कुठेतरी जपून ठेवावीशी वाटली.

.... आज खुप दिवसातून तुम्ही माझ्यासारख्या एका भुकेलेल्या वाचकाला भरभरून आनंद दिलात त्याबद्दल मनापासून धन्यवाद.

आपल्या या कवितेत ग्रेस यांच्या 'चंद्रमाधवीच्या प्रदेशामधील' मातीचा सुगंध आहे म्हणून ही विशेष आवडली.

अभिनंदन.

वा ऑर्फी मस्त प्रतिसाद ......

भारतीताई : मस्त कविता.
अप्रतीम गझल होवू शकली असती नक्कीच !!
काही काही ठिकाणीच वृत्त गडबडतेय बस्...बाकी मस्त

कवाफी एकदम नवीन अन् टवटवीतय.

खूप खूप छान

आवडली भारतीताई. विशेषतः चंद्रस्वप्न हा शब्द पण खूप सुरेख आहे. वहीत लिहून घेणार तुमची म्हणून.

ऐकायला आवडली.

मस्तच ... गाणं ऐकली.

मस्तच ... पुन्हा ऐकली.

"जनातला मनातला किती अपार गलबला
निजेत जागवेन मी चंद्रस्वप्न एकले " >> पोहोचलेच आत... माझ्या मनातला अर्थ जुळला इथे... आवडलीच!

(अजून यू ट्यूब वर पाहिलेली नाही)

पण कवितेतील पहिली द्विपदी मला आवडली.

(कलिंदनंदिनी नीट पाळायला हवे होते असे वाटून गेले. )

वा वा वा वा - सुर्रेखच.....

मस्त आणि सुरेख........

कवितेतील पहिली द्विपदी एका विशिष्ट अक्षरगणवृत्तात आहे. (त्या वृत्ताचे नांव कलिंदनंदिनी). ते वृत्त बाकी कवितेत पाळले गेलेले नाही. ('कवितेसाठी' ही काही फार मोठी चिंतेची बाब नाहीच, पण एवीतेवी पहिली द्विपदी स्वच्छ वृत्तात आहेच म्हणून इतकेच म्हणालो की) इतरही कवितेत ते पाळले गेले असते तर मजा अधिक आली असती.

छानच !

कवितेतला आशय मस्त आहे.
"मी हिशेब मांडला समग्र कागदावरी
आसवात वाहत्या आकडे विसावले "
या ओळी सहज-साध्या शब्दांमुळे अधिक आवडल्या, प्रभावी वाटल्या.

बाकीच्या काही ओळींमधे शब्दांचं पारडं आशयापेक्षा
जड झालंय की काय असं वाटलं. अर्थात हे वैम. कृगैन.

बेफिकीर यांच्या वृत्ताबाबतच्या मताशी सहमत.