आषाढी

Submitted by सुरेखा कुलकर्णी on 30 June, 2012 - 00:26

पंढरपुरासी जन हो चला
एकादशी आषाढीला ||

भक्त मंडळी सारी जमली,
भिवरथडीही भरूनी आली,
घेण्या हरिनामाला
एकादशी आषाढीला ||

कुंकू बुक्का घेउनी तुळशी,
रांग लावण्या करिती दाटी,
दर्शन घेण्याला
एकादशी आषाढीला ||

टाळ मृदंग चिपळ्या घेउन,
नाचति वैष्णव करिती भजन,
घेती विठु नामाला
एकादशी आषाढीला ||

घालिता मिठी विठुच्या पायी,
अश्रु दाटती वैष्णव नयनी,
विसरती देहाला
एकादशी आषाढीला ||

भक्तांचा तो बघुनी उत्सव,
गहिवर दाटे नमले मस्तक,
पाहुनि विठुरायाला
एकादशी आषाढीला ||

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

भक्तीनं ओतप्रोत काव्य कसं असावं याचा सुरेल नमुनाच ही रचना सादर करते. "आषाढी एकादशीला पढरीला चला" ही कवयित्रीनं दिलेली हाक इतर अनेक हाकांसारखी वरवरची वाटत नाही. तिच्यात भक्तीचा अनावर रस आणि सहका-यांविषयीची सुस्वभावी आपुलकी आढळते. कुंकू, बुक्का, तुळशी घेऊन दर्शनासाठी दाटी करणा-या स्त्रिया, टाळ, मृदंग घेऊन भजनासाठी आलेले भक्तगण, जणू हरीनामासाठीच भरून आलेली भीवरा यांच्या समवेत रसिक वाचकही हरीनामात तुडुंब भरून ओसंडतो.
कवितेतील काही किरकोळ दोष या भक्तीरसात कुठल्याकुठे वाहून जातात.
सुरेखाजी, आपल्यापुढे या सुरेख कवितेसाठी नत...
प्रद्युम्नसंतु