निसर्गाच्या गप्पा (भाग - ५)

मला तो गुलमोहराचा वाट्तोय

जागु, ती घुबडाची ती पिल्लं खरचं खुप गोड दिसतायेतं.
आशुतोष, मस्त फोटो.. शांकली : पावडर पफ पण सुरेखच आहे.

शशांक आमच्या किचनच्या खिडकीतही एक कावळा नेमाने येतो.
तोही बरोबर आई किंवा वहिनी चपात्या करत असतील तेव्हाच.
छोटासा तुकडा त्याला द्यावाच लागतो. अजून तयार नाही, थोड्या
वेळाने ये सांगितले तर निमूट जातो आणि खरेच थोड्या वेळाने
परत येतो.

शिरीष छान फुलला होता. हा पुर्ण देशी वाण. पुर्वी याची फुले पुरुष कानावर माळत असत. त्याकाळी त्याला मंद सुगंध होता. याच्या सोनेरी शेंगा पण छान दिसतात, वार्‍यावर त्या झुलताना जो आवाज येतो त्याला पायातल्या पैंजणांच्या आवाजाची उपमा दिलेली आहे.

हे खरे बांडगूळ, बिया फारच चिकट असतात याच्या. इतक्या चिकट कि पक्ष्याच्या पोटातून निघतानाही चिकटच राहतात आणि पक्ष्याला तिचा त्याग करण्यासाठी, फांदीला बुड घासावे लागते... आणि तिथेच ती बी रुजते.

गेले ७/८ महिने मला जाणवलेली एक गोष्ट अशी की, मध्यरात्री साधारणत: ३-३.३० च्या सुमारास कावळे ओरडत असतात. इतक्या पहाटे पहाटे सर्वसाधारणपणे पक्षी उठलेले नसतात. मग काही कावळेच का बरं ओरडत असतील? बरं त्यांचं ओरडणं हे कोलाहलासारखं पण नसतं. कुणाला काही सांगितल्यासारखं ते बोलत असावेत असं वाटतं. आणि आश्चर्याची गोष्ट अशी की त्यांची वेळ कधीच चुकलेली नाही.

आजच्या लोकसत्तात ही बातमी वाचून वाईट वाटलं. कुणाला लिंक देता आली तर पहा.....
"जोडीदारणीच्या शोधात जुनोनातील एकमेव सारसाची वणवण"

या बांडगूळाच्या फांद्या फारच चिवट आसतात, यांना झोड्पुन पण तुट्त नाहीत.
लहानपणी या बांडगूळांच मला खुप राग यायचा,( यांच्या मुळे झाडाला आंबे खुप कमी लागतातना :अरेरे:) त्यामुळे झेपेल तेवढा मोठा बांबु घेउन मी त्यांना तोडायचा प्रयत्न करायचो.

शांकली, कधी कधी वटवाघळे आणि त्यांचे वाजते. नाईट ड्यूटी करुन आलेल्या वटवाघळांची जागेवरुन वादावादी होते, पण इथे ते कारण नसावे.

मानुषी, लवकरच त्याला जीवनसाथी मिळो ..

ससा, fox-tail orchid मस्तच. ह्याचा पूर्ण फुललेला झुपका कोल्ह्याच्या शेपटीसारखा दिसतो म्हणून हे नाव. मराठीत त्याला 'सितेची वेणी' म्हणतात.

शांकली रानजाई सुंदरच. लेकीला शाबासकी आणि धन्यवादही इतके छान प्रची इथे दिल्याबद्दल.

जागू शिरीष हा वृक्ष तर शिशीर हा ऋतू आहे.

बातमी बरीच मोठी आहे ...सारसाच्या फोटोसकट. शशांक, शांकली..............पहा ना जरा लोकसत्तातली लिंक इथे देता आली तर.

याच्या पाठी कावळे लागले होते आणि साहेबांनी आमच्या किचनच्या खिडकीचा आधार घेतला.
याला बघुन घरात गड्बड उडाली, खिडक्या दार सर्व बंद ,सकाळी ९ ते सायंकाळी ४.३० प्रर्यंत ईथेच बसले होते. ( प्रचि खिड्की बंद करुन काचेतुन घेतलेला आहे.)

समोरच्या ईमारतीतल्या कोनाड्यात याचे घरटे आहे.
गुगलुन कळले हा गव्हाणी प्रजातीतला घुबड आहे.
गव्हाणी घुबड पक्षी हा साधारण ३६ सें. मी. आकाराचा आहे. पाठीकडून सोनेरी-बदामी आणि राखाडी रंगाचा त्यावर काळ्या-पांढर्‍या रंगाचे पट्टे असलेला, पोटाकडे मुख्यत्वे रेशमी पांढरा रंग त्यावर बदामी रंगाचा भाग आणि गडद तपकिरी रंगाचे ठिपके असतात. याचे डोके गोलसर आकाराचे, काहीसे माकडासारखे असते. चेहर्‍याचा रंग पांढरा-बदामी आणि चोच बाकदार असते. नर-मादी दिसायला सारखेच असतात.या पक्ष्यांचा वीणीचा निश्चीत काळ नाही. जुन्या-पडक्या इमारतींच्या कोनाड्यात, झाडांच्या ढोलीत काड्या वापरून तयार केलेले घरटे जमिनीपासून उंच ठिकाणी असते. घरट्यांजवळ दिवसा सावली येवू शकेल अशा ठिकाणी ते बांधलेले असते. एकच घरटे वर्षानुवर्षे वापरण्याची सवय या पक्ष्यांना अस्सते. मादी एकावेळी पांढर्‍या रंगाची, गोलसर, ४ ते ७ अंडी देते.

गोड दिसतेय गव्हाणी घुबड.
परत लिहावेसे वाटतेय कि घुबड, तेसुद्धा शहरात माझ्या लहानपणी क्वचितच दिसत असे. एक निश्चित असा ट्रेंड सुरु झाल्यासारखा वाटतोय.
आता शहरात सहज दिसणारे पोपट, बुलबुल, कोकिळा, घुबड, बी ईटर, मुनिया माझ्या लहानपणी शहरात अजिबात दिसायचे नाहीत.

वॉव! एकदम घुबडसाहेब वाटताहेत.

वाह ! इन मीन तीन, थँक्स ! मी घुबडाचं इतकं सुस्पष्ट चित्र सुदधा पाहिलं नव्हतं. जेव्हा जेव्हा फोटो काढायची संधी मिळाली तेव्हा त्याने नीट पोज दिली नाही. तुम्ही लकी आहात, इतक्या जवळुन इतकी छान पोज देवुन ते बसुन राहिलं होतं.

वा, ईन मीन तीन - साहेबांची नीट खातीरदारी केली का नाही ?
खूप छान संधी मिळाली की फोटो काढायची.... सुंदर फोटो, रुबाबदार साहेब.......

लिंक- http://www.loksatta.com/index.php?option=com_content&view=article&id=198...
जोडीदारिणीच्या शोधात जुनोनातील एकमेव सारसाची वणवण

ईनमीन.............धन्यवाद! आता सगळ्यांना ही बातमी वाचता येईल.

बंगल्यावरुन आठवले, सध्या पौड रोड्वर एका बंगल्याच्या दारात एक झाड पूर्ण गुलाबी फुलांनी भरुन गेलय. एकही हिरवे पान नाही. खुप छान दिसतेय ते पण झाड. त्याचाही फोटो काढायलाच हवा.
पण प्रॉब्लेम असा आहे की, मी फोटो काढला तरी तो तितका छान येयिल असे नाही आणि आला तरी ईथे अपलोड करता येईल असेही नाही. पण कोणाला जमले तर नक्की काढा>>>कोठे आहे? मी जमल्यास काढेन. नक्की ठिकाण सांगणार का?

साहेबांची नीट खातीरदारी केली का नाही ? >>>> शशांकजी घरात उंदीर नव्हता याला खायला काय देणार , मी त्या कावळ्यांना पळवुन लावायच काम केलं त्या नंतरच हा शांत बसला नाहीतर सारखा पंख फडफडवत होता मला भीती होती की याच्या पंखाना ईजा होईल आणि घरात मंडळीना भीती होती हे साहेब नाहीतर कावळे घरात घुसतील

अहमदाबादजवळ दिसलेले हे पक्षी, नाव जाणकार सांगतीलच.

हे आमच्या घराजवळ असलेले पावडर पफ चे झाड.

नाव जाणकार सांगतीलच.>>>>>>>दिनेशदा, धावा.
शांकली, तुम्ही सांगितलेल, चाफ्याच झाड मी दुसर्‍या दिवशीच पाहिल. (आणि आज सांगतेय.)त्याची पाने लांबट आकाराची आहेत. आता मला एक सांगा, कर्वे रोडवरच जे बी.एस्.एन्.एल. च ग्राहक सेवा केंद्र आहे, त्याच्या मागे एका झाडावर लाल फुले फुलली आहेत. ती कशाची आहेत?

जागू, खरच छान दिसत घुबड. आम्ही लहानपणी रात्री पाहिलेत. पण घरची माणसं बघून द्यायची नाहीत.
दिनेशदा म्हणाले, त्याप्रमाणे अनेक समजूती होत्या.
आत्ताच माझ्या ऑफिसमध्ये एक फुलपाखरू उडत आलेय. पण ते ट्यूबवर बसलेय. (लपून) मी एक फोटो काढला. पण तो नीट नाही आला.

हे पहा फुलपाखरू. ताजे, ताजे फोटो.

या दिवसात लाल गुलाबी फुले म्हणजे कॅशिया असणार किंवा स्पॅथोडीया.
नितीन, घुबडाचे उड्डाण खुप वेगळे असते. त्याच्या पंखाची अजिबात फडफड न करता तो भक्ष्यावर झेप घेतो.
त्याचा आणखी एक विशेष म्हणजे उंदीर वगैरे तो अख्खेच गिळतो आणि त्याच्या केसांचा एक गोळा करुन फेकून देतो. झाडाखाली असे गोळे असले तर झाडावरच्या ढोलीत त्याचे वास्तव्य असते असे समजतात.

चेहर्‍याच्या समोर डोळे असणारा हा एकमेव पक्षी असेल का ?

धन्स दिनेशदा फारच मोलाची माहीती
चेहर्‍याच्या समोर डोळे असणारा हा एकमेव पक्षी असेल का ? >> कदाचित होय,
याचा विचारच कधी केला नव्हता.

माझी मुलगी पुस्तक बघत खिडकीत बसली होती तर धाकटी सोफ्यावर सहज लोळत होती, तर अचानक ४/५ कावळ्यांनी आमचा घरात घाव घेतली. लेकीतर जामच घाबरल्या , हाकलले तरी जाईनात .
अगदि खिडकीत उड्या मारत होते, मी भराभर दोन्ही लेकींना कडेवर उचलले. एक कावळा तर घर भर फिरून अवलोकन करीत होता (आता पर्यंत मीपण घाबरले होते) मग बाकीचे कावळे गेले व घरभर फिरणारा कावळा कॉम्पुटर वर बसुन मग खिडतुन उडाला.
मोठी लेक तर तेव्हापासुन कावळ्याल जाम घाबरते.
लेक सारखी विचारते , कावळे आपल्या घरात का आले होते? ( पण मलापण हा नविनच अनुभव होता)