अमानवीय...?

वर्षा

२६ तारखेला ज्या व्यक्तीने ०५.१६ मिनिटांनी चातकाला "स्पर्श" केला त्या व्यक्तीला ०१.२६ मिनिटांनी मोक्ष मिळाला बहुतेक......

वर्षुताई .....

भुंगा ........

भुत्या तुला समजलेलं दिसतंय प्रकरण.....

भुंग्या

ताजा अनुभव....
कालची दिवाळी नेरे, पनवेल येथे केली. नेरे गाव पनवेलपासुन पाच किमी आत जुन्या माथेरान रोडवर आहे. जाताना पनवेलची हद्द सोडली की मध्येच गाढेश्वरी नदी लागते, नदीला लागुनच एक गाव आहे. त्यानंतर जवळ जवळ १-२ किमीचा रस्ता ओसाडच आहे. रस्त्यावर लाईटस ही नाहीत. अजुन विकासकामे (?) चालुच आहेत.
भाऊबीजेच्या दिवशी खारघरला गेलो होतो बायकोच्या माहेरी. बायको तिथेच राहीली, मी एकटाच घर रात्री बंद ठेवायचे नाही म्हणून परत निघालो. तिथुन परत यायला ११.३० वाजले होते. येताना गाढेश्वरी ओलांडली, त्यानंतरचं गाव सोडलं.
रस्ता इथुन-तिथुन निर्मनुष्य होता. मी बाईकवर. मध्येच एक म्हातारा उभा असलेला दिसला, हात करत होता लिफ्टसाठी. काहीतरी विचित्र वाटले म्हणून मी गाडी थांबवली नाही. त्याला क्रॉस करुन तसेच पुढे गेलो. क्रॉस केल्यावर १० व्याच सेकंदाला सहज मागे वळून बघितलं. रस्ता आणि आजुबाजुचा परिसर पुर्णपणे निर्मनुष्य होता. आजुबाजुला कुठे वाहन नाही, घर नाही, लपायला जागा नाही. म्हातारा गेला कुठे?
जाम टरकलो होतो.

जाम टरकलो होतो.>>>>>>>>>>> ज्याम घाबरट आहेस तु .... तुझ्याजागी जर मी असतो तर घाबरलो नसतो.......बेशुद्ध पडलो असतो

विशल्या दहाव्या सेकंदाला तो झाडामागे गेला असेल किंवा त्याला कुणीतरी भूतबाईक मिळाली असेल लिफ्ट म्हणून

वैभव..

हो रे विशाल, तिथे भरपूर जणानी जिव दिले आहेत. आत्मा भटकत असतात तिथे.....

वैभव, भुंग्या

बाप रे

आशु अरे समोर माणूस दिसला म्हणून मी स्पीड बर्‍यापैकी कमी केला होता, तसेही नदीवर वळण आहे त्यामुले स्पीड कमी करावाच लागतो तिथे.
वैभ्या

तिथे भरपूर जणानी जिव दिले आहेत.>> आत्मा भटकत असतात तिथे.....>> आक्षेप...!!

माझ्या अलिकडल्या नविन संशोधना नुसार २००९ पर्यंत जगातला अदृश्य असा उपद्रवि-निरुपद्रवि "आत्मा" या नावाचा घटक नामषेश झाला आहे.
आणि...
२०१० नंतर चा काळ हा 'आत्मा' विरहित झाला आहे.

<<<माझ्या अलिकडल्या नविन संशोधना नुसार २००९ पर्यंत जगातला अदृश्य असा उपद्रवि-निरुपद्रवि "आत्मा" या नावाचा घटक नामषेश झाला आहे.>>>
आयला आधी तरी सांगायचे नाहीस का? त्या म्हातार्‍याला पकडून ठेवला असताना मी ! एक दुर्मिळ प्रजाती शोधली म्हणून नाव तरी झाले असते

विशाल अशावेळि देवाचे नाव घेण्याएवजी चातका चे नाव घ्यायचे.... म्हणजे सर्व गायब

मित्रानो, एक खराखुरा अनुभव माझाही.....

२००३ मध्ये मी तळोजा MIDC मध्ये एका कंपनीत कामाला होतो. तिथे पॉवर गेल्यानंतर जनरेटर अशी काही सिस्टीम नव्हती. एकदा माझी रात्रपाळी होती आणि तेव्हा संपूणॅ MIDC मध्ये लाईट गेली आणि ती येण्याची शक्यता नाहीये असे समजल्यामुळे आम्ही सर्वानी झोपुन जायचे असे ठरवले. आम्ही सहसा प्लान्ट मध्ये झोपायचो फ्यन लावून, पण लाईट नसल्यामुळे आम्ही प्लांन्ट च्या बाहेर लोडींग-अनलोडींग व्हायची तिथे झोपायचे ठरवले. मग मस्तपैकी पेपर टाकून एका ओळी मध्ये आम्ही सर्वजण झोपी गेलो. त्यावेळी मला स्वप्न पड्ले की कोणीतरी काळासा, केस नसलेला माणूस माझ्या छातीवर बसून माझा गळा दाबतोय्...मी ओरडतोय पण माझा आवाज बहूतेक कोणालाच जात नव्हता... पण त्याचवेळी आमचे एक सिनियर (धांडे साहेब) ते माझ्या बाजूलाच झोपले होते त्यांनी मला हलवून जागे केले आणी त्यावेळी मी शुध्हिवर आलो.....
मग ज्यावेळी त्यांना या स्वप्ना बद्द्ल सांगीतले तेव्हा ते सुद्धा म्हणाले "खरे आहे, असा माणूस कंपनीत आहे आणि तो सर्वाना त्रास देतो...तु़झे नशिब चांगले आहे म्हणुन त्याने तुला जास्त त्रास दिला नाही" बस इतकेच सांगुन ते झोपी गेले पण मी ती रात्र झोपलोच नाही.... दोन दिवसांनंतर समजले की खुप वर्शापूवी त्या जागी एका कामगाराचा म्रुत्यु झाला होता.

त्यानंतर पुन्हा कधी मी त्या जागी झोपलो नाही.... त्यानंतर ७-८ महिन्यात मी तो job सोडला पण दुसरी चांगली नोकरी मिळाली म्हणून...

मुंबईहून कोकणात जाताना पेणच्या पुढे वडखळनाका लागतो. वडखळ नाक्याची ही गोष्ट मी ऐकलेली आहे. सारस्वत बँकेतील काही अधिकारी एकदा गाडीने चालले होते. रस्त्यात त्यांना एक बाई गाडी थांबवा (लिफ्ट मागणे) असे सांगू लागली पण ड्रायव्हरला माहित होते त्याने लक्ष दिले नाही.

तेव्हा एकजण त्या ड्रायव्हरशी हुज्जत घालू लागला की 'अरे इतक्या रात्री, निदान विचारायचं तरी तिला काय हवं ते? तिला मदत हवी असेल.'

ड्रायव्हर म्हणाला, "साहेब हे प्रकरण तुम्हाला वाटतं तसं नाहीये. तिला नाही, आपल्यालाच मदतीची गरज आहे. बाहेर बघा."

खिडकीबाहेर बाई गाडीच्या वेगात बाजूने चालत होती.:डोमा:

ड्रायव्हर म्हणाला, "साहेब हे प्रकरण तुम्हाला वाटतं तसं नाहीये. तिला नाही, आपल्यालाच मदतीची गरज आहे. बाहेर बघा."

खिडकीबाहेर बाई गाडीच्या वेगात बाजूने चालत होती.

>>>>>>>>> असले किस्से सांगु नका हो, च्यायला जाम XXXXXXXXXXX

वडखळच्या भुताप्रमाणेच संगमेश्वरजवळ धामणीच्या घाटातली कथासुद्धा लै फ्येमस हां! रत्नांग्रीच्या दिवट्या परबाची तिथंल्या हडळीन घेतलेली विकेट लै गाजली होती.. अगदी रत्नांग्री टैम्सात बातमी होती! दिवट्या भुताखेतांवर विश्वास न ठेवणारा एक साधासरळ रिक्षाचालक. नुस्ता विश्वास नाही असं नव्हे तर तो भुताखेतांच्या नावानं बोंबा मारी! आपल्या बहिणीकडे सावर्ड्याला गेला होता.

तिथून तो परतत असताना धामणीच्या घाटात एका बाईनं त्याच्या रिक्षाला हात दाखवला. अपरात्रीची वेळ, तशात घाटात ती बाई एकटी.. काही आक्रीत नको घडायला म्हणून मदत करण्याच्या हेतून त्यानं त्या बाईला रिक्षात बसवलं. "एवढ्या अपरात्री तुम्ही या निर्मनुष्य ठिकाणी एकट्या कशा?" अशी चौकशी त्यानं केल्यावर "भूक लागली, घराकडे खायला काही नाही, जवळपास काही सोय नाही, पुढे घाट उतरल्या उतरल्या उजवीकडे एक ढाबावजा हॉटेल आहे तिथं काहीतरी खावं म्हणून बाहेर पडले" हे तिनं दिलेलं विक्षिप्त उत्तर त्याला पटलं नाही. त्याला शंका आलीच की काहीतरी गडबड नक्की दिसते म्हणून त्यानं आणखी चौकशी करण्यास सुरूवात केली. तेंव्हा त्याला कळलं की त्या बाईचा नवरा या जगात नसून आणि एकुलता एक मुलगा होता त्याला वेडाचे झटके येत असल्याने ती त्याला घरातच डांबून ठेवते. हे उत्तर ऐकून दिवट्या आणखीच भंजाळला. त्यानं विचारलं "बाई तुमचा नवरा गेला आहे तर तुम्ही हे कुंकू, मंगळसूत्र वगैरे का घातलंय?" तर त्यावर त्याला उत्तर मिळालं. "अरे मी फार नशिबवान रे बाबा, गंगा भागीरथी होण्यापूर्वीच मृत्यू लाभला मला! मघाशी तुझ्या रिक्षेत बसले ना त्या तिथंच घाटमाथ्यावर त्या रिक्षावाल्यानं माझ्यावर बलात्कार करून माझा गळा चिरला होता!" हे ऐकून दिवट्या ताडकन उडालाच. भुताखेतांवर विश्वास नसला असं म्हणत असला तरी लहानपणापासून त्यानं ऐकलेल्या सार्‍याच्या सार्‍या भुतांच्या गोष्टींची त्याला एकदम आठवण आली.. मागं वळून पाहण्याचं धाडस होत नव्हतं.. गाडी थांबवायला म्हणून ब्रेकवर पाय देतो तर ब्रेक लागेल तर शप्पथ.. मागून जोरदार हसण्याचा आवाज आला आणि "ब्रेक लागणार नाही!" असे शब्द ऐकू आले! दिवट्याला घाम फुटला.. मागं वळून बघतो तर काय! मघाशी व्यवस्थित दिसणार्‍या त्या बाईचे केस वार्‍यावर उडत होते, कुंकू लल्लाटभर पसरलं होतं, तोंडातून रक्त येत होतं आणि गळ्यावर एक मोठीच्या मोठी चीर होती.. आणि ती जोरजोरात हसत होती..

तळेकांटे गावच्या लोकांना सकाळी घाटपायथ्याशी वडावर आपटलेली एक रिक्षा दिसली नि त्यात दोन प्रेतं सापडली. पुरूषाच्या पाकिटात मिळालेल्या लायसन्सवरून त्याचा पत्ता लागला पण त्याच्यासोबत ती विवाहित बाई कोण होती ते आजपर्यंत कुणालाच कळलेलं नाही..! "दिवट्याचं सावर्ड्याला काहीतरी लफडं होतं, उगाच नाही बहिणीच्या घरी सारखा फेर्‍या मारायचा" अशी वावडी उठली..

अलिकडे धामणीच्या घाटात एक सावळासा उंचपुरा तरूण रात्री बेरात्री एकटाच हिंडत असतो म्हणे..

दिवट्याने ही गोष्ट दुसर्या रिक्शात मागे बसुन सांगितलेली दिसते!

निलिमा

दिवट्याने ही गोष्ट दुसर्या रिक्शात मागे बसुन सांगितलेली दिसते! >>

तरीच माबोवर रिक्षा फिरवत असतात लोक्स..

माबोवर रिक्शा फिरवणे म्हणजे काय?

अंजली_१२ | 2 November, 2011 - 12:07 नवीन
माबोवर रिक्शा फिरवणे म्हणजे काय?

>>
आत्तच आपण फिरवली आणि मी पण!
असे नविन वाकप्रचार निर्माण होउन भाषा सम्रुद्ध होते.
परिक्षेत असे नविन वाक्प्रचार पण शिकवले पाहिजेत.

निलिमा..