प्राणसखा..

Submitted by मी कल्याणी on 25 March, 2011 - 00:41

पाचूच्या रानात पुन्हा बासरी घुमली
सागरनिळाई ओल्या दिठीत सजली
हरपली राधा मनी मोरपंखी साज
मेघियात दाटू आले कान्हाचे आभास

सोनसळी हूरहूर अंतरी दाटली
हसुनिया पळभर सांज रेंगाळली
निमिषात पानोपानी कान्हा उमलला
आभासछबीत कान्हा राधेस भेटला

वा-यावर लहरली जणू रूणझूण
मेघातून दाटू आले निळे-श्याम क्षण
पाखरांच्या चाहूलीचा करुनी बहाणा
वेध घेई राधा.. म्हणे आला यदुराणा..

प्राण आसावला तरी चाहूल देईना..
निजू पाहे सांज तरी श्रीरंग येईना
यमुनेचे नीर नयनात भरू आले
मोरपीसावरी दोन मोती विसावले

वा-यावर अनामिक घुमली लकेर
मनाचा हिंदोळा गेला दूर नभपार
शहारली राधा, मनी श्रावण अवघा
सरसर सरींसवे आला प्राणसखा..
सरसर सरींसवे आला प्राणसखा..

गुलमोहर: 
कविता
शब्दखुणा: 
कान्हा
राधा
शेअर करा

वा-यावर अनामिक घुमली लकेर
मनाचा हिंदोळा गेला दूर नभपार
शहारली राधा, मनी श्रावण अवघा
सरसर सरींसवे आला प्राणसखा..
सरसर सरींसवे आला प्राणसखा..

छानच आहे शेवट!

मेघियात
आभासछबीत >>> हे शब्द... ? कृपया योग्य फोड करून नेमका अर्थ सांगा.

Submitted by ह.बा. on 25 March, 2011 - 00:50

ह्.बा., शशांक, वर्षा, संदिप.. धन्यवाद..

ह.बा., मेघियात म्हणजे मेघातून..
आणि आभासछबीत.. राधा अत्यंत आतुरतेने कान्हाची वाट बघ्ते आहे.. प्रत्येक चाहूलीत, पानाफुलात, मेघात तिला कान्हाची छबि दिसतेय.. अशा श्याममय झालेल्या राधेला प्रत्यक्षात तिथे नसतानाही आभासछबीत कान्हा भेटतोय..
कल्याणी

@शशांक.. तुमची कविता खुप सुंदर आहे.. आत्ताच वाचली

Submitted by मी कल्याणी on 25 March, 2011 - 02:56

वा-यावर अनामिक घुमली लकेर
मनाचा हिंदोळा गेला दूर नभपार
शहारली राधा, मनी श्रावण अवघा
सरसर सरींसवे आला प्राणसखा..
सरसर सरींसवे आला प्राणसखा..>>> अरे वा?

कल्याणी गौरव, मनापासून अभिनंदन, कविता सुरेख आहे.

धन्यवाद

-'बेफिकीर'!

(गुणगुणण्यासारखीही आहे.)

Submitted by बेफ़िकीर on 25 March, 2011 - 04:31

कल्याणी, छान कविता .जया एम म्हणुन एक कवियात्री होत्या ,त्यांच्या कवितेसारखी वाटली. या जयाएमच्या कविता वाचून पहा.
http://www.maayboli.com/node/50130

Submitted by धिरज काटकर on 18 January, 2015 - 04:07