स्वाती_आंबोळे यांचे रंगीबेरंगी पान

मला आठवतं त्यानुसार शाळकरी वयात कधीतरी विंदा करंदीकर, मंगेश पाडगांवकर आणि वसंत बापट या तिघांचा एकत्र काव्यवाचनाचा कार्यक्रम पाहिला होता. कवितेकडे, शब्दांकडे माझा ओढा होताच, पण कविता आपण वाचणं / गुणगुणणं आणि ती खुद्द कवीने त्याचं हृद्गत उलगडल्यासारखी समोर मांडणं यात किती जमीनअस्मानाचा फरक पडतो हे त्या दिवशी जाणवलं. त्या वयात खूप काही कळलं असेल असं नाही, पण हा अनुभव लक्षात राहिला.

मी काही कधी तिची मोठी 'फॅन' वगैरे नव्हते. ज्या सिनेमांतून ती आणि संवेदनशील अभिनेत्री म्हणून तिची प्रतिमा घडत गेली, त्यातले बरेचसे मी पाहिलेले नाहीत. शक, स्वामी, स्पर्श, नमकीन यांसारखे काही दूरदर्शनच्या कृपेने पाहिले होते, पण त्यांत लेखक किंवा दिग्दर्शकाचंच कौतुक जास्त वाटलं होतं. तिची म्हणून काही खासियत जाणवल्याचं आठवत तरी नाही. मी लहान होते - इतकाच त्याचा कदाचित अर्थ असेल.

विशेष सूचना : प्रस्तुत वृत्तांतातील सर्व व्यक्ती आणि प्रसंग पूर्णपणे काल्पनिक आहेत. कोणत्याही सक्रिय वा रोमन मायबोलीकराशी वा अन्य वृत्तांतांतील घटनांशी त्यांचे साधर्म्य आढळल्यास तो योगायोग समजावा.

**********************************************************

झालं काय, की ५ फेब्रुवारी २०१०ला लालू या आयडीने मायबोलीवर रीतसर बाफ वगैरे काढून सैन्यभरतीबद्दल आवाहन करायला सुरुवात केली. एक ठिणगी पडावी आणि पाहता पाहता वणवा पसरावा तशी संपूर्ण मायबोलीभर बातमी पसरली. (पसरली म्हणजे काय, लालूनेच रिक्षा फिरवून ती पसरवली. पण ते असो.)

<ललित ऊर्फ विषयांतर मोड ऑन>