उपक्रम

स्थळ!

बाकीचे अजून आले नव्हते गाडी यायला तसा वेळच होता. तेवढ्यात त्याचं लक्ष तिच्याकडे गेलं..

साडेसातची लोकल..
डोळ्यात राग उतरला..
कॉलेजला जाताना नेहमी पहायचा तो तिला. एकंदरच तिचं डॅशिंग व्यक्तिमत्व आवडायचं त्याला.
एकदा गर्दितून वाट काढताना नकळत त्याचा धक्का लागला. पण तिने परतून त्याच्या नाकावर जबरदस्त ठोशा मारला आणि पळाली.
तो धावला मागे. पण गायबच झाली. आणि आज पाच वर्षांनी दिसली. वाटलं जावं..

वेड!

बाकीचे अजून आले नव्हते गाडी यायला तसा वेळच होता.
तेवढ्यात त्याचं लक्ष तिच्याकडे गेलं..

ती त्याच्या ऑफिसमधली मधु होती.
मधु नावाप्रमाणेच गोड होती.
कितीजण भिरभिरायचे तिच्याभोवती..

पण शेजारी फिरोज आला आणि ती त्याच्याभोवती भिरभिरायला लागली.

एक दिवस अचानक फिरोज ऑफिस सोडून गेला आणि मधुला ऑफिसमध्येच वेडाचा झटका आला.
ती फिरोजलाच विचारत होती.
मैत्रिणींनी कसंबसं घरी पोहोचवलं.
नंतर ती ऑफिसला आलीच नाही.
तिचा राजीनामा आला.

या गोष्टीला आठेक वर्ष झाली असतील.

बाकीचे अजून आले नव्हते. गाडी यायला तसा वेळच होता. तेवढ्यात त्याचे लक्ष तिच्याकडे गेले....."

सोहळा!

सृजनाच्या वाटेवरचं
पहिलं पाऊल तिचं
अजाणता पडलेलं
कि दैवाने धाडलेलं
'मासिक धर्म ' म्हणे
धर्म की कर्म?
असंच वाटतं तेव्हा
उराउरी साठवायचं
मग परतवून लावायचं
आमंत्रणच द्यायचं
असह्य वेदनांना
कशाकरता कोणाकरता
कशाची जाण नसते
तरी ती जाणती होते
जाणतेपण लपवतांना
शरीर मनाचा तोल सांभाळतांना
वेगळेपण जपतांना
थकून जाते
पण जन्म मिळालाय स्त्रीचा
मग हे सोसावंच लागतं
उद्या आई होण्यासाठी
हे तर निसर्गाचं दान
नी स्त्रीत्वाचा सन्मान
स्विकारते ती आनंदाने

बाकीचे अजून आले नव्हते. गाडी यायला तसा वेळच होता. तेवढ्यात त्याचे लक्ष तिच्याकडे गेले.....

सध्या काही ठरवणे शक्यही नव्हते. खात्री होइस्तोवर संयम पाळणे नियम आणि शिस्तीच्या भागापेक्षा उपजत स्वभावातच होतं. एक एक क्षण महत्वाचा होता. घड्याळ नेहमीच्या वेगाने बिलकुल फिरत नव्हते आणि प्रत्येक ठोक्यासह इकडे धडधड वाढत चाललेली. आज काहीही करुन मिशन इंपॉसिबलला पॉसिबल करायचंच...

बाकीचेही सर्वच आले. गाडीसुद्धा वेळापत्रक काटेकोर अवलंबत आली आणि बघता बघता सुटलीसुद्धा. त्याचे लक्ष अजूनही तिच्याकडेच होतं....

बाकीचे अजून आले नव्हते. गाडी यायला तसा वेळच होता. तेवढ्यात त्याचे लक्ष तिच्याकडे गेले.....
तेच गुबगुबीत गाल, खळ्या पडणारा हसरा चेहेरा. पाणीदार डोळे, हसली की तिच्या डोळ्यातून दोन थेंब तरी पाणी यायचंच. आज हवेत गारवा होता म्हणून तिने बंद गळ्याचं ज्याकेट घातलं होतं, पण आत त्याच्या आवडत्या केशरी रंगाच्या ड्रेसची बॉर्डर त्याला दिसली आणि तो आनंदीत झाला. हसू लपवलं त्याने, पण तिला कळलंच. आज तिच्याच शेजारी बसायचं असं त्याने ठरवून टाकलं.

असं असेल का एखाद्या पिडीत, दबावाखाली वावरावं लागणाऱ्या, बोर्डमिटिंग मध्ये डावललेल्या, अग्निदिव्य करावं लागणाऱ्या किंवा एखाद्या
वस्तूसारखं जिचं स्त्रीत्व पणाला लावलाय तिचं मनोगत ...

" बाकीचे अजून आले नव्हते. गाडी यायला तसा वेळच होता. तेवढ्यात त्याचे लक्ष तिच्याकडे गेले....."

भक्तगणांनो, गणेशोत्सव तर सुरु झालाय. मन प्रसन्न करणाऱ्या गणेशमूर्ती घराघरात आणि सार्वजनिक मंडपात स्थानापन्न झाल्या आहेत. बाप्पाच्या मूर्तीकडे बघूनच मन आनंदित होते आणि एक प्रकारची सकारात्मक ऊर्जा मिळते. तसेच बाप्पाला अर्पण करणारा प्रसाद आणि नैवैद्य यामुळे वातावरणातील गोडवा द्विगुणित झाला आहे. इतर मायबोलीकरांनासुद्धा तुमच्या घरातील बाप्पाचे दर्शन व्हावे आणि त्यांनासुद्धा नैवैद्याचा गोडवा अनुभवता यावा म्हणून या धाग्यावर तुम्ही तुमच्या घरातील बाप्पाचे फोटो तसेच बाप्पाला अर्पण करणाऱ्या प्रसादाचे आणि नैवैद्याचे फोटो द्यायचे आहेत. लवकरात लवकर फोटो टाका.

मायबोलीकरांनो, तुम्ही ऑनलाईन वृत्तपत्र नक्कीच वाचत असाल. त्यात एखादा बातमीचा मथळा ठळक अक्षरात लिहिलेला असतो आणि पुढे ती बातमी सविस्तर वाचण्यासाठी रीड मोअर ची लिंक दिलेली असते. बातमीचा मथळा वाचून असे वाटते कि यात काहीतरी विशेष असे किंवा एखादे रहस्य सांगितले असावे. प्रत्यक्षात मात्र ती बातमी अतिशय सामान्य, गमतीशीर किंवा असंबद्ध असते.
उदा. ऐश्वर्या रायने आराध्याबाबत घेतला महत्वपूर्ण निर्णय, ऐकून अभिषेक झाला चकित. रीड मोअर- ही आहे तिच्या नवीन ड्रेसची किंमत.
किंवा , श्रीकृष्णाचे ठसे सापडले तुळशीबागेत. रीड मोअर - ते प्लास्टिकचे चिकटवण्याचे ठसे होते.