साहेबराव इन्गोले

सकाळचे सव्वा सात ते साडे सात वाजले असतील, मी दात घासून, तोंड धुवून दुध वाल्याची वाट
पाहत टीव्ही समोर बसले होते. आता टीव्ही वर कुठल्या तरी बाबाची योगासने चालू होती.
त्यातील एखादे आपण हि करून बघावे म्हटले पण बसल्या जागचे उठ्नेच अवघड होवू लागले.का कुणास ठावूक शरीरात संचयनी सारखा चरबीचा साठा दिवसेंदिवस वाढतच चालला होता. वजन जेम तेम ऐंशी किलोच होते पण पोटाचा घेर मात्र अठेचाळीस तो पन्नास इंच पेक्षा कमी व्हायचे नावच घेत नव्हता.