‘’हायवे: एक सेल्फी आरपार’’ : एक चित्रानुभव

‘’हायवे: एक सेल्फी आरपार’’ : एक चित्रानुभव

छोटे छोटे ओहळ वाहत येऊन मिळतात,प्रवाह तयार होतात , तेही मिळत-जुळत जातात .महानद फोफावतो, रोरावत राहतो.

छोटे छोटे आडरस्ते उपरस्ते रस्ते एकत्र येऊन महामार्ग तयार होतो. रहदारीची गाज अव्याहत सुरू असते.
गतीशील जीवन वाहत राहते . आपण प्रत्येकजण त्याचा एक बिंदुमात्र अंश असतो.हरवलेली असते ती आपली समग्रतेची संवेदना . कोलाहलातलं महाकाव्य.

तिचा वेध घेण्याचा प्रयत्न गिरीश कुलकर्णी करतात तेव्हा ते प्रत्येकासमोर एक आरसा धरतात.
किंवा आजच्या वास्तवाच्या भाषेत कॅमेरा म्हणूया ! एक सेल्फी आरपार.