राणीबागेचा राजा - (फोटो आणि विडिओसह)

Submitted by ऋन्मेऽऽष on 21 June, 2022 - 16:34

विडिओ आधी बघितला तरी चालेल
Tiger taking bath at pool - Veermata Jijabai Bhosale Udyan, Ranibaag, Byculla Zoo
https://www.youtube.com/watch?v=mPWPhpUR8NI
-----------------------------------------------------

राणीबाग आणि भायखळ्याच्या गल्ल्यांमध्ये खेळण्यात माझे बालपण कसे गेले हे आपण मागील पाणघोड्याच्या भागात पाहिले.
https://www.maayboli.com/node/81192

त्यामुळे राणीबागेशी माझी एक वेगळीच नाळ जुळली आहे. जेव्हा लोकं म्हणायची छ्या राणीबागेत आता काही राहिले नाही तेव्हा फार राग यायचा. जसे काही वाघ सिंह हत्ती घोडे, या नावे ठेवणार्‍यांच्या दारात झुलतात, जे चार प्राणी बघायला मिळताहेत ते बघावे आणि खुश राहावे तर नावे कसली ठेवत आहात.

पण त्याच वेळी वाईटही वाटायचे. कारण यात तथ्यही होतेच. हरीण, सांबर, नीलगाय, काळवीट, मगरी, माकडं जरी खोर्‍याने असली, गजराज लांबून दर्शन देत असले, झालंच तर पाणघोडाही अध्येमध्ये पाण्याबाहेर येत असला, कधी मोर पिसारा फुलवत असला, कधी नाग फणा उभारत असला, पक्ष्यांचीही रेलचेल असली तरी ज्या प्राण्यांना खास बघायला आपण प्राणीसंग्रहालयात जातो, ज्यांच्या रुबाबदार शरीयष्टीचे आबालवृद्धांना आकर्षण असते, त्या जंगलच्या राजा म्हणवले जाणार्‍या वाघसिंहांची कमी होतीच. लहानपणी केव्हातरी भायखळ्याला मामाकडे सुट्टीत राहायला जायचो तेव्हा रात्रीच्या शांततेत वाघाच्या डरकाळीचा आवाज यायचा हिच काय ती त्याची शेवटची आठवण होती.

नाही म्हणायला मध्यंतरी पेंग्विन नामक पक्ष्यांचे आकर्षण आले होते. पण त्यावरूनही लोकांचे चिडवणेच फार झाले. व्यक्तीशः मलाही कधी मुद्दाम जाऊन ते पक्षी बघावे असे वाटले नाहीत. आजवर मी ते पाहिले नाहीत.

मी स्वतःही कैक वेळा लेकीसोबत राणीबागेत गेलो. पण मलाही तिथले ईतर प्राणी बघण्यात फारसा रस नव्हता, ना लेकीला होता. आम्ही आपले दर विकेंडला छान खेळून यायचो. कारण विविध प्रजातीच्या झाडांची रेलचेल असलेले एक उद्यान म्हणून ते तेव्हाही छानच होते. पण मुद्दाम प्राणी बघायला म्हणून आमच्या राणीबागेत या असे कोणाला सांगायचो नाही.

आणि मग एके दिवशी कानावर खबर आली की राणीबागेत वाघांची एक जोडी आली. रॉयल बंगाल टायगर. आणि ईतरही बरेच नवनवीन प्राणी आले. त्यांच्यासाठी स्वतंत्र आणि आकर्षक पिंजरे तयार केले गेले. एकूणच राणीबागेचे सुशोभिकरण झाले. राणीबागेत जाणार्‍या पर्यटकांची गर्दी वाढू लागली... आणि रविवार, दिनांक २२ मे २०२२, या दिवशी तब्बल २६ हजार १७३ लोकांनी राणीबागेला भेट देत एक विक्रम रचला.

पण दुर्दैवाने आता आम्ही मुंबईहून शिफ्ट झालो होतो. तिथले घर अजूनही आहे, पण वरचेवर जाणे बंद झाले होते. त्यामुळे आता आपल्याला आपल्याच राणीबागेत जायला मुहुर्त शोधायची गरज होती. नाही म्हणायला लेकीने तिच्या आई आणि मावश्यांसोबत मला टांग देत एक धावती भेट दिली होती. राजालाही ओझरते बघून आलेली. पण ते समाधान होण्यास पुरेसे नव्हते. आणि वर्कलोडमुळे माझाही प्लान नेहमी बनता बनता फिस्कटत होता.

अखेरीस या विकेंडला तो मुहुर्त लागला. मुलांच्या शाळेच्या सुट्ट्या संपल्या होत्या. त्यामुळे मे महिन्याची विक्रमी गर्दी आता झेलावी लागणार नव्हती. तसेच पावसापाण्याचे दिवस असल्याने लोकं लांबचा प्रवास करून मुद्दाम राणीबागेत यायची शक्यता कमी होती. याऊलट आम्ही मात्र पावसाळी कबूतरं असल्याने आम्हाला पावसातच जास्त फिरायला आवडते. तरी शनिवारचा सुट्टीचा दिवस, आपल्यासारखेच अजून पावसात बागडणारे जीव संध्याकाळच्या वेळी गर्दी करतील हि शक्यता होतीच. त्यामुळे आम्ही सकाळीच जायचे ठरवले. मुलांनाही ट्रेनने जायची हौस होती. त्यामुळे जितके पहाटे जाऊ तितके ट्रेनच्या गर्दीच्या दृष्टीनेही चांगलेच होते.

गूगल जिंदाबाद. राणीबागेचा टाईम चार साईटवर चेक करून कन्फर्म केला. सकाळी ९.३० वाजता प्रवेशद्वार आमच्यासाठी खुलणार होते. लगोलग एम-ईंडिकेटर अ‍ॅपवर वाशीहून ट्रेनचा टाईम बघितला. वाशी ते डॉकयार्ड आणि तिथून १० मिनिटे टॅक्सीचे असा हिशोब करत बरोबर सव्वानऊ वाजता आम्ही पोहोचणार होतो. कोण म्हणते मुंबई लोकल पावसात ऊशीरा धावते, वा मुंबईत वेळेवर टॅक्सी मिळत नाही. बरोब्बर सव्वानऊ वाजता मी माझ्या दोन पोरांसह राणीबागेच्या प्रवेशद्वाराशी हजर होतो.

साडेनऊ वाजता जेव्हा मेन गेट खुलले तेव्हा आमच्या सोबत कॉलेजच्या सहासात मुलामुलींचा ग्रूप, एक दहापंधरा साडी नेसलेल्या बायकांचे भगिनीमंडळ आणि एक चौकोनी कुटुंब ईतकेच जण होते. ते सारे आमच्यासोबतच आत आले आणि विखुरले गेले. पण तिकीटघर कुठे आहे हे फक्त मलाच ठाऊक असल्याने मीच एकटा योग्य दिशेने गेलो. आज किती हजारांचा आकडा गाठणार होता कल्पना नाही, पण त्यात पहिले तिकीट काढून पहिले आत प्रवेश करायचा मान आम्हीच पटकावला. कसलं प्राऊड फिलींग झाले. पोरांनाही कौतुकाने सांगितले, बघा तुमचा बाप तुम्हाला सर्वात पहिले राणीबागेत घेऊन आला. पण त्यांना त्याचे काही पडले नव्हते.... असो Happy

पण आत जाताच ... आहाहा, गर्द झाडी, मोकळे रस्ते, वातावरणात गारवा, आणि आमच्या स्वागताला नुकताच सुरू झालेला रिमझिम पाऊस. योग्य मुहुर्त साधला आहे याची मनोमन खात्री पटली.

थोडं पावसात भिजून घेतले. त्या तयारीनेच गेलो होतो म्हणा. म्हणजे छत्री रेनकोट काही न नेता. दहा मिनिटात राणीबागेसह आम्हाला भिजवून तो पसार झाला आणि पुन्हा ढगांमागून सुर्यकिरण डोकावू लागले. बागेतला पहिला फोटो मी तिथे काढला...

१) आहाहा वाटावे असे उघडझाप करणारे पावसाळी वातावरण

IMG_20220621_234408.jpg

गेटवरच्या मामांकडे आतली खबर काढली होती. वाघ कधी बघायला मिळेल विचारले तर दहा साडेदहा पर्यत ऊठून पब्लिकचे मनोरंजन करायला बाहेर येतो म्हणाले. त्यामुळे थेट तिथे न जाता काचेच्या तावदानांतले कासव आणि सर्प बघत पाणपक्ष्यांकडे मोर्चा वळवला.

२) पाणपक्ष्यांकडे मोर्चा

IMG_20220621_234435.jpg

तसे हे पक्षी आधीही होतेच. पण पिंजर्‍यातले ते पक्षी कितीही छान वाटले तरी सतत बघून बोअरच व्हायचे. आता मात्र तिथे कायापालटच केला आहे. त्या पिंजर्‍यालाच ईतके मोठे केलेय की त्या आत एक छोटेसे जंगल वसवले आहे. आता त्या पिंजर्‍यात आपल्यालाही प्रवेश मिळतो. त्यात असलेल्या लकडी पुलावरून ईथून तिथे छान रमत गमत पक्षी बघत जाता येते. आम्ही अगदी सकाळची वेळ पकडल्याने आणखी भारी वाटत होते. पावसानेही आवरते घेतल्याने छान उजाडले होते. गर्दी तर दूरची गोष्ट, त्या पिंजर्‍यात आम्ही आणि पक्ष्यांशिवाय कोणीच नव्हते. त्यामुळे पक्षीही मनसोक्त बागडत होते. तिथला सिक्युरीटी गार्ड गाईडचे काम करत आम्हाला झाडाझुडपात लपलेले एकेक पक्षी आणि त्यांची घरटी दाखवत होता. त्यामुळे एखाद्या विशेष अतिथी सारखे पक्ष्यांच्या घरात जाऊन पाहुणचार घेतल्यासारखे वाटत होते.

३-४-५-६) पाणपक्ष्यांच्या राज्यात

IMG_20220621_234523.jpg
.
IMG_20220621_234451.jpg
.
IMG_20220621_234540.jpg
.
IMG_20220621_234506.jpg

आमच्या अंदाजापेक्षा बरेच जास्त वेळ आम्ही तिथे रमलो. त्यामुळे मग ईथेतिथे जास्त वेळ न दवडता थेट राजाच्या दरबारात हजेरी लावायचे ठरवले. वाटेत गजराजांचे दर्शन तेवढे घेतले. तसेच गोरील्लाच्या मांडीवर बसून फोटोही काढला. तो नकली असल्याने काही बोलला नाही.

एव्हाना दहा वाजले होते, तरी लोकांची वर्दळ काही वाढली नव्हती. प्रभात फेरी जिंदाबाद.

७) चिटपाखराची मागसूस नसलेले शांत शांत रस्ते

IMG_20220621_234641.jpg

८) तोफेच्या तोंडी द्यायलाही एखादी शिकार गवसत नव्हती

IMG_20220621_234700.jpg

अरे हो, जाता जाता वाटेत, Sloth Bear अस्वलाला त्याच्या घरच्या जंगलात दुरूनच आणि पाठमोरे पाहिले. त्याच्या पलटायची मग फारशी वाट न बघता, तो एका वेळच्या जेवणाला ४ हजार ते १० हजार वाळव्या (termites) खातो ही माहिती वाचून तिथून निघालो.. ते थेट वाघाच्या जंगलाकडे!

९) Sloth Bear अस्वलाचे घर

IMG_20220621_234801.jpg

१०) पाठमोरा अस्वल स्पॉटेड

IMG_20220621_234726.jpg

आता सकाळचे साडेदहा वाजले होते. सर्व राणीबागेतली तुरळक गर्दी एकीकडे आणि वाघाच्या ईलाक्यातील गर्दी एकीकडे. त्याला 'जंगलाचा राजा' का म्हणतात हे त्याच्या दर्शनाला जमलेली गर्दी बघूनच समजले. आणि हो, तो तश्याच थाटात फेर्‍या घालत होता. रुबाबात चालत होता. जिथे जिथे तो जात होता, सर्व कॅमेरे त्या दिशेने वळत होते. आम्ही तर त्याच्या जोडीनेच पळत होतो. एक क्षण नजर हलू नये ईतके देखणे जनावर. मग लक्षात आले की या आठवणी कैद करायला हव्यात, आणि कॅमेर्‍याची आठवण झाली.

ईतक्यात त्याला पोहायची हुक्की आली. कदाचित त्याच्या आंघोळीची वेळ झाली असावी. आणि बघता बघता तो पाण्यात ऊतरला. चक्क पोहू लागला. काचेजवळ येऊन पोहता पोहताच लोकांना हाय हेल्लो करू लागला. फोटो काढायचे थांबवून मी विडिओ मोड ऑन केला आणि सभ्यतेचे सारे निकष धाब्यावर बसवून त्याची आंघोळ शूट करू लागलो. एखाद मिनिटाची घटना पण राणीबागेत यायचे सार्थक झाल्यासारखे वाटले. पोरांनाही काहीतरी स्पेशल दाखवले याचे समाधान मिळाले.

(वाघाच्या आंघोळीचा आणि एकूणच विडिओ लेखाच्या सुरुवातीच्या वा शेवटच्या लिंकमध्ये बघू शकता. जाताना तो आम्हाला शेपटी ऊंचावून बाय करूनही गेला Happy )

११-१२) राजा आपल्या रुबाबदार चालीत आंघोळीसाठी जाताना...

IMG_20220621_234929.jpg
.
IMG_20220621_234957.jpg

१३) वाघासोबत आमच्या घरच्या वाघीणीचा फोटो टिपायचा एक प्रयत्न. जो हाणून कसा पाडता येईल याची काळजी उपस्थितांची गर्दी घेत होती.

IMG_20220621_234853.jpg

एकदा वाघ बघून मन तृप्त झाल्यावर मग एक बिबट्या तेवढा पाहूया म्हटले आणि ईतर प्राण्यांची भेट मग पुढच्या वेळीसाठी राखूया म्हटले. तसेही आता येणेजाणे होतच राहील.

१४) हे कोल्हेबुवांचे घर - पण दर्शन देण्याच्या मूडमध्ये नव्हते. आम्हीही मग त्यांना जास्त भाव न देता पुढे निघालो.

IMG_20220621_234829.jpg

१५) हा बिबट्याचा ईलाका - ईथून तरसही दिसतो. पण दोघांनाही बघायला गर्दी वाघाच्या तुलनेत कमीच. बिचारे तरसतच राहतात.

IMG_20220621_235021.jpg

तरी बिबट्याचे दर्शन वाघाच्याच विडिओत घेता येईल.

१६) साडे नऊला सुरू झालेली भेट साडे अकरापर्यंत आवरली. तरी या एका प्राईम लोकेशनला तसा शुकशुकाटच होता Happy

IMG_20220621_235046.jpg

पण तुम्ही जर वेळ काढून एकदाच येणार असाल आणि सर्व प्राण्यांशी एकाच भेटीत ओळख करायची असेल तर खालचा नकाशा जरूर नजरेखालून घाला Happy

१७) बागेचा नकाशा

IMG_20220621_234619.jpg

अवांतर - एक विनोद त्या दिवसापासून आमच्या घरात फार फेमस झालाय. त्याचे झाले काय, माझ्या लेकीने त्याच्या धाकट्या भावाला सांगितले आपण उद्या 'राणीच्या बागेत' जाणार आहोत. तेव्हापासून तो कुठे फिरायला गेला होता असे विचारताच म्हणतो, राणीच्या मागे गेलो होतो Proud

अरे हो, विडिओची लिंक पुन्हा एकदा देतो,

Tiger taking bath at pool - Veermata Jijabai Bhosale Udyan, Ranibaag, Byculla Zoo
https://www.youtube.com/watch?v=mPWPhpUR8NI

धन्यवाद,
ऋन्मेष

विषय: 
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

मुंबईत किती तरी जागा अशा आहेत जिकडे कितीही वेळा गेलं तरी मन भरत नाही.

महालक्ष्मी मंदिरसोडून. मागच्या बाजूचा खडकाळ किनारा आणि ते मूगभजी/वडे करणारे हॉटेल. किनाऱ्याकडे जाण्यासाठीच जायचो. ते बंद केले ताजच्या अतिरेकी हल्ल्यानंतर.

छान.
आजूबाजूचे चांगले खादाडी ऑपशन्स काय आहेत?

वॉव मस्स्त अगदी छान वाटले लेख वाचून. खरंच कायापालट झालाय राणी बागे चा. मागे अनेक वर्षांपूर्वी गेलेले तेंव्हा फार च रया गेली होती. नॅचरल हॅबिटॅट वाले स्टक्चर बांधलेले बघून छान वाटले! जर्रा आधी टाकला असतास लेख तर मुली ला घेऊन गेले असते..भारत वारी वर होते Sad असो.
पुढच्या खेपेस नक्की! Happy
देव करो अजूनाजून लोक तिथे जाओत आणि बाग अशिच मेंटेन पण राहो.

बाग चांगली झालीय पण botanical garden हे जे status होतं ते आता नाही. आता ते एक उद्यान आहे. कै. भाऊ दाजी लाड हे एक चतुरस्र व्यक्तिमत्त्व. उत्तम वनस्पतिज्ञ, मुंबई univercity च्या वैद्यकीय अभ्यासक्रमाच्या पहिल्या तुकडीतले पदवीधर. संस्कृतात पारंगत. त्या आधाराने आयुर्वेदाचे उत्तम ज्ञान. संस्कृत साहित्य आणि आयुर्वेदातले वनस्पतींचे उल्लेख, वर्णने इत्यादींवर संशोधन करून त्या काळातल्या असाध्य रोगांवर औषधे तयार केली. (त्यात leprosy वर कुंभा वृक्षाच्या फळापानांपासून बनवलेल्या औषधाचा समावेश आहे.) त्यांनी दुर्मीळ वनस्पती जमवून संवर्धित केल्या. शिवडी येथे botanical garden उभारण्यात त्यांचा महत्त्वाचा सहभाग होता. (सर जे जे आणि जगन्नाथ शंकरशेठ यांबरोबरीने.) पुढे हे वनस्पतिउद्यान माझगाव येथे स्थलांतरित करून (वनस्पतींचे transplantation करून) त्यात अधिक जागेची व वृक्षांची भर घालून आजची ( कालपरवाची) राणीची बाग बनवली गेली. नंतर बऱ्याच उशीरा प्राणी संग्रहालयाची भर पडली. डॉ भाऊ दाजींनी संग्रहित केलेल्या अनेक वस्तू बागेतल्या एका सुंदर संग्रहालयात ठेवल्या गेल्या. ह्या वास्तूला त्यांचे नावही दिले गेले.
तर राणीची बाग हे प्रामुख्याने एक वनस्पति उद्यान होते. मुंबईतल्या वृक्षअभ्यासासाठी योग्य अशा निवडक जागांपैकी हे उद्यान एक होते. अनेक महाविद्यालयांतील , युनिव्हर्सिटीमधील विद्यार्थी येथे वृक्षअभ्यासासाठी येत असत.
बागेची ही एकमेवता आणि महत्त्व सुशोभितीकरणामुळे आज नष्टप्राय आहे. अर्थात बाग नयनमनोहर केली गेली आहे आणि चिल्ल्या पिल्ल्यांना तिथे नेणाऱ्या मोठ्यांनाही ती आवडते.

आजूबाजूचे चांगले खादाडी ऑपशन्स काय आहेत?
>>>>>

पर्शिअन दरबार आहे जवळच. किंवा मग खालच्या साईडला यावे शालिमार वगैरे. किंवा वरच्या बाजूला जावे लालबागचे दत्त बोर्डींग, नाहीतर मग आमच्या माझगावला या माओ, अफजलचा चिकन केप्सा खायला.
तसेच राणीबाग सोबत मरीन ड्राईव्हचाही प्लान बनवावा आणि तिथे खादाडी करावे. कारण राणीबागेजवळ वेज खाणारे काय करतात माहीत नाही. वेजलव्हर्सनी भर टाका. प्रतिसाद वाढतील Happy
तसेच जवळ आता नव्याने काही फूडजॉईटस उघडले असतील तर माहीत नाही. कारण आता डिमांड आलाय. स्टेशनच्या समोरच एके उडीपी हॉटेल होते. कधी आम्ही जातही नाही तिथे. वडील सांगत होते की त्यातही आता गर्दी होते. पण गर्दी बघून जाऊ नका तिथे.
आमच्या लहानपणी भायखळा स्टेशन परीसरातील पारश्यांच्या दुकानात केक मावाकेक छान मिळायचे. पण गेले ते लहानपण.

बाग चांगली झालीय पण botanical garden हे जे status होतं ते आता नाही. >>> ओह, असे काही ऑफिशिअल स्टेटस होते, आणि ते गेलेय का?

महालक्ष्मी मंदिरसोडून. मागच्या बाजूचा खडकाळ किनारा आणि ते मूगभजी/वडे करणारे हॉटेल. किनाऱ्याकडे जाण्यासाठीच जायचो.
>>>>>
आहाहा आहाहा काय आठवण आहे ही... वन ऑफ द बेस्ट नॉस्टेल्जिक मेमरी
मी यावर स्वतंत्र धाग्यात लिहितो.. नवीन धाग्याचा रुमाल

ती मुळी निर्माण झाली तीच वनस्पति उद्यान म्हणून आणि शहराला वृक्षसानिध्य मिळावे म्हणून.
मनोरंजनाची भर नंतर पडत गेली.

जर्रा आधी टाकला असतास लेख तर मुली ला घेऊन गेले असते..भारत वारी वर होते Sad असो
>>>>>
अजून काम चालू होते तिथे. अजून प्राणी वाढतील. पुढच्यावेळेच अजून काही बघायला मिळेल.

धन्यवाद किशोरजी, पुढच्यावेळी जमल्यास उर्वरीत बाग कव्हर करून भाग दोन ही काढता येईल, किंवा ईथेही नवीन फोटो अपलोड करता येतील.
कामातून थोडी फुरसत मिळाल्यास या भेटीचेच अजून दोनचार वेगळे फोटो शोधून टाकेन. बरेच फोटोत मुलांची लुडबुड असल्याने टाकायचे टाळतो. फोटो काढताना ईथे प्रकाशित करायच्या हेतूने विचार केला नव्हता ना..

बरेच फोटोत पोरांची लुडबुड असल्याने काही फोटो टाकता आले नव्हते. तरी आता थोडे आणखी फोटो टाकतो प्रतिसादात Happy

हे बागेच्या आतल्या प्रवेशद्वारापाशी

IMG_20220623_224047.jpg

पाणपक्षी निरीक्षणाचा पूल !

IMG_20220623_224112.jpg

हा एक माझासारखाच माणूसघाणा ऊप्स सॉरी पक्षीघाणा पाणपक्षी - एकटाच फिरतोय Happy

IMG_20220623_224142.jpg

गजराजांचे दुरूनच दर्शन - झूम करून फोटो काढायचा प्रयत्न केलेला. पण चार दिवस आंघोळ केल्यासारखी वाटत नव्हती. अंगावर मातीचा ईतका थर की फोटो फार क्लीअर येत नव्हता.

IMG_20220623_224222.jpg

हा एक सेल्फी पॉईंट - मोगली आणि कंपनी

IMG_20220623_224335.jpg

हा एक बसायचा कट्टा फार आवडला - पण आमच्याकडे बसायला वेळ कुठे होता. ते तर पडलो आणि हाताला खरचटले म्हणून रुमाल बांधायला थांबलो Happy

IMG_20220623_224403.jpg

मागच्या काचेच्या पेटीत सर्प आणि कासव नांदत आहेत

IMG_20220623_224446.jpg

ईथे बिबट्या आणि तरस एकत्र नांदतात Happy

IMG_20220623_224603.jpg

झूम केलेत तर लाकडाच्या पूलाखाली बिबट्या निवांत बसलेला दिसेल. एक डावीकडेही झाडामागे आहे

IMG_20220623_224515.jpg

धन्यवाद आशू Happy

ते गवताचे पुंजके मला साळिंदर वाटले. >>> हा हा, हो. आता मी सुद्धा पाहिले तर तसेच वाटले. साळिंदर होते राणीबागेत आधी. फार काही बघायला मजा यायची नाही. आता नाहीयेत बहुधा..

राणीबागेचे ब्रांड अम्बेसेडर. >>> हो अगदीच, मी या मे महिन्याच्या सुट्टीत माझ्या शिफारशीवर बरेच जणांन धाडलेय राणीबागेत. आमच्या ऑफिसचे तर जायचे म्हटले की माझ्याकडेच चौकशी करतात. आता अजून चांगले गाईड करू शकेन. काल फोटो फेसबूक आणि व्हॉटसप स्टेटसलाही टाकल्याने अजून चौकश्या येत आहेत व्हॉटसपवर Happy

मस्त लिखाण आणि सुंदर फोटो.. राणीच्या बागेत जायचे अजून राहिले आहे
पेशवे उद्यानातील ते जाळीतून प्राण्यांना पहाणे कधी आवड ले नाही म्हणून राणीच्या बागेत जाणे ही टाळले होते.
मागे असेच राणीच्या बागेतील झाडे आणि वनस्पती पहायला गटग झाल्याचे वाचले होते आणि खुप जायची इच्छा झालेली.. तेथील झाडे कमी व्हायच्या आत जायला पाहिजे.. आता पुर्वी सारखे पिंजरे नाहीत हे पाहून प्राणी पहायलाही आवडेल असे वाटते..

राणीच्या बागेत शेवटी कधी गेलेले athavat नाही. आता हे फोटो baghun चांगलाच कायापालट झालेला दिसतोय. दोघा मुलांनी पण छान एन्जॉय केलेले दिसतेय Happy

यावेळी भारत वारीत नक्की मुलांना घेऊन जाईन. गेल्या चकरीत taraporevala मत्स्यलय मध्ये घेऊन गेलेले पण ते काही त्यांना भावले नाही विशेष. Construction झोन ch वाटत होते..

taraporevala मत्स्यलय>> हे ठिकाण सगळ्यात बोअरींग आहे.. मी सात आठ वर्षांपूर्वी भाचे कंपनीला घेऊन गेलेले.. कोणालाही फार आवडलं नव्हतं.. मग तीथून गीरगाव चौपाटीसमोर बॅचलर्समधे त्यांना चॅाकलेट मिल्कशेक पाजला आणि पुढे आमच्या आवडीच्या हॅंगिंग गार्डनला म्हातारीचा बूट बघायला गेलो.. तीथे फिरूनही आम्ही थकलो नव्हतो म्हणून मग बाजूलाच असलेल्या बाबूलनाथला चढून गेलेलो

यावेळी भारत वारीत नक्की मुलांना घेऊन जाईन.
>>>
जा तू नक्की. तारापोरवाल्याशी तुलनाही करू नकोस.

तारापोरवाला मत्स्यालयाचे ५-६ वर्षांपूर्वी रिनोवेशन झाले होते. तेव्हा व्हॉटसपवर कुठल्यातरी विदेशी मत्सालयचे फोटो बघून फसलो होतो आणि पळतपळत गेलो होतो. तिथे जाऊन पाहिले तर फारच अपेक्षा भंग झाला. काचेच्या पेटीतील मासे लाईनीत पुढे सरकत बघत होती लोकं. त्यात आमच्यासारखी बरीच लोकं आल्याने तुफान गर्दी होती. तसे पोरीने मासे बघणे एंजॉय केले थोडेफार. पण ते घरी फिशटँकमध्येही करता येतातच. ओवरऑल नो फन अ‍ॅट ऑल. गंमत म्हणजे फोटो काढायचे चार्ज आकारत होते. मोबाईलला १०० आणि कॅमेर्‍याला ५०० वगैरे. आम्ही त्या भानगडीत पडलो नाही.

कुमार सर, निलाक्षी धन्यवाद

@ निलाक्षी, येस. ते पिंजर्‍यातले प्राणी बघणे त्रासदायक असते. तसे तर हे प्राणीही डांबलेलेच आहेत म्हणा. तरीही लहानपणीचे आठवतेय त्यानुसार फारच घाणेरडे आणि अरुंद पिंजरे होते वाघसिंहाचे. एकदम डल वातावरण.. तरस अस्वल वगैरे.. सगळे अश्याच वातावरणात कोंबले होते.

@ म्हाळसा, गिरगाव चौपाटी आमचेही फार फेव्हरेट. दर महिन्याला एखादा चक्कर तिथे असायचाच. लहान मुलांना वाळूत खेळायला खूप आवडते. आपल्यालाही मोकळी हवा मिळते आणि आजूबाजूला खादाडीही करता येते. पाणी मात्र गचाळ, त्या नादाला जायचे नाही. सनसेट होऊ लागला की सेल्फ्या तेवढ्या छान काढून घ्यायच्या. हँगिग गार्डन आणि म्हातारीच्या बूटाला क्वचित जायचो. वर पडते फार.

हो बरोबर ते whatsapp che फोटो पाहूनच मी फसलेले Lol
एका मोठ्या हॉल मध्ये काचेच्या पेटीत ठेवलेले मासे, मध्येच पाण्याची तळी साचलेली, असा काहीसा प्रकार आठवतोय. हॉल chi फेरी झाल्यावर मला वाटलेलं अजून वरच्या मजल्यावर जायचेय पण तिथल्या कर्मचाऱ्यांनी आता संपलं असे सांगितले Happy

म्हाळसा, सॉलिड स्टॅमिना आहे! आम्ही अंधेरी ते मरीन ड्राईव्ह ट्रेन प्रवास अणि तेथून aquarium मध्येच आउट zalelo.. गिरगाव चौपाटी वर बसुन आराम केलेला मग.

Pages