वादळ

एक आला झोका ,
सगळ्यांच्या हृदयाचा वाजला ठोका .

पाखराने केली किलबिल,
त्यांच्या जीवाची झाली चिलबिल .

झाडांना राहिले नाही भान ,
त्यांच्या वर टिकले नाही पान .

वाऱ्याची वाढली गती ,
फुल फळांची झाली वाईट स्थिती .

मच्छी मरानी केली लगबग ,
त्यांच्या नौकाची झाली डगमग .

नदीने पकडला सूर,
माशांना लागली हुर हुर.

शेतकऱ्यांची वाढली चिंता ,
पिकांची वाटू लागली त्यांना खंता .

नदीला आला पूर ,
पाखरे उडाली भूर भूर .

जोरात वारा देखील सुटला ,
आमचा दरवाजा पण तुटला.

बाळाला लागली होती तहान ,
घरात शिल्लक नव्हते धान.

नदीचा आला जोर,
कुठे घेऊन जाऊ मी माझे पोर.

घराची झाली माती ,
शिल्लक राहिली नाही एकही वाटी .

हातात घेतली मी लाठी आणि
उठली माझ्या मुलासाठी.

--आरती शिवकुमार