बांद्रा वेस्ट- १७
रॉड्रीक आणि मॉन्ट्या घरी आले तेव्हा रात्रीचे साडे तीन वाजून गेले होते .
“ रॉडी हे काय आहे बाबा ? कसा काय झाला हे ? काय बोललास त्याला ? कसली जादूची कांडी फिरवलीस ? ” मॉन्ट्या अविश्वासाने त्याच्याकडे पाहतच राहिला . कारण एवढं सगळं झाल्यावरही त्यांना घरी जायची परवानगी त्या क्रूर इन्स्पेक्टर जामसंडेने दिली होती . आणि ह्याचंच कोडं मॉन्ट्याला पडलं होतं .
“ फक्त तीन दिवस , त्यानंतर जर सगळं व्यवस्थित झालं तर आपण सुटू शकू . ” रॉड्रीक हताशपणे बोलत होता .
“ तीन दिवस , म्हणजे ? मला नाय कल्ला . ”
“ यार मी एक जुगार खेळलोय , ब्लाइण्ड गेम ”
“ कसला ब्लाइण्ड गेम ? मला नीट सांग ”
“ मी त्या इन्स्पेक्टरला म्हणालो कि माझ्याकडे नाईन्टी नाइन क्रोरस आहेत . जर त्याने आपल्याला ह्या प्रकरणातून सोडवलं तर मी त्याला त्यातले टेन पर्सेंट देईन . मला हे सगळं सांगण्यावाचून दुसरा कोणताच ऑप्शन दिसत नव्हता . ”
“ काय ? रॉडी तू मूर्ख आहेस का ? नाईन्टी नाइन क्रोरसचे टेन पर्सेंट किती होतात तुला कळतंय का ? जवळपास दहा करोड रुपये ! एवढे पैसे तू त्याला देणार ? अरे टेन पर्सेंट त्याला मिळाले तर तो त्याची ती सरकारी नोकरी सोडून देईल . येडा झालास काय ? ” मॉन्ट्या वैतागून बोलू लागला .
“ नाही . खरं तर मी फाईव पर्सेंट बोलून गेलो , पण तो काही तयार झाला नाही . शेवटी टेन पर्सेंट वर कसाबसा तयार झाला . ” रॉड्रीक नकारार्थी मान हलवत म्हणाला .
“ बरोबर , तू येड्यासारखा बोलून गेलास . त्याने लगेच हिशोब लावला असेल . आणि एवढे पैसे इतक्या सहज मिळतात म्हटल्यावर त्याने आणखी ताणून पाहीलं असेल . आणि तू लगेच तयारही झालास ? तू खरच येडपट आहेस . आणि आता हे दहा करोड कुठून आणणार ? ”
“ त्यासाठीच तर तीन दिवसांची मुदत त्याने दिलीय . मी त्याला जे घडलं ते सगळं खरं खरं सांगितलं . फक्त ती नोट मला मिळाली आहे . आणि मी ती सुरक्षित ठिकाणी ठेवली आहे असं खोटंच सांगितलं . आमच्या दुर्दैवाने आम्ही ह्यात अडकलोय हेही सांगितलं . तीन दिवसात काहीतरी करावं लागेल , तोपर्यंत ते कोकेनचं पाकीट त्याच्याकडेच राहील . आपण जर यात फेल झालो तर जे आज होणार होतं तेच आणखी तीन दिवसांनी होईल . ”
“ अरे , पागल मानसा , तू काय केलंय तुझं तुला तरी कळतंय का ? तू त्याला दहा करोड देणार असं कबुल करून आलायस , तुझं डोकं ठिकाणावर आहे का ? ” मॉन्ट्याचं डोकंच फिरलं ते ऐकून …
“ अरे हे केलं नसतं तर आता आपण लॉक अप मध्ये असतो ”
“ अरे पण हि कसली कमीटमेंट देऊन बसलास ? ” मॉन्ट्या डोक्याला हात लावून मटकन मागच्या खुर्चीत बसला .
“ त्याला कशाला खोटं सांगितलंस की आपल्याला ती नोट मिळालीय म्हणून ? आता त्याला कळलं कि आपली कसली हालत करेल तो … ! मघाशी जी बसलीय ती चांगलीच लक्षात आहे माझ्या . ! ” मॉन्ट्या गाल चोळत म्हणाला .
“ हो रे , यु आर राईट . पण त्यावेळी मला जे सुचलं ते मी केलं . ” रॉड्रिक कसनुसं तोंड करून म्हणाला .
“ म्हणजे तुझ म्हणणं आहे कि आपल्याला ह्या तीन दिवसात ती तुझी दहा रुपयांची नोट शोधली पाहिजे . ”
“ येस , राईट . दुसरा ऑप्शन नाही . ”
“आणि नाही मिळाली तर ? ”
“ तर तुला सांगितलं ना कि जे आज होणार होतं तेच आणखी तीन दिवसांनी होईल . ”
“ म्हणजे काहीच फायदा नाही . आपण जिथे आहोत तिथेच आहोत. फक्त तीन दिवसांनी जेल मध्ये जाणार आहोत. ” मॉन्ट्या पुन्हा डोक्याला हात लावून बसला .
“ लुक मॉन्ट्या , आय डोन्ट थिंक कि हेच बरोबर आहे . पण तुझ्या लक्षात येतंय का ? कि आपल्याला ह्या सगळ्या झंझटीतून वाचण्यासाठी एक चान्स मिळाला आहे . टेक इट पॉझीटीवली .” त्यावर मॉन्ट्या काही बोलला नाही . तो तसाच डोकं धरून शांतपणे विचार करु लागला .
“ हे बघ जर मी हे बोललो नसतो तर त्याने सरळ आपल्याला पोलिस स्टेशनला नेलं असतं . आणि एकदा का आपल्या अगेन्स्ट क्राइम रजिस्टर झाला कि मघाशी तू म्हणालास तसं देव जरी वरून खाली आला तरी आपल्याला वाचवू शकणार नव्हता . त्यामुळे जे काही करायचं होतं ते त्याच वेळी . आणि म्हणून मी हा एक चान्स घेतला . एटलिस्ट आपल्याकडे एक रस्ता अजून बाकी आहे . ” रॉड्रीक त्याला पटवून देण्याचा प्रयत्न करत होता . मॉन्ट्या अजूनही विचारातच होता .
“ पण मला एक कळत नाही , कि त्याने तुझ्यावर विश्वास कसा ठेवला ? ”
“ मी त्याला पहिलीच ऑफर देऊन टाकली , आणि एवढी मोठी अमाउंट ऐकल्यावर जामसंडेचे डोळेच फिरले . तो ह्या गोष्टीला नकार देऊच शकला नाही . ”
“ आपण ह्या तीन दिवसात पळून जाऊ असा त्याने विचार केला नसेल का ? ”
“ हो , तसा विचार त्याने मला बोलूनही दाखवला , पण मी त्याला शब्द दिला कि आम्ही पळून जाणार नाही . ”
“आणि त्याने विश्वास ठेवला ? ”
“हो . कसा काय मला माहित नाही . पण तो ह्या सगळ्या गोष्टीला तयार झाला हे नक्की . ”
“ रॉडी , तुला वाटतं कि जामसंडे इतका मूर्ख असेल . तो आपल्याला असा फ्री कसा काय सोडेल ? ह्यात नक्कीच काहीतरी झोल आहे बॉस ! ” मॉन्ट्याच्या व्यवहारी मनाला हे सगळं पटत नव्हतं . ‘ एकतर एवढा सबळ पुरावा , आणि मुद्देमालासहित पकडलेले आरोपी असेच सोडून द्यायला जामसंडे सारखा अनुभवी इन्स्पेक्टर कसा काय तयार होईल ? आणि कोणत्या आधारावर त्याने आपल्याला सोडून दिले ? आणि समजा पैशाच्या लालसेपायी जरी त्याने हा निर्णय घेतला असेल तरी तो आपल्याला इतकं स्वातंत्र्य कसे काय देऊ शकतो ? ‘ मॉन्ट्या विचारात पडला .
“ व्हॉट हॅपन्ड मॉन्ट्या ? कसला विचार करतोयस ? ” रॉड्रीक विचारू लागला .
“ मला अजुनही हे पटत नाही ”
“ ओके , मग तुला काय म्हणायचं आहे ? ”
"त्याने आपल्यावर नक्कीच पाळत ठेवली असेल. तो काही कच्च्या गुरुचा चेला नाही. "
" आय डोन्ट थिंक की तो सतत आपल्यावर पाळत ठेवील . तुझ्या अजुन लक्षात येत नाही. ठिक आहे आपण आता उद्याच बोलु मला जाम झोप येतेय. "
" आयला, माझी झोप उडालीय इथं. काय करु काय कळत नाही. " मॉन्ट्या काळजीने इकडे तिकडे फिरु लागला.
" माझं ऐक, आता झोप. सकाळ व्हायला फक्त दोनच तास बाकी आहेत. आपल्याला अजुन बरीच कामं करायचीत. आराम करुन घे. " म्हणत म्हणत रॉड्रीक बिछान्यावर आडवा झालादेखील. ' काय म्हणायचं ह्या माणसाला.? स्वतःचं आयुष्य एवढं पणाला लागलंय तरी ह्या माणसाला शांत झोप कशी लागु शकते.? ' विचार करता करता मॉन्ट्या समोरच्या आरामखुर्चीत बसला. दिवसभर आणि रात्रभराच्या थकव्यामुळे त्याचा केव्हा डोळा लागला त्याचा त्यालाही कळला नाही.
क्रमशः
लडाखचे प्रवासवर्णन
Ladakh Bike Trip – दुचाकी लडाखायण 1
माझी अर्धदशक नावाची कादंबरी वाचण्यासाठी खाली लिंक दिली आहे
https://www.mehtapublishinghouse.com/book-details/ARDHADASHAK/3048.aspx
Amazon link
https://www.amazon.in/Ardhadashak-Milind-Mahangade/dp/9353174163/ref=sr_...
Flipkart Link
https://www.flipkart.com/ardhadashak/p/itm7149b4896e81d?pid=978935317416...
उत्सुकता वाढते आहे
उत्सुकता वाढते आहे
वाचतेय.
वाचतेय.
भारी
भारी