येईल भान आता येणार जाग आहे

गेला वसंत माझी टाळून बाग आहे
होते तसे फुलांना केव्हा पराग आहे

घेतो उगा कुणी का आसूड जीवघेणे
पोटात पाखरांच्या पेटून आग आहे

ठेऊ जपून स्वप्ने थोडी तरी उराशी
येईल भान आता येणार जाग आहे

माझे मलाच मीही देतो कुशीत माझ्या
आधार माणसांचा झाला महाग आहे

घेतो टिपून डोळे थोडे हळूच तेव्हा
येता भरून डोळा अश्रू कजाग आहे

आले कधी कुणी ना माझ्याच वाटणीला
झाले असे घराचे माझ्या प्रभाग आहे

निलेश वि. ना. शेलोटे
वृत्त:- आनंदकंद
(गागालगा लगागा गागालगा लगागा)