Submitted by अनन्त्_यात्री on 13 June, 2020 - 10:37
ओथंबल्या आभाळाला
स्वप्न हिरवं पडलं
त्याच्या दिठीत मावेना
तेव्हा धरतीला दिलं
वीज झेलण्या झुरतो
माथा बेलाग कड्याचा
कुरणांच्या पटावर
डाव आता पावसाचा
रिमझिमत्या ढगाच्या
पैंजणांची रुणझुण
सृजनाच्या सोहळ्याचे
तुम्हा आम्हा आमंत्रण
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
मस्तच! आवडली कविता..
मस्तच! आवडली कविता..
ओ हो... सुरेखच...
ओ हो... सुरेखच...
छान कविता
छान कविता
मन्या, शशांकजी, रूपाली
मन्या, शशांकजी, रूपाली धन्यवाद!
दिठी म्हणजे दृष्टी ना??? खूपच
दिठी म्हणजे दृष्टी ना??? खूपच छान कविता!!!आवडली!!!
बरोबर, दिठी म्हणजे दृष्टी.
बरोबर, दिठी म्हणजे दृष्टी.