Submitted by पियुष जोशी on 18 May, 2020 - 04:57
मज बोलावते ती खिडकी
झेलण्यास हा वारा
जसा भिने तो अंतरी
आठवी काळ माझा सारा....
मज शीळ घालतो पक्षी
करित आर्जव ही हसण्याची
अन आठवण होते मज
मी वर्तमानात असण्याची....
सांज होता अन
हा भास्कर क्षितिजी जातो
कराया शीतल माझे मन
अन शुभ्र चांदवा येतो....
मी पाहत राहतो फक्त
ती चांदणी शुक्राची
अन हसवते हळूच गाली
ती कोर मज चंद्राची....
उलटून जाते रातही
मी खिडकीला खेटूनी असे
अन पडता कोवळे ऊन उद्याचे
मज गाताना कोकिळा दिसे....
- पियुष जोशी
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
छान कविता
छान कविता