मी आसाराम बापूचा शिष्य बनलो होतो. (भाग एक)

Submitted by परशुराम परांजपे on 16 March, 2020 - 10:52

पंचवीस मार्च १९९६ रोजी सुरत येथे मी आसाराम बापूच्या आश्रमात गेलो होतो. होळीचा सण होता. आश्रम गर्दीनं फुलला होता. दुसऱ्या दिवशी सकाळी मंत्रदिक्षा मिळणार होती. म्हणून मी तिकडे स्टॉलवर मिळणारं दीक्षेचं सामान विकत घेतलं. काही पुस्तके, आसन, जपमाळ, गोमुखी अशा काही वस्तू त्यात होत्या. दुसरा दिवस उजाडला. लोक रात्रीपासूनच आंघोळीसाठी नंबर लावून बसले होते. सकाळी सकाळी दीक्षेच्या ठिकाणी मंडपात जाऊन जागा पकडली.
क्रमशः

विषय: 
Group content visibility: 
Use group defaults

एकेकाळी मी सुद्धा गणपतीचा भक्त होतो. अंगारकीला सिद्धीविनायकाला गेलो होतो. लोकं रात्रभर १२-१२ तास रांगेत ऊभे होते..
तेव्हा माझ्याशी एक थरारक प्रसंग घडलेला.. मीठ मसाला लाऊन त्या दुसरया धाग्यावर लिहितो

.

हो ना. त्या राजेश १८८ मुळं आयडी उडाला. परत आलोय. आता कानाला खडा. कुणाशीही वाद घालायचा नाही. लागले नेत्र हे पैलतीरी..