आणखी काही तिरळे

सही आहेत .सगळे आवडले
थोडक्यात खूप काही.

~ प्रकाश ~

वार्‍याची बात !
वार्‍यावरची नाही !! ---
"छान रे, स्लार्टी. "

गुलजारसाहेबांच्या त्रिवेणीची आठवण झाली. काव्यप्रकार उत्कट आहे,मग नाव का असे तिरळे ठेवले?

<< लपाछपी खेळताना त्याने
मला कधीच धप्पा दिला नाही ---
परवा त्याचं राज्य संपल्यावर आठवलं >>

फार सुंदर! आवडलं....

ढगांच्या गर्दीत
लपून बसलाय चोर,
पळून जाण्यासाठी....

कपारीतला झरा,
म्हणतोय कसा आता,
मी होणार धबधबा कोसळणारा..

काळ्या भुईतलां अंकूर,
नव्या जन्मासाठी,
दुभंगला दोन बाजूत...

सर्वच 'तिरळ्या' छान आहेत. हे हायकू नाहीत काय? शांता शेळके यांच एक पुस्तकच आहे अशा हायकूंचं!!

मी अशा कवितांना अशीच नावे ठेवली होती:

१ ओळ = अकेली
२ ओळी = दुरळी
३ ओळी = तिरळी
४ ओळी = चारोळी
५ ओळी = पांचाळी
६ ओळी = सावळी
७ ओळी = सुतळी
८ ओळी = आरोळी
९ ओळी = नवरी
१० ओळी = ढवळी

<<<मी लहान की महान ?
नव्हे, मी चंदन
मीच सहाण.

लपाछपी खेळताना त्याने
मला कधीच धप्पा दिला नाही ---
परवा त्याचं राज्य संपल्यावर आठवलं<<<

जबरीच !
शरद >>>८ ओळी = आरोळी<<< आठोळी ?