अव्यक्त अद्वैत

अव्यक्त अद्वैत

तुझ्या हसण्याने नभात चंद्र धुंद होतो
तुझ्या नसण्याने वनात वारा कुंद होतो

मनाच्या अंधारात दुःखांध भास होतो
दुखऱ्या क्षणाला चांदण्यांचा छंद होतो

सहवास चांदण्यांचा वा नको मोगऱ्याचा
मिटून मीच माझिया हृदयात बंद होतो

हसणे रुसणे तुझे, आकाश आठवणींचे
डोळे मिटून नभाच्या मिठीत बंद होतो

ओळख नकोच देउ, घे पांघरून अंधार
माझ्याही डोळ्यात बघ प्रकाश मंद होतो

माझ्या हृदयी तुला आणि तुझ्या हृदयी मला
अद्वैत स्पंदनांचा व्यर्थ आनंद होतो.

- प्रा. अरूण सु. पाटील (असु)
© सर्व हक्क स्वाधीन
https://www.facebook.com/AsuChyaKavita