Submitted by वृन्दा१ on 27 June, 2017 - 14:38
जेंव्हा लहानपणीच्या ओळखीचा राक्षस आभाळात गडाबडा लोळतो
नुसताच गडगडाट, नुसतीच हूल
न संपणारी प्रतीक्षा आणि फसवी चाहूल
आतला पाऊस आत आणि वरचा वर गोठलेलाच राहतो
तेंव्हा तुमची आठवण येते......
विषय:
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
छान..
छान..
धन्यवाद राहुल.
धन्यवाद राहुल.
खूप कमी लिहिलंय! पण तरीही छान
खूप कमी लिहिलंय!
पण तरीही छान
(No subject)
धन्यवाद.फार मोठी आहे कविता.
धन्यवाद.फार मोठी आहे कविता.
धन्यवाद अक्षय.
धन्यवाद अक्षय.
अतिशय सुंदर !
अतिशय सुंदर !
धन्यवाद साळुंके सर.
धन्यवाद साळुंके सर.
मस्त...
मस्त...
मस्त.....
मस्त.....
मस्तय
मस्तय
धन्यवाद डब्बू,कावेरि,रीया.
धन्यवाद डब्बू,कावेरि,रीया.