लोकशाहीच्या चौथ्या स्तंभावर एका दिवसाची बंदी !

झाली का बोंबाबोंब आणि चर्चा सुरु..
एन डी टी व्ही ने (किंवा कोणत्याही वाहिनीने) देशाच्या सुरक्षेला बाधा निर्माण असे प्रसारीत करायचे आणि नंतर सरकारने नुसती तंबी द्यायची? दंड का करायचा नाही? आपल्याकडे केलेल्या चुकिबद्दल / गैरप्रकाराबद्दल शिक्षा दिल्यावर लगेच एवढे रान का पेटते? आपली चुक झाली हे मान्य करून दिलेली शिक्षा का भोगली जात नाही? लोकशाहीचा चौथा आधारस्तंभ म्हणून सतत प्रत्येक मुद्द्यावरुन आरडाओरडा, एकाच पक्षाला / माणसाला टारगेट करणे हे सगळे चालते तेव्हा त्याचा प्रॉब्लेम का होत नाही? ह्या वाहिनीवर कायमची बंदी आणली नाही. एक दिवसच प्रक्षेपण बंद करणार आहेत ना.. म्हणजे लगेच गळचेपी झाली का? सरकारने नुसती तंबी दिली तर नंतर परत हीच चुक करायला लोक मागेपुढे बघणार नाहीत. सरकार दंड करू शकते हे सुद्धा लोकांना कळालेच पाहिजे आणि स्वतःच्या जबाब्दारीची जाणीव व्हायलाच हवी.

>>या हल्ल्याचे वार्ताकन करताना ‘एनडीटीव्ही हिंदी’ या वृत्तवाहिनीने हवाई तळावर मिग आणि लढाऊ विमाने, रॉकेट लाँचर्स, तोफगोळे, हेलिकॉप्टर्स आणि दारूगोळा याचा ठावठिकाणा सांगणारे तपशीलवार वार्ताकन केले होते. <<

अशा प्रकारची सेंसिटिव माहिती मिडियाला मुळात एक्सपोजच का केली जाते? त्यांन प्रवेश/परवानगी देताना बंधनं का घातली जात नाहित? हे मिडियावाले टिआर्पी साठी कुठल्याहि स्तरावर जातील, लष्कराचे या बाबतीत सिक्युरीटी गाईडलाईन्स असतीलच ना? आणि जर का एन्डिटिवीने ते नियम धाब्यावर बसवुन बाईट दिला असेल तर दंड सणकुन दिला पाहिजे, एकच दिवस का नैवेद्य दिल्यासारखा?..

काँग्रेसच्या काळात म्हणूनच आर्मीच्या पराक्रमाच्या बातम्या येत नव्हत्या.

एन्डीटीव्हीचं म्हणणं आहे जी माहिती सांगितली ती सगळी पब्लिक डोमेनमध्ये होती. अतिरेक्यांना तर यापेक्षा जास्त माहिती असणार.
आजच्या बातम्या म्हणताहेत की जेव्हा ही सगळी माहिती सांगितली तोवर जे दोन अतिरेकी होते असं मानलं गेलं ते असल्याचा कोणताही पुरावा नाही.
आता सरकारच्या, सरकाती यंत्रणांच्या कोणत्याही कृतींबद्दल प्रश्न विचारायचे नाहीत असेही आदेश आहेत. तर आपण उत्तर कोरियात राहतो असं समजून घेऊया.

ऋन्मेष, लोकशाहीचे पहिले तीन स्तंभ कोणते असतात हे तुझ्याकडून जाणून घ्यायला आवडेल आणि हो, यात कुठलाही उपरोध नाही.

हर्पेन,
बच्चेकी जान लोगे क्या?

मै सातवे आसमान्में हुं म्हटल्यावर तू म्हणशील पहिल्या सहा आसमानांच्या कक्षा दाखव नाहीतर नावे सांग!

साती - नाय गो बाय, ऋनम्या स्तंभ वगैरे भारी भारी शब्दप्रयोग घडी घडी करतो त्याचं कौतुकच आहे. पण घडा कच्चा आहे की पक्का हे सगळ्यांना क ळू नये म्हणून तो देतो ती कोलांटी उत्तरे वाचायला मला जास्त आवडतात.

मै सातवे आसमान्में हुं म्हटल्यावर तू म्हणशील पहिल्या सहा आसमानांच्या कक्षा दाखव नाहीतर नावे सांग!

बरं सुचवलंस हे पुढच्या खेपेस विचारेन

साती तुम्हाला वाटतं तितकाही तो बच्चा नाहीये. ☺

ऋन्म्या, तुला वाटतो तितका मोठा मी नाहीये

बघा मी म्हणलं नव्हतं☺ क्रमवारी चुकल्यासारखी वाटतीये रे बाळा पण

स्तंभांचेही क्रम असतात का?

असो. सक्सेस्फुल विषयांतर करून धाग्याचे स्तंभन केल्याबद्दल संबंधितांचे अबिनंदण व आबार!.

स्तंभन शब्द अश्लील आहे!

निषेध!

हो म्हणजे शाळेत तरी कायम एकाच क्रमाने असल्याचे आठवते. तसे नसते तर प्रसारमाध्यमे चौथाच का पहिलाच का नाही? असे प्रश्न आले असते.
माझ्या माहितीनुसार न्यायपालिका आधी येते मग प्रशासन

तुमचीही कमाल आहे, ऋ च्या धाग्यावर तुम्ही विषयांतर झाले म्हणून विचारता? इथे काहीही बोला, कसेही बोला, बस टीआरपी वाढला पाहिजे.

शासन , प्रशासन , न्याय व वृत्तपत्र

आशु, चौथा म्हणतात कारण खरे खांब तीनच.
कसेही गोल गोल मोजा.
चौथा मागाहून अ‍ॅड केलेला आहे.

अचेंनी लिहिलेल्या क्रमाने नागरिकशास्त्रात पाठ केलेले आठवते.

आमच्या काँग्रेसच्या काळात असेच होते.

आताच्या सर्कारचं माहीत नाही.

लोकप्रतिनिधी हे उच्चस्तरावरावर.

त्यांच्या योजना प्रशासन अमलात आणते . म्हणुन ते दोन नम्बरच्या स्तरावर.

त्यांच्यातील अंमलबजावणीतील अन्याय निवारायला न्यायलय .

हे सगळेच झोपले तर घंटा बडवायला वृत्तपत्रे

एवढ्या खात्रीने सांगताय म्हणजे तसेच असेल.

साती - अहो मध्ये अण्णा हजारेंचे आंदोलन सुरु होते तेव्हा त्यांना लोकशाहीचा पाचवा स्तंभ म्हणत होते. आता त्याचे पुढे काय झाले माहीती नाही.

तसंतर अर्णव गोस्वामीला पण म्हणत होते.

आर आय पी!

साती, स्तंभन म्हणजे रोखणे, थांबवणे. अरिष्टस्तंभनकारिणी असे रेणुकेचे एक नाव आहे.

अके,
माहित्येय!

पण बरेच शब्द द्वियर्थी असतात.

अंत्ययात्रेत ज्याप्रकारे थोड्या नर्वसपणे, बधीर मेंदूने हास्यविनोद सुरू असतात, तसे या धाग्यावरचे नर्मविनोदी प्रतिसाद वाटताहेत.

आर आय पी @ चौथा स्तंभ!

ऋनम्याचे बाफ वेगळेच असतात खरं तर मी फक्त मथळाच वाचला होता. आता वाचले तर हे काहीतरी वेगळेच निघाले.

ह्या बातमीनंतर मनात उठलेले तरंग
'आवडीने केला वर त्याला दिवसा खोकला रात्री ज्वर'

'म्हातारीला मेल्याचं दुःख नाही पण काळ सोकावतो'
'रोज मरे त्याला कोण रडे'
'जात्यातले रडतात, सुपातले हसतात'

'कोळसा उगाळावा तितका काळाच'

आपल्या माबोवरच्या अशा प्रकारच्या बाफ / प्रतिक्रियांचा डोलारा ज्या स्तंभांवर उभा आहे ते असे

आपलं ठेवायचं झाकून आणि दुसऱ्याचं बघायचं वाकून.
आवडतीचा शेंबुड गोड आणि नावडतीचे मीठ आळणी.
आपला तो बाळू दुसऱ्याचा तो कार्टा.

चौथा स्तंभ
माणुसकीचा गहिवर येतो ज्याला जेव्हा जसे सोयीचे

मग परत एकदा हा लेख आठवला.
http://www.loksatta.com/lokrang-news/article-about-durgabai-1147075/

ह्या लेखातलं काही आठवलं ते असं

चर्चा, चर्चा म्हणजे काय? तर तुम्ही कोणत्या बाजूचे आहात ते जाहीर करून टाका अन् कळपात सामील व्हा. या बाजूला, नाही तर त्या बाजूला. मध्यम मार्ग नाहीच. दारांवर फुल्या मारण्याचा धंदा सध्या तेजीत आहे.
आपण डावे-निधर्मी आहोत असं समजा एखाद्यानं सांगून टाकलं की डाव्यांपेक्षा हिंदुत्ववाद्यांना जास्त हायसं वाटतं. शत्रू कळला की काम सोपं होतं.
डाव्यांचं वेगळंच दुखणं आहे. ते प्रत्येक नागरिकाकडे संशयानं पाहत असतात. हा बहुधा संघवाला आहे.. आहे की नाही? मग बसा फुलाच्या पाकळ्या खुडत- ‘हा संघवाला आहे, हा संघवाला नाही, हा संघवाला आहे, हा संघवाला नाही.. होय, नाही.. नाही, होय.’

आपलाच विचार कसा श्रेष्ठ आहे हे सिद्ध करण्यासाठी आत्यंतिक टोकाची भूमिका घ्यायची, वस्तुस्थितीचा बिनदिक्कत विपर्यास करायचा असं दोन्हीकडून सर्रास सुरू असतं. चोरबाजारात सगळ्या मापाचे, आकाराचे कपडे मिळतात. इतिहासाचंदेखील असंच असतं. हवं ते सापडतं. पाहिजे ते उचला अन् उसवा, नाही तर चिंध्या करा. आपला माल विका. मुठय़ा आवळा. गर्जना करा. भांडा. एक-दुसऱ्याच्या अंगावर धावून जा. हेत्वारोप करत राहा. खऱ्याचं खोटं करा. संशयाचं जाळं विणा. सतत वरच्या पट्टीत बोलत राहा.

मग हर्पेन, तुम्ही काय ठरवलंत स्वतःसाठी? हॅपी मोहर्रम म्हणायचं की नाही?

अरे वा, मस्त हा झाडू. जमतंय

पाकळ्या संपल्यावर तुम्हीच करा उदघोषणा न काय आता