महाराष्ट्र : इतर देशवासीयांच्या नजरेतून

नितीनचंद्र आणि प्रतिक कुलकर्णी,

बाळासाहेबांबद्दल तामिळी माणसाच्या मनात आजून एका गोष्टीबद्दल आदरयुक्त जिव्हाळा आहे. ती म्हणजे त्यांनी श्रीलंकेतल्या तामिळींना दिलेला नि:संशय पाठिंबा. भारतातल्या फार कमी बिगरतामिळ नेत्यांनी असा थेट पाठिंबा व्यक्त केला आहे.

आ.न.,
-गा.पै.

मूळ धागा मध्यंतरी वाचला होता. अ‍ॅक्च्युअली बेसिक मुद्दे पटलेले नव्हते.

जगात इतके बालिश लोक आहेत ह्यावर विश्वास बसला नाही.

क्षमस्व!

बाळासाहेबांबद्दल सगळ्या बाहेरील लोकांना कुतूहल/ आदर/ राग होता. त्यांच्या एका शब्दावर मुंबई बंद होत असे याच आश्चर्य वाटत असे. शरद पवारांबद्दल पण खूप आदर आहे. त्यांनी पंतप्रधान व्हावे असे बर्याच उत्तरेकडील लोकांना वाटे.

>>>श्रीयुत बेफिकीर, तुम्ही लिहिलेली एक खूपच सुंदर कथा मध्ये वाचण्यात आलेली, तेव्हा मी सभासद नसल्याने बोलण्याचा योग आला नाही. त्यामुळे मला तुमची प्रतिक्रिया अधिकच महत्वाची वाटली.
शतशः धन्यवाद !<<<

मी नम्रपणे आभार मानतो कुलकर्णी!

पण त्यामुळे माझी येथील प्रतिक्रिया महत्वाची वाटणे हे थोडेसे चुकीचे वाटते.

असो!

मला तुमचे वय व भारतप्रवासाचा अनुभव ज्ञात नाही. त्यामुळे मी मला जे वाटले ते बोलून गेलो. ह्याला हवे तर दुराभिमान म्हणू शकता

महाराष्ट्राबाहेरील व्यक्तींनी महाराष्ट्रातील व्यक्ती भेटल्यानंतर 'तुम्ही म्हणता त्या 'च' गोष्टींचा उल्लेख करणे'' हे मला थोडेसे अग्राह्य (?), अस्वीकारार्ह वाटले.

क्षमस्व!

@ शाहिर
"गुज्जूंच्या मते मराठी लोका घाटी आणि मॅनर्स नसलेली आहेत. बरेच गुज्जूं मराठी लोकांना दुजाभावाची वागणूक देतात. बहुधा सुरत लुटलेला राग अजून असावा"
पण तरिसुद्धा माझ्या माहिती प्रमाणे गुजरात वर आधी मुघल (चु भु द्या घ्या) आणि नंतर मराठ्यांचे राज्य होते,त्याचि सल सुद्धा असु शकेल.

रात्रभर धिंगाणा घालता येतो म्हणजे तो बाहेरच पाहिजे असा नाही. तर कोणाच्याही घरात एकत्र जमून धिंगाणा (?) घालता येतो. तसेही पुण्याच्या उपनगरात बाणेर, बावधन, केपी, विमाननगर, मगरपट्टा इकडे पोलिसांचा त्रास कमी होतो. झाला तरी पैसे देऊन सुटता येत.
>>>

खोटं वाटत असेल तर सई ला विचारा.....

खुद्द मुंबई मध्ये, खास करून बिगर-मराठी लोकांमध्ये मराठी कर्मचारी वर्गाची प्रतिमा कामचुकार, गैर-जिम्मेदार अशी आहे...म्हणजे ह्यांचा काही भरवसा नाही, जास्त काम नको असते, कामावर कधी दान्डी मारतील सांगता येत नाही आणि सगळ्यात खराब म्हणजे attitude...आम्हाला कामाची गरज नाही ह्याच वृत्तीने येतात कामाला!

कदाचित ह्याचमुळे, खुद्द मुंबई मध्ये, निदान फ़ायनन्शिअल सेक्टर मध्ये, वरच्या/मोठ्या हुद्द्यांवर त्या मानाने कमी मराठी माणसं दिसत असावीत! इथे स्वतः च्या बिझनेस बद्दल तर मी बोलतच नाहीये, पण आपण मराठी माणसं नोकऱ्या करणं पसंत करतो, तरीही खाजगी नोकऱ्यामध्ये पण ही स्थिती आहे हे पाहून वाईट वाटते….त्यामुळे उगीच स्वतः ची पाठ थोपटणे सोडून वस्तुस्थिती चा स्वीकार करून त्यावर काम करणे हेच आपल्या हिताचे ठरेल!

एकदा गुजरातमधे फिरून या , तिथे मराठी माणसांसाठी खास शब्द आहेत
>>>>
यातला एक खास शब्द घाटी का?

तसे आपल्याकडे देशावर म्हणजे घाटावर राहणार्‍यांना घाटी म्हणतात,
पण घाटी या शब्दाचा उगम बहुधा चिडवण्यासाठी झाला असल्याने तो शब्द संबंधितांना चीड आणतो.

मी मात्र हा शब्द सहजपणे वापरायचो बरेचदा,.. असेच एकदा एका मित्राशी बोलताना `आम्हा कोकणी लोकांमध्ये असे असते आणि तुम्हा घाटी लोकांमध्ये तसे असते', अशी सहज चर्चा चालू होती. यात काही चिडवणे वगैरे नव्हते. पण वर्गातल्या (आमच्या ग्रूपमध्ये नसलेल्या) एका मुलाला ते खटकले आणि तो वाद घालायला आला. मी त्याला म्हणालो सुद्धा अरे चिडवायला नाही उल्लेख केलाय तर तुम्ही घाटावर राहतात म्हणून घाटी बोलतोय. तसे तो म्हणाला घाटावर म्हणून नकोस आम्ही देशावरचे आहोत. तर मी उत्तरलो, मग काय देशी बोलू का तुला.. बस्स, फार मोठा जोक झाल्यासारखा कल्ला झाला आणि त्याला `देशी' असे नावच पडले.

असो, वर गुज्जू वरून एक आठवले,
शाळेत असताना (जेव्हा मी कमालीचा शीघ्रकोपी होतो तेव्हा) क्रिकेट खेळत असताना एका गुज्जू मित्राशी माझे चिडवाचिडवीचे भांडण सुरू झाले, ज्यात त्याने त्या लोकांचा आपल्यासाठी असलेला वर्ल्डफेमस डायलॉग मारला, "मुंबई तुमची, भांडी घासा आमची" .. बस्स झोंबले मला ते शब्द, आणि पेटवली त्याच्या कानाखाली. चला जेवून येतो, पुढचे किस्से नंतर

>>तमिळ- केरळी - शिवसेना - मनसे नालायक आहेत. महाराष्ट्रात नोकर्या भरपूर आहेत. आमचे पण खूप लोक आहेत. मराठी लोक कधी कधी चांगले तर कधी कधी नालायक पणे वागतात>><<

+११

एक तामिळ जो मुंबईत राहून आलेला तो तर खूपच चरफरडतो. साले गुंडे है वगैरे. मुंबई अपने बाप की समझते है वगैरे... (कारण काय तर लुंगी ना पळवायचे प्रकार केलेले ते सांगत).

>>माझी पत्नी दिल्लीची. २०११ साली तिनं मला पसंत केलं ते मी महाराष्ट्राचा म्हणजे संयमी आणि सभ्यच असणार या गृहीतकावरू>><<

पुण्यात शिकायला आलेल्या कितीतरी नॉर्थ मुलींनी मराठी लडका अच्छा होता है(मनात खर तर, बुद्धु होता है, शादी करके उसको मुठठी मे रख सकते है हे त्यांचे गणित).

आमच्या बॅचचे बरेच मराठी मुलगे आता उलट सांगतात भेटले की, गुरगाव की लडकिंयो से दूर रहना. शादी तो सोचो मत.

(हि त्यांची मतं व अनुभव आहेत).

जय महाराष्ट्र! जय भवानी, जय शिवाजी!....
१ नम्बर....

आम्ही मराठि आहोत, म्हणुनच केवळ महाराष्ट्रातच तेवढी सुधारकता/स्त्रीपुरुषांना सुरक्षितता व त्यांची बर्‍यापैकी समानता- त्यात सुधारणा/मोकळेपणा दिसतो. पुण्यामुंबैत-महाराष्ट्रात जितक्या सन्ख्येने स्त्रीया गाडी चालवतात, त्याच्या एक हजारांश इतक्याही सन्ख्येने अन्य राज्यात (अपवाद सोडा) दिसणार नाहीत, गाड्या चालविणे सोडाच, त्यांच्या माजघरातून कधी रस्त्यावरही दिसणार नाहीत. तेव्हा महाराष्ट्र व येथील कणखर जनतेची इतरांशी तुलनाच होऊ शकत नाही.

मराठी म्हणल्यावर पहिला विषय निघतो तो महाराष्ट्राचे आराध्य दैवत असलेल्या छत्रपती श्री शिवाजी महाराजांचा.>>>>> शिवाजी महाराजांबद्दल परप्रांतीयांना जुजबी माहिती असते बर्याच परप्रांतीयांना शिवाजी महाराज माहितही नाहीत.
महाराष्ट्रातलं दुसरं फेमस व्यक्तिमत्व म्हणजे बाळासाहेब. प्रत्याकाला बाळासाहेबांचा दरारा कसा होता ते ठाऊक असत>>> प्रत्येक राज्यात अस एखाद दुसरे फेमस व्यक्तिमत्व असतच त्यात काही नवल नाही.मात्र परप्रांतीयांच्या नजरेत महाराष्ट्रातील नेत्यांची प्रतिमा हि आदराची नाही.

परप्रांतीयांना मुख्यत आकर्षण असते ते मुंबई ह्या शहराचे नि इथे असलेल्या बोलीवूड चे

प्रकु..... सुन्दर धागा.............

मस्त धागा

मस्त धागा

मस्त धागा

धागा जुना दिसतो आहे. आता धागाकर्त्याला आलेले अनुभव सेम नसतील.

अनेकांना ऐकायला आवडणार नाही पण शिवरायांबद्दल आणि ठाकरेंबद्दल महाराष्ट्राबाहेर कुणाला फारसे माहित नसते. बहन मायावतींमुळे डॉ आंबेडकर, महात्मा फुले यांचे पुतळे गावोगावी उभारण्याचा trend उत्तर भारतात सुरु झाला. आता अन्यत्रही दिसतात. हे मराठी महापुरुष जास्त फेमस आहेत महाराष्ट्राबाहेर.

मुंबईची क्रेझ म्हणावी इतपत प्रसिद्धी आणि आकर्षण आहे.

उर्वरित भारतापेक्षा महाराष्ट्रात आपण सामान्य लोक बरेच सुखी आहोत हे मात्र खरे आहे. त्याचा हेवा वाटतो लोकांना.

माझे काही अनुभव
-मराठी माणूस उर्वरित भारतात सर्वात श्रीमंत समजला जातो. मराठी म्हटलं की पैसा आठवतो. त्याच मुळे मराठी माणसाचा नी भाषेचा द्वेष नी मत्सर केला जातो. मुंबई महाराष्ट्रापासून तोडावी अशी मराठीतर सर्वच लोकांची सुप्त ईच्छा असते.
- बऱ्याचदा मराठी माणूस नॉन मराठी माणसापुढे लाळघोटेपणा करुन त्याला लायकीपेक्षा जास्त इज्जत देतो, त्यामुळे नोनमराठी लोक त्याला तुच्छ समजू लागतात. मराठी माणूस मातृभाषा सोडून चटकन हिंदीवर उतरतो ह्यामुळे त्याला हव तस झुकवता येत. हे मला एका उत्तर भारतीयाने सांगितले होते.
-हिंदीत बोलला नाही की दम भरायचा, मराठी माणूस घाबरून लगेच हिंदीत बोलायला लागतो अस मी सिंहगडावर बाजूच्या टेबलावर बसलेल्या भैयांच्या गप्पात एकले होते.
-नागपूर हे महाराष्ट्रात का आहे? असा अनेकांचा प्रश्न असतो, एकतर नागपूर ही मध्यप्रदेशची राजधानी होती, नी नागपूर हे महाराष्ट्रापासून फार दूर आहे असे मानले जाते. (महाराष्ट्र म्हणजे पुणे मुंबईचा पट्टा असा समज आहे.)
- राजकारण्यात बाळासाहेब ठाकरे चांगलेच फेमस आहेत, उत्तर भारतात “शिवसेना” म्हणजे भगवान शंकराची सेना असे बरेच लोक समजतात.
- ⁠शिवाजी महाराज नी मराठ्यांचं कर्तृत्व ह्याविषयी उर्वरित भारतात जास्त माहीती नाही. त्यात त्यांची चूक नाही, अभ्यासक्रमातच ते नाही त्यांच्या. आपल्याला गाव खेड्यात जाऊन विचारले तर महाराणा प्रतापांच फक्त नाव ऐकलेले लोक सापडतील त्याच्या पुढची माहिती आजीबात नाही मिळणार तसेच शिवाजी महाराजांबद्दल उत्तर नी दक्षिण भारतात आहे, पण आता परिस्थिती बदलतेय.
- ⁠ सर्वात जास्त प्रसिद्ध मराठी माणूस निसंशय बाबासाहेब आंबेडकर आहेत, भारतात सर्वात जास्त पुतळे असलेले, उत्तर ते दक्षिण गावखेड्यात बाबासाहेबांचा पुतळा मिळतो.
- ⁠मी पानिपत सिनेमा लखनऊ ला थेटर ला पाहायला गेलो होतो. बाहेर निघताना लोकांच्या एकमेकांशी चाललेल्या गप्पा एकत होतो. मराठी लोकांबद्दल तिथले लोक चांगलं बोलत नव्हते.
- ⁠गुजराती लोकांची मराठी माणसाबद्दल सर्वात मोठी हरकत खानपाना बद्दल आहे. (नॉनव्हेज) तसेच मुंबई महाराष्ट्राला मिळाल्याचा त्यांना प्रचंड राग आहे.
- ⁠यूपी नी बिहार मध्ये राज ठाकरे चांगलेच फेमस आहेत.
- ⁠नेपाळ मध्ये मला एकाने उद्धव ठाकरेंबद्दल विचारले होते, कंगनाचे अतिक्रमणातील घर तोडल्याने तिथल्या लोकांत उद्धव ठाकरे प्रसिद्ध झाले आहेत. बहुतेक सोमीमुळे.
- ⁠लोकमान्य टिळक नी सावरकर तसे बरेच फेमस आहेत. अहमदाबाद मधे एका मोठ्या गार्डनला मी टिळकांच नाव दिलेलं पाहिलं. पण टिळकांना सगळीकडे “तिलक” का करून ठेवलंय हा मोठा प्रश्न आहे.
- ⁠महाराष्ट्र हा हिंदुत्वा बद्दल फार शिथिल आहे अशी एका यूपीतील अंधभक्ताची तक्रार होती.
- बेंगुळूरुत एका रिक्षावाल्याशी गप्पा मारल्या होत्या त्याने दीड वर्ष मुंबईत काम केलं होतं. त्याने शिवसेनेची खूप स्तुती केली होती. “संघटन हो तो शिवसेना जैसा हो” अस तो पुन्हा पुन्हा सांगत होता. अस का? म्हणून विचारल्यावर त्याने सांगितल की जरा काही झालं तर ज्या पद्धतीने शिवसैनिक काही क्षणात जमा होतात नी एक्शन घेतात तस जगातली कुठलीही संघटना करु शकत नाही. शिवसैनिकांना काही कुणी पैसे देऊन गोळा करत नाही ते स्वतःहून जमतात ह्याचे त्याला खूप म्हणजे खूप आश्चर्य वाटले होते.
आता इतकच आठवलं.