फ्रेंन्ड अ‍ॅण्ड कलीग्ज !

साधासाच किस्सा. पण तुमच्या आमच्या रोजच्या कॉर्पोरेट जीवनातही घडत असेल. तुमच्याशी बोलून मोकळे व्हावे आणि यासंदर्भात तुमचेही विचार आणि अनुभव समोर यावेत या हेतूने शेअर करतोय.

__________________________________________________

मी आणि माझा ऑफिस मधील मित्र रौनक (अर्थातच नाव बदलून). आम्हा दोघांचाही कामाचा अनुभव, शारीरीक वय, कंपनीतील पोस्ट वगैरे साधारणपणे एकाच लेव्हलचे. फरक इतकाच त्याचे आणि माझे डिपार्टमेंट वेगळे. आम्हा समवयीन आणि समविचारी मुलांचा कट्टा कॅंटीनमध्ये एकाच ठिकाणी भरत असल्याने आमचा ऑफिसमध्ये बरेपैकी मोठा ग्रूप आहे. ग्रूपमधील इतर मुलांशी जसे चांगले मैत्रीचे संबंध तितकेच रौनकशी देखील आहेत. जेवणाचा डब्बा शेअर करायचा असो वा कोणाच्या वाढदिवसाची पार्टी असो, आम्ही सारे एकत्रच साजरे करणार. कधी एकमेकांना मस्करीत चिडवणार, तर कधी एकत्र येत तिसर्‍या कोणाला गिर्हाईक बनवून त्याची खेचणार. ऑफिसमधील कोणती मुलगी आवडते हे बिनधास्तपणे एकमेकांना सांगणार. कॉलेजसारखाच एक कट्टा आमच्या ऑफिसातही भरतो असा एक विश्वास ....... जो या छोट्याश्या प्रसंगाने डळमळीत झाला.

आम्हा दोघांचे, म्हणजे माझे आणि रौनकचे डिपार्टेमेंट वेगळे असले तरी कनेक्टेड आहेत. कामानिमित्त संबंध येतोच. ढोबळमानाने सांगायचे तर त्यांच्या डिपार्टमेंटकडून निघणारे आऊटपुट हे आमच्यासाठी ईनपुट असल्याने आम्हाला आमच्या डेडलाईन फॉलो करण्यासाठी त्यांच्याकडूनही वेळीच इनपुट येणे गरजेचे असते. ते तसे ठरल्या वेळी नाही आले आणि आमच्याकडेही एक्स्ट्रा रिसोर्स प्लान नसतील वा फारशी मार्जिन नसेल तर आमच्याही डेटस चुकण्याची शक्यता असते. अश्यावेळी मग आम्हाला या उशीराचे कारण म्हणून रौनकच्या डिपार्टमेंटकडून इनपुट उशीरा आले हे नमूद करावेच लागते. अर्थात, त्यांच्याकडेही जर या उशीराचे कारण वा स्पष्टीकरण असेल तर ते देखील या प्रकारात लटकत नाहीत. पण जर उशीराचे कारण त्यांचाच हलगर्जीपणा असेल तर त्यांच्या चुकीची शिक्षा त्यांनीच भोगणे क्रमप्राप्त आहेच.

नुकतेच माझ्या जॉब प्रोफाईलचे स्वरूप बदलल्याने हल्ली मला त्यांच्या डिपार्टमेंटशी को-ऑर्डिनेट करत, माझे रिसोर्स प्लान करावे लागतात. सध्या मी ज्या प्रोजेक्टवर काम करतोय त्याच प्रोजेक्टवर रौनकही काम करत असल्याने मला त्याच्याशीच को-ऑर्डिनेट करावे लागते. तर हि साधारण महिन्याभरापुर्वीची गोष्ट. त्याच्याकडून जे इनपुट ठरलेल्या तारखेला किंवा त्याच्या आधी अपेक्षित होते ते ऐनवेळी चार दिवस पुढे ढकलायची मागणी तो करत होता आणि या उशीराला तोच जबाबदार असल्याने आम्ही आमचे काम वेळेतच पुर्ण करावे हि अपेक्षाही सोबत होती. मी माझ्या बॉसची चर्चा करून स्वतातर्फेही सारे पर्याय चाचपून पाहिले. फार फार तर दोन दिवस आम्ही मॅनेज करू शकत होतो. त्याला तसे प्रामाणिकपणे सांगितले. त्यावर तो, "हम्म बघतो" एवढेच म्हणाला.

खरे तर त्याची अपेक्षा अशी होती की मी माझ्या काही रिसोर्सना संध्याकाळी थोडेफार अतिरीक्त थांबवून किंवा शनिवारी बोलवून काम वेळेत करून घ्यावे. अर्थात हि ऑथोरटी खरे तर माझी नसून माझ्या बॉसची आहे याची कल्पना त्याला असल्याने स्पष्ट बोलत नव्हता इतकेच. जरी दोन दिवसांची मुदत त्याला दिली तरी त्यानंतरही आमची घाईघाईच होणार होती. गणपतीचे दिवस चालू असल्याने काही जण सुट्ट्यांवर होते, तर जे थोडेथोडके हजर होते त्यांना रोजचे वेळेवरच घरी निघायचे असायचे. त्यामुळे ऐनवेळी काही प्रॉब्लेम होऊ नये म्हणून साहजिकच माझ्या बॉसने मला या दोन दिवसांच्या उशीराचाही मेल टाकायला सांगितले. मेलचा आशय आणि हेतू साधारण असा होता की आधीच दोन दिवस उशीर झाला आहे आणि आता दोन दिवसांने तरी संध्याकाळीच दे रे बाबा. नाहीतर आणखी तिसर्‍या दिवशी सकाळी तासाभरात देतो म्हणत त्या दिवसाचाही फर्स्ट हाल्फ खाल्ला असता. मेल मधील शब्द न शब्द हा माझ्या बॉसने सांगितल्याप्रमाणेच होता कारण माझ्यासाठी हा रोल नवीन आणि त्यानुसार हा माझा पहिलाच प्रोजेक्ट होता म्हणून हे मार्गदर्शन वेळोवेळी असतेच.

आता यात प्रॉब्लेम झाला तो असा की मेल टाकल्याने त्याची कॉपी मला त्याच्या बॉसलाही मार्क करावी लागली. पण सध्या प्रकरण दोन डिपार्टमेंटमध्येच राहावे म्हणून आणखी इतर कोणाला कॉपी मार्क केली नव्हती. इथपर्यंत यात काही वेगळे विशेष असे नव्हते, निदान मला तरी वाटले नाही. रेग्युलर प्रॅक्टीस म्हणू शकतो. पण त्याच्या बॉसला या मॅटरची एकंदरीत किती कल्पना होती की काहीच नव्हती हे मात्र मला माहीत नव्हते. मी मेल टाकला आणि थोड्याच वेळात जेवायला उठलो. रौनक मात्र पाच-दहा मिनिटे उशीराने आला. कारण विचारले असता माझ्याकडे निर्देश करत, पटकन म्हणाला, "अरे याने मेल टाकला ना, आत जावे लागले." .. आत म्हणजे त्याच्या बॉसच्या केबिनमध्ये. तिथे काय झाले त्यांचे त्यालाच ठाऊक. ईतरांनी एखाददुसरी कॉमेंट करत विषय सोडला, पण मला मात्र त्याचा चेहरा त्रासलेला आणि आवाजाचा टोन देखील वेगळाच भासला. जणू काही मीच त्याला लटकवले, मला मैत्री निभवता आली नाही, तू आपला माणूस असून मला विश्वासात न घेता मेल टाकलास, पाठीत खंजीर खुपसलास वगैरे वगैरे.. टाईपचे भासले.

पुढे बरोबर दोन दिवसांनी त्याच्याकडून इनपुट आले. थोडीशी मारामार झाली आमची, पण ‘ईटस पार्ट ऑफ वर्क’ म्हणत ना माझ्या बॉसने चीडचीड केली ना कोणत्या रिसोर्सने कूरबूर केली. दिलेल्या डेडलाईनला आमचेही डिलीवरेबल तयार होते. ऑफिसच्या कामासंदर्भात विचार करता हा किस्सा इथेच संपला.

पण त्या दिवसानंतर आमच्या मैत्रीच्या नात्यात दुरावा आला. प्रामुख्याने त्याच्याकडून बोलणे खुंटले वा त्यात केवळ औपचारीकताच शिल्लक राहिली. दोघांमधील एक मित्र जर मोकळेपणाने वागत नसेल तर दुसराही मग आपसूकच तेच तेवढेच अंतर ठेवत वावरू लागतो. माझेही तेच झाले. कॉलेजच्या मैत्रीत एकमेकांना चार शिव्या घालून प्रकरण मिटवले जायचे पण अश्या ऑफिशिअल मॅटरमध्ये कितीही जीवाभावाचे सहकर्मचारी असले तरी त्यात तसे करता येत नाही याचा अनुभव घेतला.

ऑफिसमध्ये कामाच्या स्वरुपानुसार आपल्याला एखाद्याच्या जवळ बसवले जाते आणि आपण त्यालाच आपला मित्र समजतो वा बनवतो. याउलट कॉलेजमध्ये आपल्या बेंचवर कोण बसणार हे आपण आपल्या मित्रांमधून निवडतो, याचा साक्षात्कार झाला आणि कॅंटीनमधील ज्या टेबलला आम्ही आमचा कट्टा म्हणतो त्यातील फोलपणा समजला.

असो, अजूनही ऑफिसमध्ये माझे कित्येक खास मित्र आहेत. चिक्कार आहेत. हक्क गाजवता यावा अशीही दोनचार टाळकी आहेत. काही नाजूक गोष्टीही बिनधास्त शेअर करू शकेन अश्या मैत्रीणीही आहेत. पण देवाकडे एकच प्रार्थना, उगीचच आमच्या मैत्रीची परीक्षा घ्यायच्या नादात कामानिमित्त आम्हाला एकमेकांच्या संपर्कात आणू नकोस. __/\__
खरेच आभारी राहील,
ऋन्मेऽऽष