(मंदाक्रांता वृत्त -गागागागा लललललगा गालगा गालगागा )
आकाशाशी धुरकट असा पुंजका काल होता
त्याच्यापाशी चमकत उभा पांढरा गोल होता
चांदी काही अविरतपणे पेरली तारकांनी
अंधाराला विरळ करण्या यत्न केलेच त्यांनी...
स्वर्गी जेव्हा फ़िरत असतो हा सखा चांदण्यांचा
कंठी त्याच्या गडद दिसतो हार मोती मण्यांचा
अंगी वस्त्रे तलम असती शुभ्रवर्णी ढगांची
कोणालाही भुरळ पडते पौर्णिमेलाच त्याची....
पाणी थोडे खळखळत होते नदीतील जेव्हा
वारा वेडा दरवळत होता वनी सौम्य तेव्हा
पाने काही रजतकण हातामधे घेत होती
झाडांखाली निळसर अशा तेवल्य़ा कैक वाती....
थोडे थोडे धुसर दिसले चांदणे पेटलेले
पाषाणांशी लगट करण्या मेघही खेटलेले
रात्रीसुद्धा भिरभिरत होते खुळे कैक पक्षी
जाताजाता पसरवत मागे नभी छान नक्षी .....
सृष्टी सारी भिजवत शशी चालला दूर होता
त्याच्यामागे घुटमळत फ़ैलावला धूर होता
रानामध्ये सळसळत गेला नशाधुंद वारा
एकांताशी हसत दिसला एकटा धृवतारा....
-- संतोष वाटपाडे (नाशिक)
