पूर्वज

Posted
10 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
10 वर्ष ago

पाचशे वर्ष जुन्या
प्राचीन वटवृक्षाप्रमाणे असतात
आपले पुर्वज
आपले आईवडील

आपल्या नसानसात
रुजलेली असतात त्यांची पाळंमुळं
आणि लाल रक्ताच्या
पांढर्‍या आणि तांबड्या पेशीतून
वाहत असतो
त्यांनीच दिलेला प्राणवायू

ते नसूनही आपल्याच आजूबाजुला असतात
ते असतात आपल्या आत्मविश्वासात
ते असतात आपल्या तत्त्वात आणि व्यक्तिमत्त्वात
ते असतात आपल्या दैनदिन आचारविचारात

त्यांना रोज पाहता .. अनुभवता येत
आपल्या डोळयांच्या रंगात
त्वचेच्या स्पर्शात
हसण्याच्या खळखळाळात
केसांच्या सुगंधात
स्पंदणार्‍या हृदयात
आपल्या प्रत्येक सवयीत
हालचालीत तेच तर असतात!!!!!

आपल चालणं बोलंणं दिसणं हसंणं रडणं नाचणं गाणं
आपल सुखदु:ख
हरेक .. हरेक गोष्टीशी
चिवटपणे
जोडलेले असतात त्यांचे धागे!

पूर्वज आपल्याला सोडून कुठे जातात?
त्यांची शिकवण पिढ्यांपिढ्या सोबतीला असते
त्यांच्या पावलावर पाऊल ठेवूनच पुढच पाऊल उचलता येत
त्यांच्या नावामुळेच आपल नाव उंचावल जात
पुर्वज पाचशे वर्ष जुन्या वटवृक्षाप्रमाणे असतात
ते मरत नसतात..
ते आपल्यामधुनच परत परत जन्म घेत असतात..
घेत राहतात!!!!

बी

प्रकार: 

खूप सुंदर, ही कविता खूपच आवडली. अमिताभची एक add आठवली.

बी थोडं शब्दाचं सांगते. 'नाचणं' असा शब्द हवा, आपलं नाव 'उंचावलं जातं' असे हवे असं मला वाटतं.

कविता एकदम भिडली, अगदी खरीखुरी.

पुर्वज आपल्याला सोडून कुठे जातात?
त्यांची शिवकण पिढ्यांपिढ्या सोबतीला असते>>

शिकवण , पूर्वज असे हवे.

अमित बाबू काय संवाद फेक करतात पण. मान गये.

बी , कविता आवडली.

आपल चालण बोलण दिसण हसण रडण नाचण गाण >>> ह्या ओळीत प्रत्येक शेवटच्या अक्षरावर अनुस्वार देणार का? प्लीज!