अश्वत्थामा .....

काल दुरदर्शनवर जिचे अ‍ॅसीड हल्यात डोळे गमावलेल्या युवतीची मुलाखत पहात होतो. ती एक बारबाला होती असुयेपोटी दुसर्‍या बारबालेने तिच्यावर अ‍ॅसीड फेकवले.

अश्वथामाच दुसर काय ?

शैलेन्द्र कविता किती पटली म्हणून सांगू.
साध्या शब्दात साध्या माणसाला अश्वत्थाम्याशी रिलेट करणं सोप्पं गेलं कवितेमुळे.
शेवटी सगळी माणसं आणि त्यांची मनं सारखीच.

माझ्या आवडत्या १०त.

".....अज्ञानाच्या अंधारातले असे कित्येक निरपराध आपणही चिरडलेत....."

~ ही थेट कबुली मला फार भावली शैलेन्द्र. आजच्या युगात निदान इतपत कळण्यापुरते तरी ज्ञान प्रत्येकाला व्हावे की अश्चत्थामा ती भळभळती जखम घेऊन रात्रंदिन या पृथ्वीवर भटकत आहे....त्याला झोपही नाही असे शापीत जीवन जगतो आहे... त्याने ज्याना कंठस्नान घातले, त्याची भरपाई करीत आहे तो...... पण इतके होऊन, शिकूनसुद्धा आजही निरपराध जीव दिवसाढवळ्याही चिरडण्यात माणूस मागे नाही.

श्री.अतुल ठाकुर एक सिद्धहस्त लेखक आहेत....त्यांचे येथील आगमन मला फार सुखावले.

क्या बात है शैलेंद्र! मजा आ गया. तुम्ही कविता करता हे माहित नव्हतं.

अशोकराव थॅन्क्स. खरं तर आपल्या प्रतिसादांमधुन देखिल लिहावे कसे हे मी शिकत आहे

मस्तच............. !!

आवडली

सुंदर कविता.

मन जे म्हणतात ते छातीत नाही, डोक्यात असतं
हे फक्त कृष्णाला कळल >>>क्या बात है ...